Naar inhoud springen

Robert Duvall

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Robert Duvall
Robert Duvall in 2010
Robert Duvall in 2010
Algemene informatie
Volledige naam Robert Selden Duvall
Geboren 5 januari 1931
Geboorteplaats San Diego (Californië)
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Jaren actief 1956 - heden
Beroep Acteur, regisseur
(en) IMDb-profiel
(en) IBDB-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Robert Selden Duvall (San Diego (Californië), 5 januari 1931) is een Amerikaans film- en televisieacteur.

Hij is de zoon van William Howard Duvall, een admiraal bij de United States Navy. Duvall is een nazaat van Robert E. Lee, een belangrijk Geconfedereerde generaal uit de Amerikaanse Burgeroorlog.

Na zijn opleiding aan Principia College te Elsah, Illinois te hebben afgerond in 1953 ging hij bij het Amerikaanse leger. Hij diende een jaar in de Koreaanse Oorlog, van 19 augustus 1953 tot 20 augustus 1954. Hij kreeg tijdens zijn diensttijd de rang Private First Class en werd onderscheiden met de National Defense Service Medal.

Duvall volgde vanaf 1955 een theateropleiding aan de Neighborhood Playhouse theaterschool te New York, onder Sanford Meisner. Rond die tijd bouwde hij een vriendschap op met de eveneens beginnende acteurs Dustin Hoffman en Gene Hackman. Duvall en Hoffman waren een tijd lang kamergenoten. Om geld te verdienen heeft hij gewerkt op een postkantoor, maar hij nam ontslag na zes maanden.

Na zijn studie aan de Neighborhood Playhouse werkte Robert Duvall in theatergezelschappen en off-Broadway. Zijn filmdebuut maakte Duvall als Boo Radley, de zwakbegaafde buurman van Gregory Peck, in To Kill a Mockingbird uit 1962. Hij speelde in die tijd voornamelijk in theaterstukken, onder andere als havenarbeider in het off-Broadway stuk A View from the Bridge, waarvoor hij in 1965 een Obie Award won. Hij vond al gauw werk als karakteracteur in televisiestukken en films, waaronder The Chase (1966) tegenover Marlon Brando, Robert Altmans Countdown (1968) en Francis Ford Coppola's The Rain People (1969). In beide laatste films speelde hij samen met James Caan. In de films uit deze tijd toonde hij zich een veelzijdig acteur, die geheel in personages kon verdwijnen, en hij werd al snel een van de meest gevraagde acteurs voor karakter- en ondersteunende rollen. Later kreeg hij grotere rollen, zoals in True Grit (1969) naast John Wayne. Hij was tevens de eerste Major Frank Burns in Robert Altmans filmversie van M*A*S*H uit 1970.

Duvall brak bij het grote publiek door met zijn rol van maffia-advocaat Tom Hagen in The Godfather uit 1972, waarvoor hij zijn eerste Oscarnominatie kreeg. In deze film werd hij herenigd met Caan, Brando en regisseur Coppola. Hij speelde de rol opnieuw in het vervolg uit 1974. In de jaren zeventig bouwde hij verder aan zijn carrière, met rollen in Network (1976) en in Coppola's Apocalypse Now (1979). Duvall maakte zich in de laatste film onsterfelijk met de tekst "I love the smell of napalm in the morning", dat tegenwoordig beschouwd wordt als een van de meest memorabele filmcitaten. Hij kreeg voor deze rol zijn tweede Oscarnominatie. In 1981 kreeg hij een derde Oscarnominatie voor The Great Santini. Twee jaar later won hij daadwerkelijk de Academy Award voor Beste Acteur voor zijn rol in de film Tender Mercies.

In 1983 regisseerde hij zijn eerste fictiefilm, Angelo My Love. In 1977 had hij al een documentaire geregisseerd. Hij heeft daarna nog twee films geregisseerd, het hooggewaardeerde The Apostle (1997) en Assassination Tango (2002). In beide films speelde hijzelf de hoofdrol. Voor zijn rol in The Apostle kreeg hij zijn vijfde Oscarnominatie.

Duvall is in die jaren actief gebleven in het theater. Hij verscheen tevens op televisie, waaronder in de miniserie Ike (1979), als Dwight D. Eisenhower, in de miniserie Lonesome Dove (1989) als Texas ranger Gus McCrae en in de televisiefilm Stalin (1992) als Jozef Stalin. Voor de laatste rollen won hij een Golden Globe. Ook was hij de voice-over in commercials voor Lexus.

In 2003 speelde hij zijn voorvader generaal Robert E. Lee in de film Gods and Generals. Datzelfde jaar was hij samen met Kevin Costner te zien in de western Open Range. Tijdens de opnames van de film brak hij enkele van zijn ribben toen hij van een paard afviel.

Zijn stem is te horen in de The Godfather-videogames.

Robert Duvall is viermaal getrouwd geweest:

  • Barbara Benjamin (1964-1975)
  • Gail Youngs (1982-1986)
  • Sharon Brophy (1991-1996)
  • Luciana Pedraza (2004-heden)

Hij scheelt precies 41 jaar met zijn huidige vrouw, de Argentijnse Luciana Pedraza. Beiden zijn op dezelfde dag jarig, 5 januari. Hij had al zeven jaar een relatie met haar toen ze trouwden op 6 oktober 2004.

Duvall is een aanhanger van de Republikeinse Partij, en kreeg in 2001 een persoonlijke uitnodiging om aanwezig te zijn bij de inauguratie van George W. Bush.

Een van zijn hobby's is de tango, en hij is hiervoor meerdere malen naar de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires gegaan. Hier heeft hij zijn huidige vrouw ontmoet, die zijn passie voor de dans deelt. De dans speelde een belangrijke rol in zijn film Assassination Tango uit 2002.

Prijzen en nominaties

[bewerken | brontekst bewerken]

Robert Duvall kreeg op 18 september 2003 een ster op de Hollywood Walk of Fame. In 2005 kreeg hij de National Medal of Arts toegewezen. Daarnaast heeft hij verscheidene prijzen en nominaties ontvangen, waaronder een Oscar en vier Golden Globes.

Als regisseur

[bewerken | brontekst bewerken]

Televisieseries

[bewerken | brontekst bewerken]

Televisiefilms

[bewerken | brontekst bewerken]

Computerspellen

[bewerken | brontekst bewerken]
Voorganger:
Ben Kingsley
voor Gandhi
Academy Award voor Beste Acteur
1983
voor Tender Mercies
Opvolger:
F. Murray Abraham
voor Amadeus
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Robert Duvall op Wikimedia Commons.