Naar inhoud springen

Oogdruppels

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Oogdruppels in zogenaamde minims, voor eenmalig gebruik.

Oogdruppels zijn druppels met een zoutoplossing die oculair kunnen worden toegediend. Afhankelijk van de te behandelen aandoening kunnen oogdruppels onder meer corticosteroïden, antibiotica, antihistaminica, antimycotica of timolol bevatten.

Deze lijst van medicamenten is onvolledig:

Bijwerkingen van oogdruppels zijn meestal eveneens plaatselijk:

  • Corticosteroïden kunnen een herpesinfectie uitlokken
  • Corticosteroïden verhogen de oogdruk
  • Oogdruppels kunnen geïnfecteerd raken; als vuistregel geldt dat ze na openen een maand houdbaar zijn
  • Pupilverwijders kunnen bij een nauwe kamerhoek een acuut glaucoom uitlokken
  • Bètablokkers zoals timololen levobunolol kunnen bij daarvoor gevoelige personen een astma-aanval uitlokken.
  • Voor sommige oogdruppels kan allergie ontstaan.

Wijze van inbrengen

[bewerken | brontekst bewerken]
Toepassing van oogdruppels.

De patiënt doet het hoofd iets achterover, het onderooglid wordt wat naar beneden getrokken, de patiënt kijkt omhoog en eventueel wordt het traanpuntje dichtgedrukt. Vervolgens worden er een paar druppels tussen het oogwit en het onderste ooglid gebracht. Men hoeft niet bang te zijn dat er te veel druppels worden toegediend, alleen de sterkte, de concentratie telt.

Daarnaast is de frequentie van toediening van belang. Druppels moeten vaak frequent worden toegediend. Zalf belemmert het zien. Daarom zijn sommige producten een soort gel, een tussenvorm (Terra-Cortril; Fucithalmic).