Milton Babbitt
Milton Babbitt (Philadelphia (Pennsylvania), 10 mei 1916 – 29 januari 2011)[1] was een Amerikaans componist.
Babbitt is een exponent van het serialisme, en noemt zichzelf een maximalist. Hij studeerde aan de universiteiten van New York en Princeton. Daarnaast ontving hij privélessen compositie van Roger Sessions. In 1982 ontving Babbitt de Pulitzer Special Citation for Music voor zijn baanbrekende werk op het gebied van dodecafonie en elektronische muziek.[2]
Werken
[bewerken | brontekst bewerken]Met orkest
[bewerken | brontekst bewerken]- Relata I for orchestra
- Relata II
- Forces (opera)
- Piano concerto
Voor piano solo
[bewerken | brontekst bewerken]- Three compositions (1948)
- Duet (1956)
- Semi-simple variations (1956)
- Partitions (1957)
- Post-Partitions (1966)
- Tableaux (1973)
- Reflections (1974) for piano and synthesized tape
- Canonical form (1983)
- Lagniappe (1985)
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- Titelbeschrijvingen in de bladmuziekcatalogus van de Muziekbibliotheek van de Publieke Omroep https://catalogus.muziekbibliotheekvandeomroep.nl/starweb het MCO: webcat.
- Robert Hilferty's documentaire over Milton Babbitt www.npr.org/blogs/deceptivecadence In 2011 op 01/31 uitgezonden door NPR Music.
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ (en) Kozinn, Allan, "Milton Babbitt, Composer Who Gloried in Complexity, Dies at 94", www.nytimes.com, 30 januari 2011. Gearchiveerd op 21 maart 2018.
- ↑ Alfred A. Goodman (1971) Musik von A-Z, (5 vert.) N.H. Witteman (1974). grote muziekencyclopedie. Amsterdam Boek, p. 20.