Michele Carafa de Colobrano

Michele Carafa de Colobrano
	Michele Carafa de Colobrano geportretteerd door Antoine Maurin
Algemene informatie
Volledige naam	Michele Enrico Francesco Vincenzo Aloisio Paolo Carafa de Colobrano
Geboren	17 november 1787
Geboorteplaats	Napels
Overleden	26 juli 1872
Overlijdensplaats	Parijs
Land	Italië
Werk
Genre(s)	Opera
Beroep	componist, dirigent
	(en) AllMusic-profiel; (en) Discogs-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Michele Enrico Francesco Vincenzo Aloisio Paolo Carafa de Colobrano (Napels, 17 november 1787 – Parijs, 26 juli 1872) was een Italiaans componist en dirigent.

Levensloop

Carafa de Colobrano werd als tweede zoon van Giovanni Carafa, prins van Colobrano en hertog van Alvita geboren. Volgens de wens van zijn vader zou hij een militaire loopbaan beginnen, maar hem werd ook de mogelijkheid geboden voor een muziekopleiding. Hij studeerde in Napels en vervolgens vanaf 1806 compositie bij Luigi Cherubini en piano bij Friedrich Kalkbrenner aan het Conservatoire national supérieur de musique in Parijs. Zijn vader zorgde er uiteindelijk voor, dat hij met de muziekstudie stopte, om carrière in het leger te maken. Hij werd eerste luitenant van het huzarenregiment in het Franse leger. Maar in Campotenese (1806) kwam hij in krijgsgevangenschap, werd bevrijd en nam aan de expeditie van Sicilië deel, waar hij kapitein werd.

In 1808 kwam hij terug naar Napels en zette zijn studies voort bij Fedele Fenaroli aan het Conservatorio di San Pietro a Majella di Napoli. In hetzelfde jaar huwde hij ook met Antoniette d'Aubenton (of: Daubenton). Onder de druk van zijn vader ging hij opnieuw in het leger en diende onder de toenmalige Koning van Napels en Maarschalk van Frankrijk Joachim Murat in de veldtocht van Napoleon naar Rusland. Later werd hij benoemd in het Franse Legioen van Eer en werd hij na de slag van Ostrovno hoog gedecoreerd en benoemd tot baron van het Koninkrijk Italië (1805-1814).

Na 1814 verliet hij het leger om zich helemaal aan de muziek te wijden. Nadat hij als student al door een aantal cantates en opera's voor amateurs overtuigd had, werkte hij spoedig als veelgevraagd operacomponist, eerst in Napels en later ook in Parijs. Zijn eerste grote succes had hij met Gabriella di Vergy (1816). In deze tijd valt ook een intensieve en levenslange vriendschap met Gioacchino Rossini, die hij stilistisch beïnvloedde. Als muziekdirecteur van het Teatro San Carlo in Napels werkte hij mee aan Adelaide di Borgogna en hij leverde een aria tot Rossini's Mose in Egitto (1818).

Intussen internationaal succesrijk werd Carafa de Colobrano in 1821 aan het Théâtre national de l'Opéra-Comique in Parijs benoemd. Daar schreef hij de opera Jeanne d'Arc ou La Délivrance d'Orléans, die hij opdroeg aan zijn voormalige leraar Luigi Cherubini. Tot zijn late werken, die in Parijs uitgevoerd werden, behoren bijvoorbeeld Le nozze di Lammermoor, La prison d'Edimbourg of Thérèse. In 1860 werd de Franse versie van Gioacchino Rossini's opera Semiramis uitgevoerd, waarvoor Carafa de Colobrano in opdracht van Rossini de balletmuziek schreef.

Carafa de Colobrano was van 1840 tot 1858 professor aan het Conservatoire national supérieur de musique in Parijs.

Composities

Muziektheater

Opera's

Voltooid in	titel	aktes	première	libretto
1802	Il fantasma	2 aktes	1802, Napels, Teatro del Principe Caramanico
1805	Il prigioniero		1805, Napels
1806	La musicomania	1 akte	1806, Parijs	René-Charles Guilbert de Pixérécourt
1814	Il vascello l'Occidente	2 aktes	14 juni 1814, Napels, Teatro del Fondo	Andrea Leone Tottola
1815	La gelosia ossia Mariti aprite gli occhi	1 akte	carnaval 1815, Napels, Teatro San Giovanni dei Fiorentini	Andrea Leone Tottola
1816	Gabriella di Vergi	2 aktes	3 juli 1816, Napels, Teatro San Giovanni dei Fiorentini	Andrea Leone Tottola
1817	Ifigenia in Tauride	2 aktes	19 juni 1817, Napels, Teatro San Carlo
1817	Adele di Lusignano	2 aktes	27 september 1817, Milaan, Teatro alla Scala	Giuseppe Felice Romani
1818	Berenice in Siria	2 aktes	29 juli 1818, Napels, Teatro San Carlo	Andrea Leone Tottola
1818	Elisabetta in Derbyshire ossia Il castello di Fotheringhay	2 aktes	26 december 1818, Venetië, Teatro La Fenice	Antonio Peracchi
1819	Il sacrifizio d'Epito	2 aktes	26 december 1819, Venetië, Teatro La Fenice	Dalmiro Tindario
1820	I due figaro o sia Il soggetto di una commedia	2 aktes	6 juni 1820, Milaan, Teatro alla Scala	Giuseppe Felice Romani
1820	La festa di Bussone	2 aktes	28 juni 1820, Milaan, Teatro Ré	Silvio Pellico
1821	Jeanne d'Arc ou La Délivrance d'Orléans	3 aktes	10 maart 1821, Parijs, Théâtre national de l'Opéra-Comique	Marie Emmanuel Guillaume Marguerite Théaulon de Lambert en Armand d'Artois de Bournonville
1821	La Capricciosa ed il soldato o sia Un momento di lezione	2 aktes	26 december 1821, Rome, Teatro Apollo	Jacopo Ferretti
1822	Le Solitaire	3 aktes	22 augustus 1822, Parijs, Opéra-Comique	Eugène de Planard
1822	Eufemio di Messina	2 aktes	26 december 1822, Rome, Teatro Argentina	Jacopo Ferretti
1823	Abufar, ossia La famiglia araba		28 juni 1823, Wenen, Kärntnertortheater	Giuseppe Felice Romani
1823	Le Valet de chambre	1 akte	16 september 1823, Parijs, Opéra-Comique	August Eugène Scribe, Mélesville, pseudoniem van: Anne Honoré Joseph Duveyrier
1823-1824	Tamerlano		niet uitgevoerd
1824	L'Auberge supposé	3 aktes	26 april 1824, Parijs, Opéra-Comique	Eugène de Planard
1824	Il sonnambulo	2 aktes	13 november 1824, Milaan, Teatro alla Scala	Giuseppe Felice Romani
1825	La Belle au bois dormant	3 aktes	2 maart 1825, Parijs, Théâtre de l'Opéra	Eugène de Planard
1825	Gl'Italici e gl'Indiani	1 akte	4 oktober 1825, Napels, Teatro San Carlo	Andrea Leone Tottola
1826	Il paria	2 aktes	4 februari 1826, Venetië, Teatro La Fenice	Gaetano Rossi
1827	Sangarido ou Le Manteau blanc	1 akte	19 mei 1827, Parijs, Opéra-Comique	Eugène de Planard en Jean Baptiste Pellissier, genoemd: Laqueyrie
1827	Les Deux Figaro ou Le Sujet de comédie	3 aktes	22 augustus 1827, Parijs, Théâtre Odéon	Victor Tirpenne
1827	Masaniello ou le Pêcheur napolitain	4 aktes	27 december 1827, Parijs, Opéra-Comique	Charles François Jean Baptiste Moreau de Commagny en A. M. Lafortelle
1828	La Violette ou Gérard de Nevers	3 aktes	7 oktober 1828, Parijs, Opéra-Comique	Eugène de Planard
1829	Jenny	3 aktes	26 september 1829, Parijs, Opéra-Comique	Jules-Henri Vernoy de Saint-Georges
1829	Le nozze di Lammermoor	2 aktes	12 december 1829, Parijs, Théâtre-Italien	Luigi Balocchi
1830	L'Auberge d'Auray	1 akte	11 mei 1830, Parijs, Opéra-Comique	Charles François Jean Baptiste Moreau de Commagny en J. B. Rose Bonaventure Violet d'Epagny
1831	Le Livre de l'ermite	2 aktes	11 augustus 1831, Parijs, Opéra-Comique	Eugène de Planard en Paul Duport
1831	La Marquise de Brinvilliers; samen met: Daniel-François-Esprit Auber, Désiré Alexandre Batton, Henri Montan Berton, Felice Blangini, François-Adrien Boïeldieu, Luigi Cherubini, André-Ferdinand Herold en Ferdinando Paër	3 aktes	31 oktober 1831, Parijs, Opéra-Comique	August Eugène Scribe en Castil-Blaze, pseudoniem van: François-Henri-Joseph Blaze
1833	La prison d'Edimbourg	3 aktes	20 juli 1833, Parijs, Opéra-Comique	August Eugène Scribe en Eugène de Planard
1833	La Maison du rempart ou Une journée de la fronde	3 aktes	7 november 1833, Parijs, Opéra-Comique	Mélesville, pseudoniem van: Anne Honoré Joseph Duveyrier
1835	La Grande Duchesse	4 aktes	16 november 1835, Parijs, Opéra-Comique	Mélesville, pseudoniem van: Anne Honoré Joseph Duveyrier en Pierre François Camus Merville
1838	Thérèse	2 aktes	26 september 1838, Parijs, Opéra-Comique	Eugène de Planard en Adolphe de Leuven
1847	Les Premiers Pas; samen met: Adolphe Adam, Daniel-François-Esprit Auber en Jacques-François-Fromental-Elie Halévy	proloog en 1 akte	15 november 1847, Parijs, Opéra-National	Alphonse Royet en Gustave Vaëz

Bibliografie

Jozef Robijns, Miep Zijlstra: Algemene muziek encyclopedie, Haarlem: De Haan, 1979-1984, ISBN 978-90-228-4930-9
Alfredo Grandini: Cronache musicali del teatro Petrarca di Arezzo - Il primo cinquantennio (1833-1882), Firenze: Leo S. Olschki, 1995, 377 p., ISBN 978-88-22-24355-3
Guy Gosselin: L'âge d'or de la vie musicale à Douai 1800-1850, Liège: Editones Mardaga, 1994, 236 ES p., ISBN 978-2-87009-579-9
Bianca Maria Antolini, Arnaldo Morelli, Vera Vita Spagnuolo: La musica a Roma attraverso le fonti d'archivo, Lucca: Libreria Musicale Italiana Editrice, 1994, 644 p., ISBN 88-7-096050-1
Paul E. Bierley, William H. Rehrig: The heritage encyclopedia of band music : composers and their music, Westerville, Ohio: Integrity Press, 1991, ISBN 0-918048-08-7
Michele Girardi, Franco Rossi: Il teatro la Fenici 1. chronologia degli spettacoli 1792-1936, Venezia: Albrizzi Editore, 1989, 491 p., ISBN 88-7837-007-X; 2. Cronologia degli spettacoli 1938 - 1991 1992. 650 p., ISBN 88-317-5509-9
Detty Bozzi, Luisa Cosi: Musicisti nati in Puglia ed emigrazione musicale tra seicento e settecento, Atti del Cionvegno Internazionale di Studi, Lecce, 6-8 dicembre 1985, Roma: Edizioni Torre d'Orfeo, 1988, 454 p.
Lamberto Trezzini: Due secoli di vita musicale storia del teatro comunale di Bologna, Seconda edizione, Nuova Alfa Editoriale, 1987, 362 p., ISBN 978-88-77-79002-6
Françoise Lesure, Marie-Noëlle Collette, Joël-Marie Fauquet, Adélaïde de Place, Anne Randier, Nicole Wild: La musique à Paris en 1830-1831, Paris: Bibliothèque nationale, 1983, 418 p., ISBN 2-7177-1656-4
Carlo Carfagna, Mario Gangi: Dizionario chitarristico italiano, (Chitarristi, liutisti, tiorbisti, compositori, liutai ed editori). Ancona: Edizioni Musicali Berben, 1968, 97 p.
Kenneth Walter Berger: Band encyclopedia, Kent, Ohio: Band Associates, 1960, 604 p.
René Dumesnil: La musique romantique française, Lille: Aubier, 1944, 253 p.
Constant Pierre: Le Conservatoire national de musique et de déclamation, documents historiques et recueillis ou reconstitués par C. Pierre, Imprimerie nationale, Paris, 1900. 1031 p., zie ook: Le Conservatoire national de musique et de déclamation
Louis Gustave Vapereau: Dictionnaire universel des contemporains, : contenant toutes les personnes ..., 4e ed., Paris: 1893
Félix Clément: Les musiciens célèbres depuis le seizième siècle jusqu'à nos jours, Paris: Librairies Hachette, 1878