Max Verstappen (poppenspeler)
| Max Verstappen | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Max Verstappen in 2021
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 24 november 1957 | |||
| Geboorteplaats | Santpoort-Zuid, Velsen | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1983-heden | |||
| Beroep | Poppenmaker/poppenspeler | |||
| Officiële website | ||||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| ||||
Max Verstappen (Santpoort-Zuid, 24 november 1957) is een Nederlandse poppenmaker en -speler. Door kenners wordt hij ook wel 'de Nederlandse Jim Henson' genoemd.[2]
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Jeugd
[bewerken | brontekst bewerken]Verstappen was zeven toen hij voor het eerst naar een poppentheatervoorstelling ging. Hij werd er door de magie van het poppenspel gegrepen en spoedig speelde hij zijn eigen poppenvoorstellingen: op zijn negende speelde hij voorstellingen voor familie en vriendjes met zelfgemaakte poppen.[3]
Op de middelbare school, in de periode van 1971 tot 1975, was hij vaak te vinden in het lokale poppentheater Merlijn in Haarlem (bekend van de televisieprogramma Rikkie en Slingertje[4]). Hij begon er als manusje-van-alles, maar werd spoedig - hij was toen veertien - assistent van Rien Baartmans, de poppenspeler en eigenaar van het theater, bij zijn voorstellingen. Op zijn zestiende speelde Verstappen op scholen en kreeg hij de kans om voor een zieke collega in te vallen en voor een uitverkochte zaal op te treden in De Brakke Grond, het theatermekka in die tijd in Amsterdam.[5]
Opleiding
[bewerken | brontekst bewerken]Verstappen ging in 1977 naar de lerarenopleiding d'Witte Lelie in Amsterdam. Hij had er handvaardigheid en tekenen, waarvan veel vakken hem van pas kwamen voor zijn werk als poppenmaker en poppenspeler.[6] In die periode werkte Verstappen met andere studenten aan een beeldend theaterproject onder begeleiding van performance kunstenaar Robert Jasper Grootveld, die daartoe als gastdocent was aangetrokken. KRO radioprogramma Rauhfaser deed hiervan verslag. Met een medestudent deed Verstappen in 1983 een beeldend theaterproject als eindexamenproject. Hierbij kregen ze steun en advies van de Amsterdamse theatergroep Dogtroep. De uitvoering van het project was in de IJsbreker.[5]
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]
Als poppenspeler was Verstappen in 1984 betrokken bij de speelfilm Pompy de Robodoll van Tom Manders Jr., zoon van.[7] Aan het eind van dat jaar richtte Verstappen Stichting Theater De Spotvogel op.[8]
In 1988-1989 was Verstappen actief als poppenspeler/acteur bij Jeugdkomedie Amsterdam in de musical Broodje Boek van Mies Bouhuys en Joop Stokkermans, waarbij de poppenspelregie door Feike Boschma verzorgd werd.[9]
In de jaren 1990-91 toerde Verstappen rond met de voorstelling Aangespoeld.[10] Op kosten van het ministerie van WVC toerde hij met deze voorstelling ook door Japan.
In dezelfde periode startte Verstappen een samenwerking met programmamaker en toenmalig talent Camiel Schouwenaar. Het ging om een kip in drie televisie-items in opdracht van producent Burny Bos voor de AVRO.[11] De kip kwam de jaren daarop nog in diverse uitvoeringen terug. De samenwerking met Schouwenaar zou jarenlang voortduren.[12]
Rond de eeuwwisseling had Verstappen een eigen poppentheater op een vaste locatie in het Efteling Golden-Tulip hotel. Tot 2008 rolden daaruit nog diverse opdrachten voor de vervaardiging van poppen, handpoppen en grote marionnetten voor andere producties die op de Efteling gemaakt werden.[6]
Overigens heeft Verstappen naast het poppenspelen en -maken ook diverse parttime banen als leraar beeldende vakken in het voortgezet onderwijs gehad, zoals aan de mbo theaterschool in Rotterdam. In 1984 zette hij een poppenspelproject met mavoleerlingen op, waarvan de einduitvoering in schouwburg De Blinkert te Schoorl gehouden werd. Het leraarschap deed hij tot in het eerste decennium na de eeuwwisseling.
Anno 2020 verzorgde Verstappen kindervoorstellingen en ontwikkelde hij televisieprogramma’s. Hij treedt op in theaters, scholen en buurtcentra in binnen- en buitenland. Tevens geeft hij workshops en masterclasses voor poppenspelers.[13][14][12][15] Het maken van poppen voor theater en televisie werd echter een steeds belangrijker activiteit in Verstappens onderneming. Dit werk doet hij sinds de zomer van 2021 in zijn atelier in Almere.[5]
Oeuvre
[bewerken | brontekst bewerken]Poppenproductie
[bewerken | brontekst bewerken]
Verstappen heeft een gespecialiseerde studio waar hij poppen gemaakt heeft voor de verfilmingen van Annie M.G. Schmidts Otje[16] en Ibbeltje en voor de televisieseries Kip[17] en Pakweg de Pakstraat.[18]
Daarnaast heeft hij ook poppen gemaakt voor onder meer de VPRO, Studio 100, NTR, Talpa, NCRV, RTL en MTV.[5]
Filmografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Pakweg de Pakstraat (Televisieserie, 1996-1997)[19]
- Otje (Televisieserie, 1998)[20]
- Kip (Televisieserie, 1998)[21]
- Ibbeltje (Televisieserie, 2004)[22]
- Huisje, Boompje, Beestje (Schooltelevisieprogramma, 1988-2014)[23]
Theaterproducties
[bewerken | brontekst bewerken]- De hik van Rembrandt
- Egel en de Trollebol
- En nu...van vroeger
- Het vrreselijk verschrrikkelijke avontuur van Cor de Kraai
- Cor Kraai in de wolken
- Piet redt het Sinterklaasfeest
- Het Boek van Eekhoorn
- Baas Boven Baas
- Bollo gaat op Avontuur (special voor Landal Greenparks)
- De wolkenreis[24]
Erkenningen
[bewerken | brontekst bewerken]Prijzen en nominaties
[bewerken | brontekst bewerken]
Voor zijn werk ontving Verstappen diverse prijzen en nominaties.
Hiervan vielen er meerdere van zijn voorstellingen met Kip ten deel: tijdens het 10e Chicago International Children's Film Festival in 1993, toen hij er met Camiel Schouwenaar optrad met de voorstelling Six Chicken Stories,[25] kreeg hij een nominatie voor zijn poppen. In 1998 ontving hij een nominatie voor Kip op het Cinekid kinderfilmfestival. En in 2000 won hij er de Gouden Zapper mee in de categorie 'televisieserie/drama' tijdens het Europees Jeugdfilmfestival Vlaanderen.[26][27]
Met zijn voorstelling En nu... van vroeger op het poppentheaterfestival van Weesp in 2007[28] won hij de publieksprijs.
Tentoonstelling
[bewerken | brontekst bewerken]Sinds het najaar 2022 is in het Speelgoedmuseum in Deventer de expositie Max Verstappen: Master of Puppets ingericht, een expositie over Verstappen en het ambacht als poppenmaker.[29][30]
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- Diverse poppentheatervoorstellingen op het YouTube-kanaal van Max Verstappen.
- Max Verstappen puppetry - Facebook
- Peter Vermaat, "Max Verstappen - Poppenkast werkt als een magneet", De wereld van het poppenspel, winter 2020, jaargang 65.
- Het Klokhuis, Uitzending over Max Verstappen. NPS (ca. 2001-2003).
Voetnoten en referenties
- ↑ Marlisa, Lorraine, Wij spraken Max Verstappen: poppenmaker, poppenspeler en nog altijd eigenaar van Maxverstappen.nl en Maxverstappen.com. Business Insider Nederland (15 december 2021). Gearchiveerd op 19 mei 2024.
- ↑ Sander Schomaker, Max Verstappen wordt gek van mailende meisjes. Metronieuws.nl (30 november 2016). Gearchiveerd op 20 juli 2024. Geraadpleegd op 18 september 2021.
- ↑ Max Verstappen Poppentheater. Alles Kids (24 april 2018). Gearchiveerd op 20 september 2021. Geraadpleegd op 20 september 2021.
- ↑ Zie ook de oude opname van Rikkie en Slingertje (1967), Circus Dierelandijn, in poppentheater Merlijn.
- ↑ a b c d e Vermaat 2020
- ↑ a b Over Max. maxverstappen.nl. Geraadpleegd op 20 september 2021.
- ↑ Marionnettentheater Brugman was ingehuurd voor deze productie, maar ze kwamen handen te kort en hebben Verstappen toen als hulpje gevraagd. Hij was toen nog piepjong. Deze ervaring triggerde zijn belangstelling voor het maken van televisie.
- ↑ Stichting Theater De Spotvogel. TheaterEncyclopedie (26 januari 2020). Geraadpleegd op 18 oktober 2021.
- ↑ Don Duyns, Moraal en fantasie in kindermusical. Het Parool (5 januari 1989).
- ↑ Idomeneo en Aangespoeld in Jeugdtheater Hofplein. Het vrije volk (28 februari 1991).
- ↑ Ellen de Vries, Jonge filmer begint met de kip en het ei. de Volkskrant (26 oktober 1991).
- ↑ a b Martine van Ditzhuyzen (juni 2014). “Poppen doen dingen die mensen niet kunnen of durven”. Wereld van het poppenspel 59 (3): p.23
- ↑ Zie ook Verstappens video uit 2014: Workshop Poppen Professioneel afwerken.
- ↑ Poppenspe(e)lmuseum (ed.) (2015), Puppetry in the Netherlands, artikelen over poppentheater uit de periode 2013-2015.
- ↑ (en) Netherlands. World Encyclopedia of Puppetry Arts (30 augustus 2016). Geraadpleegd op 3 november 2021.
- ↑ Afra Botman, Een kind met recht op een tweezitsbank. Trouw (2 oktober 1998). Geraadpleegd op 19 september 2021.
- ↑ Kip. wiki.beeldengeluid.nl. Geraadpleegd op 21 september 2021.
- ↑ Pakweg de Pakstraat. wiki.beeldengeluid.nl. Geraadpleegd op 21 september 2021.
- ↑ TV Producties: Pakweg de Pakstraat. www.maxverstappen.nl. Geraadpleegd op 3 november 2021.
- ↑ Otje. wiki.beeldengeluid.nl. Geraadpleegd op 21 september 2021.
- ↑ TV Producties: Kip. www.maxverstappen.nl. Geraadpleegd op 3 november 2021.
- ↑ TV producties: Ibbeltje. www.maxverstappen.nl. Geraadpleegd op 3 november 2021.
- ↑ TV Producties: Huisje Boompje Beestje. www.maxverstappen.nl. Geraadpleegd op 3 november 2021.
- ↑ De Wolkenreis. Allard Pierson, Theatercollectie UvA. Geraadpleegd op 21 september 2021.
- ↑ (en) Nancy Maes, "Children's Film Festival takes different Look", Chicago Tribune, 8 oktober 1993.
- ↑ Persoonlijk. de Volkskrant (1 maart 2000).
- ↑ Kip. Beeld en Geluid Wiki. Geraadpleegd op 3 november 2021.
- ↑ Marieke van Veen, "Poppen op de planken", in Weesper Nieuws (9 mei 2007)
- ↑ Eelco, Max Verstappen naar Speelgoedmuseum. Deventer Verhaal (17 augustus 2022). Gearchiveerd op 7 januari 2023. Geraadpleegd op 7 januari 2023.
- ↑ Max Verstappen: Master of Puppets. Museum/nl\. Geraadpleegd op 7 januari 2023.
