Mank (film)
| Mank | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| (Filmposter op en.wikipedia.org) | ||||
| Regie | David Fincher | |||
| Producent | Ceán Chaffin Eric Roth Doug Urbanski | |||
| Scenario | Jack Fincher | |||
| Hoofdrollen | Gary Oldman Amanda Seyfried Lily Collins Charles Dance Tom Burke | |||
| Muziek | Trent Reznor Atticus Ross | |||
| Montage | Kirk Baxter | |||
| Cinematografie | Erik Messerschmidt | |||
| Distributie | Netflix | |||
| Première |  13 november 20204 december 2020 (Netflix) | |||
| Genre | Biografisch drama | |||
| Speelduur | 131 minuten | |||
| Taal | Engels | |||
| Land | Verenigde Staten
| |||
| Budget | 20–30 miljoen US$[1] | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| MovieMeter-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel | ||||
| (en) AllMovie-profiel | ||||
| ||||
Mank is een Amerikaanse biografische dramafilm uit 2020 onder regie van David Fincher. De film werd in de jaren 1990 geschreven door Finchers vader, gewezen journalist Jack Fincher, en is gebaseerd op het leven van scenarioschrijver Herman J. Mankiewicz. De hoofdrollen worden vertolkt door Gary Oldman, Amanda Seyfried, Lily Collins, Charles Dance en Tom Burke.
Verhaal
[bewerken | brontekst bewerken]Herman J. Mankiewicz, bijgenaamd Mank, is in de jaren 1930 een scenarioschrijver die in dienst van MGM-studiobazen als Louis B. Mayer, Irving Thalberg en David O. Selznick werkt en tot de sociale kring van de machtige krantenmagnaat William Randolph Hearst en diens minnares, actrice Marion Davies, behoort. Hij is intelligent, grappig, tegendraads en scherpzinnig, maar heeft ook een grote mond en kampt met een ernstig drankprobleem.
De jaren 1930 worden geteisterd door de Grote Depressie. Er wordt bespaard op de lonen van studiopersoneel en sommige medewerkers raken zelfs werk- en dakloos. Wanneer hij in 1934 vaststelt dat zijn bazen zich ergeren aan de opmars van de Democratische gouverneurskandidaat Upton Sinclair en diens socialistische ideeën brengt hij hen op het idee om hetzelfde te doen als in hun filmproducties: het publiek een fictieve werkelijkheid verkopen. Zijn collega-scenarist Shelly Metcalf wordt vervolgens door de studio ingeschakeld om samen met enkele acteurs een valse nieuwsreportage op te nemen waarin Sinclair als een communist wordt afgeschilderd. Shelly worstelt nadien met zijn geweten en pleegt op de avond van Sinclairs verkiezingsnederlaag zelfmoord. Ook Mank kan de gebeurtenissen moeilijk verteren. Hij verstoort in een dronken bui een verkleedfeestje van Hearst en houdt een cynische monoloog waarin hij zowel de krantenmagnaat als Mayer persoonlijk beledigt.
Mank valt uit de gratie van Hearst en de studiobonzen in Hollywood, maar wordt opgevist door de jonge, gereputeerde theatermaker Orson Welles, die op het punt staat zijn eerste film te maken voor RKO Pictures. Na een auto-ongeluk wordt hij door Welles in een ranch ondergebracht om te revalideren en het scenario voor Citizen Kane te schrijven. Hij wordt goed betaald voor de opdracht en gaat akkoord om het auteurschap aan Welles toe te schrijven. Zijn satirisch script over een machtige krantenmagnaat wordt door iedereen in zijn entourage geïnterpreteerd als een aanval op onder meer Hearst, Mayer en Davies. Zijn collega Charles Lederer, zijn broer Joseph L. Mankiewicz en Davies zelf proberen hem op andere gedachten te brengen, maar Mank houdt voet bij stuk. Sterker nog, hij beschouwt het als zijn beste werk en eist ondanks eerder gemaakte contractuele afspraken alsnog het auteurschap op. Het komt tot een conflict met Welles, maar Mank krijgt zijn zin. Ze delen het auteurschap en winnen zo in 1942 samen de Oscar voor beste originele scenario.
Rolverdeling
[bewerken | brontekst bewerken]| Acteur | Personage |
|---|---|
| Gary Oldman | Herman J. Mankiewicz |
| Amanda Seyfried | Marion Davies |
| Lily Collins | Rita Alexander |
| Tom Pelphrey | Joseph L. Mankiewicz |
| Tuppence Middleton | Sara Mankiewicz |
| Charles Dance | William Randolph Hearst |
| Arliss Howard | Louis B. Mayer |
| Ferdinand Kingsley | Irving Thalberg |
| Tom Burke | Orson Welles |
| Jamie McShane | Shelly Metcalf |
| Joseph Cross | Charles Lederer |
| Sam Troughton | John Houseman |
| Toby Leonard Moore | David O. Selznick |
| Jessie Cohen | Norma Shearer |
| Monika Gossmann | Fräulein Frieda |
| Jeff Harms | Ben Hecht |
| Paul Fox | Josef von Sternberg |
| Craig Robert Young | Charlie Chaplin |
| Craig Welzbacher | Rexford Tugwell |
| Leven Rambin | Eve |
Productie
[bewerken | brontekst bewerken]Ontwikkeling
[bewerken | brontekst bewerken]Mank werd begin jaren 1990 geschreven door Howard "Jack" Fincher, die net als Herman Mankiewicz een journalist en scenarioschrijver was.[2][3] Zijn zoon, filmregisseur David Fincher, probeerde het script oorspronkelijk al in de periode 1997–1998, na de opnames van The Game (1997), te verfilmen.[4] De regisseur had destijds Kevin Spacey, met wie hij even voordien aan Seven (1995) had samengewerkt, en Jodie Foster voor ogen als respectievelijk Herman Mankiewicz en Marion Davies.[5][6][7] Het project, dat zo'n 13 miljoen dollar zou gekost hebben, ging uiteindelijk niet door omdat Fincher er onder meer op aandrong om in zwart-wit te filmen, naar analogie met Citizen Kane (1941).[5][8][9] Daarnaast kwam er in diezelfde periode met de televisiefilm RKO 281 (1999) al een gelijkaardig project uit.[6] In 2003 overleed Jack Fincher.
In juli 2019 raakte bekend dat Fincher het project alsnog zou verfilmen, in samenwerking met streamingdienst Netflix en acteur Gary Oldman.[4][8] Scenarioschrijver Eric Roth, met wie Fincher eerder al aan The Curious Case of Benjamin Button (2008) had samengewerkt, werd net als Finchers echtgenote Ceán Chaffin en Oldmans zakenpartner Doug Urbanski als producent in dienst genomen.[10] Naast zijn rol als producent werkte Roth ook mee aan het herschrijven van Jack Finchers oorspronkelijk script.[3][11]
Casting
[bewerken | brontekst bewerken]In juli 2018 werd Mank aangekondigd en raakte bekend dat het titelpersonage door Gary Oldman zou vertolkt worden. Drie maanden later werd de casting van onder meer Amanda Seyfried, Lily Collins, Charles Dance, Tom Burke, Tuppence Middleton, Jamie McShane en Tom Pelphrey bekendgemaakt.[10][12]
Opnames
[bewerken | brontekst bewerken]
De opnames gingen in september 2019 van start in Los Angeles en eindigden in februari 2020.[3][12][14] Er werd gefilmd in onder meer de botanische tuinen van The Huntington.[15] In december 2019 vonden er opnames plaats op Kemper Campbell Ranch (vroeger: North Verde Ranch) in Victorville, de ranch waar Mankiewicz in 1940 het script voor Citizen Kane schreef.[13] Een maand later werd er gefilmd aan onder meer het Biltmore Hotel en het art-decogebouw Bullocks Wilshire in Los Angeles.[16][17]
De film werd digitaal en in zwart-wit opgenomen door cameraman Erik Messerschmidt, met wie Fincher eerder al had samengewerkt aan de misdaadserie Mindhunter. In postproductie werden de beeld- en audiokwaliteit bewust verouderd om meer op een film uit de jaren 1930 te lijken. Zo kreeg de film een soundtrack in mono.[18] Fincher, die bekend staat als iemand die veel takes nodig heeft om een scène op te nemen, liet zijn acteurs bepaalde scènes zo'n 200 keer uitvoeren.[19][20]
Release en ontvangst
[bewerken | brontekst bewerken]Mank ging op 13 november 2020 in première in een select aantal Amerikaanse bioscopen.[3] Op 4 december 2020 werd de film op Netflix uitgebracht.
De film kreeg overwegend positieve recensies van de Amerikaanse filmpers. Op Rotten Tomatoes heeft Mank een waarde van 89% en een gemiddelde score van 8,2/10, gebaseerd op 103 recensies.[21] Op Metacritic heeft de film een gemiddelde score van 80/100, gebaseerd op 37 recensies.[22]
Soundtrack
[bewerken | brontekst bewerken]| Mank Original Musical Score | ||||
|---|---|---|---|---|
| Soundtrack van Trent Reznor & Atticus Ross | ||||
| Uitgebracht | 4 december 2020 | |||
| Genre | Filmmuziek | |||
| Duur | 1:33:02 | |||
| Label(s) | The Null Corporation | |||
| ||||
Trent Reznor en Atticus Ross, die eerder voor Fincher al de muziek van The Social Network (2010), The Girl with the Dragon Tattoo (2011) en Gone Girl (2014) hadden gecomponeerd, werden ook ingeschakeld om de filmmuziek van Mank te componeren. Omdat de film zich in de jaren 1930 en '40 afspeelt, voerden Reznor en Ross de muziek niet uit met hun gebruikelijke modulaire synthesizer, maar kozen ze voor een tijdgebonden, orkestrale soundtrack en bigbandmuziek.[23][24]
Tracklist
[bewerken | brontekst bewerken]- "Welcome to Victorville" – 2:15
- "Trapped!" – 1:17
- "All This Time" – 2:01
- "Enter Menace" – 0:48
- "First Dictation" – 2:23
- "A Fool's Paradise" – 1:33
- "Once More Unto the Breach" – 2:05
- "About Something" – 0:54
- "Glendale Station" – 1:16
- "What's at Stake?" – 0:53
- "Every Thing You Do" – 3:01
- "Cowboys and Indians" – 1:20
- "Presumed Lost" – 1:09
- "(If Only You Could) Save Me" – 3:18
- "Means of Escape" – 0:49
- "All This Time (A White Parasol)" – 0:34
- "M.G.M." – 2:51
- "A Respectable Bribe" – 1:03
- "I, Governor of California" – 1:32
- "A Leaden Silence" – 0:54
- "San Simeon Waltz" – 4:55
- "Time Running Out" – 0:44
- "Mank-heim" – 1:24
- "Lend Me a Buck?" – 1:20
- "You Wanted to See Me?" – 1:03
- "In Your Arms Again" – 3:18
- "The Dark Night of the Soul" – 1:09
- "Clouds Gather" – 0:13
- "Way Back When" – 3:19
- "An Idea Takes Hold" – 3:40
- "Marion's Exit" – 3:18
- "Absolution" – 1:05
- "Scenes from Election Night" – 4:23
- "Election Night-mare" – 1:31
- "All This Time (Dance Interrupted)" – 1:01
- "All This Time (Victorious)" – 1:12
- "I'm Eve" – 0:32
- "A Rare Bird" – 2:10
- "Look at What We Did" – 2:30
- "Menace Returns" – 0:33
- "Forgive Me" – 2:15
- "Final Regards" – 1:11
- "Where Else Would I Be?" – 1:04
- "The Organ Grinder" – 1:52
- "All This Time (Not No More)" – 1:13
- "Costume Party" – 1:10
- "Dulcinea" – 0:37
- "Shoot-out at the OK Corral" – 1:42
- "The Organ Grinder's Monkey" – 2:24
- "An Act of Purging Violence" – 0:38
- "All This Time (Happily Ever After)" – 4:45
- "A Rare Bird (Reprise)" – 2:26
Prijzen en nominaties
[bewerken | brontekst bewerken]| Jaar | Prijs | Categorie | Genomineerde(n) | Uitslag |
|---|---|---|---|---|
| 2021 | Satellite Awards | Beste regisseur | David Fincher | Genomineerd |
| Beste acteur in een dramafilm | Gary Oldman | Genomineerd | ||
| Beste actrice in een bijrol | Amanda Seyfried | Gewonnen | ||
| Beste origineel script | Jack Fincher | Genomineerd | ||
| Beste montage | Kirk Baxter | Genomineerd | ||
| Beste cinematografie | Erik Messerschmidt | Gewonnen | ||
| Beste soundtrack | Trent Reznor, Atticus Ross | Genomineerd | ||
| Beste kostuums | Trish Summerville | Genomineerd | ||
| Beste Art Direction en Production Design | Donald Graham Burt, Chris Craine, Jan Pascale, Dan Webster | Gewonnen | ||
| Beste visuele effecten | Mathew Cowie, Erin Dusseault, Pablo Helman, Flannery Huntley | Genomineerd | ||
| Beste geluidseffecten | Ren Klyce, Drew Kunin, Jeremy Molod, Nathan Nance, David Parker | Genomineerd | ||
| Golden Globes | Beste dramafilm | Genomineerd | ||
| Beste regie | David Fincher | Genomineerd | ||
| Beste acteur (drama) | Gary Oldman | Genomineerd | ||
| Beste actrice in een bijrol | Amanda Seyfried | Genomineerd | ||
| Beste scenario | Jack Fincher | Genomineerd | ||
| Beste muziek | Trent Reznor, Atticus Ross | Genomineerd | ||
| Critics' Choice Awards | Beste film | Genomineerd | ||
| Beste regie | David Fincher | Genomineerd | ||
| Beste acteur | Gary Oldman | Genomineerd | ||
| Beste actrice in een bijrol | Amanda Seyfried | Genomineerd | ||
| Beste originele scenario | Jack Fincher | Genomineerd | ||
| Beste camerawerk | Erik Messerschmidt | Genomineerd | ||
| Beste montage | Kirk Baxter | Genomineerd | ||
| Beste muziek | Trent Reznor, Atticus Ross | Genomineerd | ||
| Beste productieontwerp | Donald Graham Burt, Jan Pascale | Gewonnen | ||
| Beste kostuumontwerp | Trish Summerville | Genomineerd | ||
| Beste grime en haarstijl | Genomineerd | |||
| Beste visuele effecten | Genomineerd | |||
| BAFTA Awards | Beste originele scenario | Jack Fincher | Genomineerd | |
| Beste camerawerk | Erik Messerschmidt | Genomineerd | ||
| Beste muziek | Trent Reznor, Atticus Ross | Genomineerd | ||
| Beste productieontwerp | Gewonnen | |||
| Beste kostuumontwerp | Genomineerd | |||
| Beste grime en haarstijl | Genomineerd | |||
| Academy Awards | Beste film | Genomineerd | ||
| Beste regie | David Fincher | Genomineerd | ||
| Beste acteur | Gary Oldman | Genomineerd | ||
| Beste actrice in een bijrol | Amanda Seyfried | Genomineerd | ||
| Beste muziek | Trent Reznor, Atticus Ross | Genomineerd | ||
| Beste camerawerk | Erik Messerschmidt | Gewonnen | ||
| Beste geluid | Genomineerd | |||
| Beste kostuumontwerp | Genomineerd | |||
| Beste productieontwerp | Gewonnen | |||
| Beste grime en haarstijl | Genomineerd | |||
Trivia
[bewerken | brontekst bewerken]- In 1989 regisseerde Fincher de videoclip voor het Madonna-nummer "Oh Father". De clip, die eveneens in zwart-wit gefilmd werd, werd geïnspireerd door Citizen Kane.[25]
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (en)
Mank in de Internet Movie Database - (nl) Mank op Netflix
- Literatuur
- (en) James Swallow Dark Eye: The Films of David Fincher (Reynolds & Hearn, 2003)
- (en) Robert L. Carringer The Scripts of Citizen Kane (University of Chicago Press, 1978)
- Bronnen en verwijzingen
- ↑ (en) 'Mank' First Reactions: David Fincher Is a 'Technical Genius' With 'Exquisitely Crafted' Film Variety, 30 oktober 2020. Gearchiveerd op 6 februari 2023.
- ↑ (en) Babylon: Written by Damien Chazelle, "Mank": An Original Screenplay by Jack Fincher (Revisie 9/5/1994) Kris Tapley op Twitter, 16 juli 2019. Gearchiveerd op 8 september 2023.
- ↑ a b c d (en) Nerding Out With David Fincher Vulture.com, 23 oktober 2020. Gearchiveerd op 29 augustus 2023.
- ↑ a b (en) Gary Oldman to Star in David Fincher's Biopic of 'Citizen Kane' Co-Writer Herman Mankiewicz The Hollywood Reporter, 11 juli 2019. Gearchiveerd op 3 februari 2021.
- ↑ a b (en) David Fincher Revives One of His Longtime Dream Projects, 'Mank' Thefincheranalyst.com, 12 juli 2019. Gearchiveerd op 28 mei 2023.
- ↑ a b (en) The 5 Lost David Fincher Projects We'd Still Love To See One Day The Playlist, 1 oktober 2010. Gearchiveerd op 5 februari 2020.
- ↑ (en) David Fincher to Direct Netflix Biopic 'Mank,' His Long-Awaited First Movie Since 'Gone Girl' Indiewire.com, 11 juli 2019. Gearchiveerd op 2 december 2022.
- ↑ a b (en) David Fincher, Gary Oldman Team On B&W 'Mank' At Netflix; Film On 'Citizen Kane' Writer Herman J. Mankiewicz Scripted By Fincher's Late Father Howard Deadline.com, 10 juli 2019. Gearchiveerd op 8 februari 2023.
- ↑ (en) From A-Z: A Guide To The Lost & Unmade Films Of David Fincher Indiewire.com, 30 september 2014. Gearchiveerd op 7 april 2023.
- ↑ a b (en) Amanda Seyfried, Lily Collins Join Gary Oldman in David Fincher's Biopic of 'Citizen Kane' Co-Writer The Hollywood Reporter, 15 oktober 2019. Gearchiveerd op 25 november 2020.
- ↑ (en) Five Lessons For Filmmakers From Producer Doug Urbanski Thescriptlab.com, 9 april 2020. Gearchiveerd op 20 augustus 2022.
- ↑ a b (en) Amanda Seyfried Joins Gary Oldman in David Fincher's 'Mank' Variety, 15 oktober 2019. Gearchiveerd op 4 oktober 2022.
- ↑ a b (en) David Fincher's 'Mank' Is Halfway Done With Filming: 'It's Not Just a Biopic' Indiewire.com, 26 december 2019. Gearchiveerd op 6 oktober 2022.
- ↑ (en) David Fincher's Citizen Kane Writer Biopic 'Mank' Completes Filming Whats-on-netflix.com, 4 februari 2020. Gearchiveerd op 25 februari 2020.
- ↑ (en) Sneaking a peek at David Fincher's "Mank" set at the Huntington Gardens. Someone will probably be tied to that pyre and menaced soon, weather permitting. #mydayinla #backlot #filmset #orsonwelles Esotouric's Secret Los Angeles, 19 november 2019. Gearchiveerd op 20 november 2019.
- ↑ (en) Mank First Look: Gary Oldman looks dapper in a dark suit as he puffs on a cigarette while filming scenes for upcoming Netflix movie in LA The Daily Mail, 9 januari 2020. Gearchiveerd op 20 mei 2022.
- ↑ (en) #MANK @netflix Twitter, 7 januari 2020. Gearchiveerd op 13 januari 2020.
- ↑ (en) Nev Pierce, Shadows of the Past, Empire Magazine, november 2020
- ↑ (en) Amanda Seyfried Estimates David Fincher Shot 200 Takes of 'Mank' Scene Over One Week Indiewire.com, 17 juni 2020. Gearchiveerd op 7 november 2022.
- ↑ (en) Gary Oldman Cracked Filming 'Mank' Multiple Takes: 'I've Done This Scene 100 F*cking Times' Indiewire.com, 11 november 2020. Gearchiveerd op 24 maart 2023.
- ↑ Mank (2020) RottenTomatoes.com. Gearchiveerd op 26 maart 2023.
- ↑ Mank Metacritic.com. Gearchiveerd op 10 juni 2023.
- ↑ (en) Nine Inch Nails: 9 things we learned from our visit to Trent Reznor's studio Revolvermag.com, 23 december 2019. Gearchiveerd op 7 april 2023.
- ↑ (en) VIDEO: DP/30: Watchmen, Trent Reznor, Atticus Ross YouTube.com, 9 augustus 2020. Gearchiveerd op 19 december 2022.
- ↑ (en) The Cinematic History of Madonna and David Fincher Vice.com, 10 januari 2016. Gearchiveerd op 26 september 2020.
· 
· 
· ·