Maggie Smith

Maggie Smith
	Maggie Smith rond 1970
Algemene informatie
Volledige naam	Margaret Nathalie Smith
Geboren	28 december 1934
Geboorteplaats	Ilford
Overleden	27 september 2024
Overlijdensplaats	Londen
Land	Verenigd Koninkrijk
Werk
Jaren actief	1955-2024
Beroep	Actrice
	(en) IMDb-profiel
	(en) IBDB-profiel
	(mul) TMDb-profiel; (en) AllMovie-profiel
Portaal	Film

Dame Margaret Nathalie (Maggie) Smith (Ilford, 28 december 1934 – Londen, 27 september 2024) was een Brits actrice. Ze stond bekend om haar veelzijdigheid in zowel theater, televisie als film. Gedurende haar carrière won ze twee Academy Awards, vijf BAFTA's en vier Emmy Awards.

Levensloop

Jeugd

Enkele jaren na haar geboorte verhuisde de familie Smith naar Oxford, waar haar vader als laborant werkte en haar moeder secretaresse was. Ze volgde onderwijs aan de Oxford High School for Girls en studeerde daarna aan de Oxford Playhouse Drama School.^[1]

Carrière

Smith begon haar carrière in het theater met een debuut in Twelfth Night in het Oxford Playhouse in 1952. In de jaren 60 werd ze lid van de National Theatre Company onder leiding van Laurence Olivier, waar ze onder meer Desdemona speelde in de filmversie van Othello (1965). Deze rol leverde haar een eerste nominatie voor een Academy Award op.^[2]

Smith won haar eerste Academy Award voor beste actrice in 1969 voor haar vertolking van Miss Jean Brodie in The Prime of Miss Jean Brodie. Deze rol werd geprezen om haar complexe vertolking van een eigenzinnige lerares met onorthodoxe ideeën.^[1] In 1978 won ze haar tweede Academy Award, voor beste vrouwelijke bijrol in California Suite, waarin ze een actrice speelt die teleurgesteld is in haar carrière.^[2]

Haar rol als professor Minerva Anderling in de Harry Potter-films (2001-2011) bracht haar internationale bekendheid bij een jonger publiek. Daarnaast werd haar rol als Violet Crawley, de gravin-douairière in Downton Abbey, zeer gewaardeerd. Deze rol leverde haar drie Emmy Awards op en versterkte haar status als wereldster.^[2]

Naast haar filmwerk bleef Smith actief op het toneel. Ze won zes keer de prestigieuze Evening Standard Theatre Award, een record. Enkele van haar belangrijke theaterrollen waren Virginia Woolf in Virginia (1981) en Millamant in The Way of the World (1984).^[2] Haar laatste toneeloptreden was in 2019, in de productie A German Life.^[1]

Privéleven

Smith trouwde in 1967 met acteur Robert Stephens, met wie ze twee zonen kreeg, Chris Larkin en Toby Stephens, die ook acteurs werden. Na hun scheiding in 1974 trouwde ze in 1975 met toneelschrijver Alan Beverley Cross. Dit huwelijk duurde tot zijn overlijden in 1998.^[1]

In 1988 werd bij Smith de ziekte van Graves vastgesteld, een aandoening die ontstekingen rond de ogen kan veroorzaken. Ze onderging een succesvolle behandeling. In de jaren 2000 kreeg ze borstkanker, maar bleef toch doorwerken in de Harry Potter-films.^[2] Smith overleed op 89-jarige leeftijd in het Westminster Hospital in Londen.^[1]

Erkenning

Tijdens haar carrière won Smith onder andere twee Academy Awards, vijf BAFTA's en vier Emmy Awards. Ze werd in 1990 benoemd tot Dame Commander of the Order of the British Empire (DBE) en ontving in 2014 de Orde van de Eregezellen.^[1]

Filmografie

**Filmografie** als actrice
Jaar	Titel	Rol	Opmerkingen
1956	Child in the House	Feestganger
1958	Nowhere to Go	Bridget Howard
1960	Hay Fever		televisiefilm
1962	Go to Blazes	Chantal
1963	The V.I.P.s	Miss Mead
1964	The Pumpkin Eater	Philpott
1965	Young Cassidy	Nora
1965	Othello	Desdemona
1967	Much Ado About Nothing	Beatrice	televisiefilm
1967	The Honey Pot	Sarah Watkins
1968	Man and Superman		televisiefilm
1968	Hot Millions	Patty Terwilliger
1968	The Seagull	Irina Arkadina	televisiefilm
1969	The Prime of Miss Jean Brodie	Jean Brodie
1969	Oh! What a Lovely War	Music Hall Star
1972	The Merchant of Venice	Portia	televisiefilm
1972	The Millionairess		televisiefilm
1972	Travels with My Aunt	Tante Augusta
1973	Love and Pain and the Whole Damn Thing	Lila Fisher
1976	Murder by Death	Mevr. Dora Charleston
1978	Death on the Nile	Miss Bowers
1978	California Suite	Bezoekers uit Londen - Diana Barrie
1981	Quartet	Lois Heidler
1981	Clash of the Titans	Thetis
1982	Better Late Than Never	Miss Anderson
1982	Evil Under the Sun	Daphne Castle
1982	The Missionary	Lady Isabel Ames
1983	All for Love	Mrs. Silly (1 aflevering)	mini-televisieserie
1984	Lily in Love	Lily Wynn
1984	A Private Function	Joyce Chilvers
1985	A Room with a View	In Florence - Charlotte Bartlett, een chaperonne
1987	Talking Heads	Susan (episode "Bed Among the Lentils")	mini-televisieserie
1987	The Lonely Passion of Judith Hearne	Judith Hearne
1990	Romeo-Juliet	Rozaline (stem)
1991	Hook	Wendy (als volwassene en als oma)
1992	Memento Mori	Mrs. Mabel Pettigrew	televisiefilm
1992	Sister Act	Moeder-overste
1993	Suddenly, Last Summer	Violet Venable	televisiefilm
1993	The Secret Garden	Mrs. Medlock
1993	Sister Act 2: Back in the Habit	Moeder-overste
1995	Richard III	Gravin van York
1996	The First Wives Club	Gunilla Garson Goldberg
1997	Washington Square	Tante Lavinia Penniman
1999	Tea with Mussolini	Lady Hester Random
1999	The Last September	Lady Myra Naylor
1999	Curtain Call	Lily Marlowe
1999	All the King's Men	Koningin Alexandra	televisiefilm
1999	David Copperfield	Betsey Trotwood
2001	Harry Potter en de Steen der Wijzen	Professor Minerva McGonagall
2001	Gosford Park	Constance Trentham
2002	Divine Secrets of the Ya-Ya Sisterhood	Caro Eliza Bennett
2002	Harry Potter en de Geheime Kamer	Professor Minerva McGonagall
2003	My House in Umbria	Mrs. Emily Delahunty	televisiefilm
2004	Harry Potter en de Gevangene van Azkaban	Professor Minerva McGonagall
2004	Ladies in Lavender	Janet
2005	Harry Potter en de Vuurbeker	Professor Minerva McGonagall
2005	Keeping Mum	Grace Hawkins
2007	Becoming Jane	Lady Gresham
2007	Harry Potter en de Orde van de Feniks	Professor Minerva McGonagall
2007	Capturing Mary	Mary Gilbert	televisiefilm
2009	Harry Potter en de Halfbloed Prins	Professor Minerva McGonagall
2009	From Time to Time	Linett
2010-2015	Downton Abbey	Dowager Countess	televisieserie
2010	Harry Potter en de Relieken van de Dood deel 1	Professor Minerva McGonagall
2010	Nanny McPhee and the Big Bang	Mrs. Docherty
2011	Harry Potter en de Relieken van de Dood deel 2	Professor Minerva McGonagall
2012	The Best Exotic Marigold Hotel	Muriel Donnelly
2012	Quartet	Jean Horton
2014	My Old Lady	Mathilde Girard
2015	The Second Best Exotic Marigold Hotel	Muriel Donelly
2015	The Lady in the Van	Miss Mary Shepherd
2019	Downton Abbey	Gravin-weduwe	film
2022	Downton Abbey: A New Era	Gravin-weduwe	film
2023	The Miracle Club	Lily Fox	film

Onderscheidingen

In 1972 werd Smith benoemd tot Lid in de Orde van het Britse Rijk, in 1990 werd ze bevorderd tot Dame Commandeur in dezelfde orde en werd daardoor officieel Dame Maggie Smith.
Smith kreeg twee Academy Awards, een voor haar hoofdrol in The Prime of Miss Jean Brodie in 1969 en een voor haar bijrol in California Suite in 1978.
In 1968 kreeg ze ook de BAFTA Award als beste actrice voor The Prime of Miss Jean Brodie, ze won deze prijs een tweede maal in 1984 voor A Private Function. Een derde maal kreeg ze de BAFTA Award als beste actrice twee jaar later, in 1986, voor A Room with a View, een vierde maal in 1988 voor The Lonely Passion of Judith Hearne. In 1999 won ze een vijfde BAFTA Award, en haar eerste als beste actrice in een bijrol voor Tea with Mussolini. Haar eerste nominatie voor een BAFTA stamt uit 1958, als beste debuut van een actrice in Nowhere to Go.
Haar eerste nominatie voor een Emmy Award kreeg ze in 1993 voor Suddenly Last Summer, in 2000 volgde een nominatie voor David Copperfield. In 2003 werd ze een eerste maal laureaat van een Emmy voor My House in Umbria. In 2010 kreeg ze een nominatie voor haar rol in Capturing Mary, in 2011 en 2012 volgden haar tweede en derde Emmy Award, twee opeenvolgende jaren ditmaal voor Downton Abbey. In 2013 werd ze voor diezelfde rol trouwens nogmaals genomineerd.
Op de 18e Screen Actors Guild Awards kreeg ze een individuele nominatie voor Downton Abbey, een jaar later ontving ze als onderdeel van de beste cast in een dramaserie de prijs tijdens de 19e Screen Actors Guild Awards.
Bij de Satellite Awards kreeg ze een prijs in 2002 voor haar rol in Gosford Park, in 2004 een nominatie voor My House in Umbria, in 2011 een nominatie voor Downton Abbey, in 2012 won ze met diezelfde rol haar tweede Satellite Award.
In 1966 ontving ze haar eerste nominatie voor een Golden Globe, voor haar rol in Othello, in 2012 nogmaals een nominatie voor Downton Abbey, in 2013 werd ze bij de 70e Golden Globe Awards tweemaal vermeld, eenmaal met een derde nominatie, ditmaal voor haar rol in Quartet, en eenmaal met haar vierde nominatie en haar eerste Golden Globe Award waar ze tot 2013 op moest wachten voor Downton Abbey.

Externe link

(en) Maggie Smith in de Internet Movie Database

Referenties

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f (en) Michael Coveney, Dame Maggie Smith obituary. The Guardian (27 september 2024). Geraadpleegd op 30 september 2024.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e (en) Anita Gates; Robert Berkvist, Maggie Smith, Grande Dame of Stage and Screen, Dies at 89 . The New York Times (27 september 2024). Geraadpleegd op 30 september 2024.

Voorganger: Katharine Hepburn voor The Lion in Winter Barbra Streisand voor Funny Girl	Academy Award voor beste actrice 1969 voor The Prime of Miss Jean Brodie	Opvolger: Glenda Jackson voor Women in Love

Voorganger: Vanessa Redgrave voor Julia	Academy Award voor beste vrouwelijke bijrol 1978 voor California Suite	Opvolger: Meryl Streep voor Kramer vs. Kramer

Zie de categorie Maggie Smith van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[:0-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f (en) Michael Coveney, Dame Maggie Smith obituary. The Guardian (27 september 2024). Geraadpleegd op 30 september 2024.

[:1-2] (en) Anita Gates; Robert Berkvist, Maggie Smith, Grande Dame of Stage and Screen, Dies at 89 . The New York Times (27 september 2024). Geraadpleegd op 30 september 2024.

[1]

[2]