Karl Hermann Frank
Karl Hermann Frank | ||||
---|---|---|---|---|
Geboren | 24 januari 1898 Karlsbad, Oostenrijk-Hongarije | |||
Overleden | 22 mei 1946 Praag, Tsjecho-Slowakije | |||
Rustplaats | Ďáblický hřbitov, Praag, Tsjechië[1] | |||
Religie | Katholiek[2] tot 3 november 1942; verklaarde zich later Gottgläubig[3][2] | |||
Land/zijde | Oostenrijk-Hongarije Nazi-Duitsland | |||
Onderdeel | Oostenrijks-Hongaars leger Allgemeine-SS Waffen-SS | |||
Dienstjaren | 1917 - 1919 1938 - 1945 | |||
Rang | SS-Obergruppenführer en Generaal in de Waffen-SS en politie | |||
Eenheid | Österreichische Infanterie-Regiment Nr 73 1916 Vrijkorps Persönlicher Stab Reichsführer-SS 1 november 1938 - 11 maart 1944[4] | |||
Bevel | Hoogste jurist Groot-Duitse Rijk HSSPF Bohemen en Moravië 28 april 1939[5] - april[5]/mei 1945[4][6][2] Minister van staat 20 augustus 1943 - 8 mei 1945[4][5][2] Staatssecretaris/Rijksprotector van Bohemen en Moravië 18 maart 1939 - 20 augustus 1943[4][7] SS-Oberabschnitte Bohemen en Moravië 11 maart 1944[8]</ 1 april 1944 - 8 mei 1945[9][8] | |||
Slagen/oorlogen | Eerste Wereldoorlog
| |||
Onderscheidingen | Zie decoraties | |||
Ander werk | Advocaat Parlementslid in de Rijksdag 4 december 1938 - 8 mei 1945[4][5][7] | |||
|
Karl Hermann Frank (Karlsbad, 24 januari 1898 – Praag, 22 mei 1946) was een prominent Sudeten-Duits nationaalsocialist voor de Tweede Wereldoorlog en een SS-Obergruppenführer (luitenant-generaal) en Generaal in de Waffen-SS en politie tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij was ook parlementslid voor de NSDAP in de Rijksdag.
Voor de Tweede Wereldoorlog
[bewerken | brontekst bewerken]Na zijn middelbareschoolopleiding studeerde Frank een jaar rechten aan de Duitstalige Karl-Ferdinands Universiteit in Praag. Deze opleiding sloot hij niet af. Hij ging in dienst in het leger van Oostenrijk-Hongarije tegen het einde van de Eerste Wereldoorlog. Toen de Duitstalige gebieden van Bohemen in 1919 tegen de zin van de bevolking deel waren geworden van Tsjechoslowakije werd Frank lid van de net opgerichte Deutsche Nationalsozialistische Arbeiterpartei (DNSAP) in Bohemen en opende een boekhandel, van waaruit hij propaganda maakte voor deze beweging. Deze partij hief zichzelf in 1933 op in verband met een dreigend verbod door de Tsjechoslowaakse autoriteiten. Frank was betrokken bij de oprichting van het Sudetendeutsche Heimatfront die de DNSAP opvolgde. In 1935 wijzigde de naam van het Heimatfront in Sudetendeutsche Partei en werd Frank vicevoorzitter. Tevens werd hij in het Tsjechoslowaakse parlement gekozen.
Na de annexatie van Sudetenland door nazi-Duitsland in oktober 1938 werd Frank plaatsvervangend Gauleiter van het Sudetenland. Heinrich Himmler bevorderde Frank in november 1938 tot SS-Brigadeführer.
Tweede Wereldoorlog
[bewerken | brontekst bewerken]In 1939 werd Frank tot SS-Gruppenführer bevorderd en aangesteld als Höherer SS- und Polizeiführer en staatssecretaris van het Protectoraat Bohemen en Moravië onder Reichsprotektor Konstantin von Neurath. Net als Rauter in Nederland had Frank in het protectoraat een grote macht. Deze werd bepaald door zijn grote kennis van Tsjechische aangelegenheden en de steun van Himmler. Toen Von Neurath in september 1941 het veld moest ruimen werd Frank echter gepasseerd en werd Reinhard Heydrich als opvolger van Von Neurath benoemd. De samenwerking tussen Frank en Heydrich was vanuit Duits oogpunt een succes.
Na de aanslag op Heydrich in juni 1942 werd Frank wederom gepasseerd en werd Kurt Daluege rijksprotector. Uit wraak voor de aanslag op Heydrich werden onder verantwoording van Frank en Daluege de Tsjechische plaatsen Lidice en Ležáky verwoest en de bevolking van deze plaatsen voor een groot deel vermoord.
In augustus 1942 werd Frank benoemd tot Minister van Staat en Rijksminister van Bohemen en Moravië. In juni 1943 werd hij bevorderd tot SS-Obergruppenführer und General der Waffen-SS und der Polizei.
Op 30 april en 1 mei 1945 maakte Frank bekend dat iedere opstand zou eindigen in een zee van bloed. Hij hield woord. Van 5 mei tot 8 mei kwam Praag in opstand, hetgeen resulteerde in 3000 doden. Op 9 mei 1945 arriveerde het Rode Leger en werd de Duitse bezetting beëindigd.
Op 9 mei gaf Frank zich in Pilsen over aan het Amerikaanse leger. Hij werd uitgeleverd aan Tsjechoslowakije en in maart en april 1946 berecht. Onder andere vanwege zijn aandeel in de verwoesting van Lidice werd Frank ter dood veroordeeld. Op 22 mei 1946 werd hij voor 5000 toeschouwers op de binnenplaats van de Pankrác-gevangenis in Praag opgehangen.
Familie[3]
[bewerken | brontekst bewerken]Franks was twee keer getrouwd. Op 21 januari 1925 met Anna Müller. Het echtpaar scheidde op 17 februari 1940. Frank hertrouwde op 14 april 1940 met Karola Blaschek. Het echtpaar kreeg een zoon (20 augustus 1942) en twee dochters (16 augustus 1941) en (8 maart 1944).
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Frank bekleedde verschillende rangen in zowel de Allgemeine-SS als Waffen-SS. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.
Datums | Oostenrijks-Hongaars leger | Allgemeine-SS | Politie | Waffen-SS | NSDAP | Kabinet-Hitler |
---|---|---|---|---|---|---|
1916[10][11] | Kriegsfreiwilliger | — | — | — | — | — |
1 november 1938[10][12] | — | SS-Mann | — | — | — | — |
30 januari 1939[10][12] (met RDA van 1 november 1938[4][10][13]) |
— | SS-Brigadeführer | — | — | — | — |
4 november 1938[4][5][7] | — | — | — | — | Stellvetretender Gauleiter | — |
18 maart 1939[10][12] | — | — | — | — | — | Staatssekretär |
24 januari 1940[10] (met RDA van 9 november 1939[4][10][13][12]) |
— | SS-Gruppenführer | — | — | — | — |
1 juli 1942[4][10][12] m.d.U.d.)[12] |
— | — | Generalleutnant in de politie | — | — | — |
21 juni 1943[4][10][13][12] (m.d.U.d.) |
— | SS-Obergruppenführer | Generaal in de politie | — | — | — |
20 augustus 1943[4][10] | — | — | — | — | — | Staatsminister[14] |
20 juni 1944[10][12] (met ingang van 1 juli 1944[4][10][12]) |
— | — | — | Generaal in de Waffen-SS | — | — |
- (m.d.U.d.) mit der Uniform des = vrije vertaling: hij was bevoegd het uniform van een .... te dragen.
Lidmaatschapsnummers
[bewerken | brontekst bewerken]- NSDAP-nr.: 6 600 002[13] (lid geworden 1 november 1938[4][10])
- SS-nr.: 310 466 (lid geworden 1 november 1938[4][10][13])
Decoraties
[bewerken | brontekst bewerken]Selectie:
- Ridderkruis van het Kruis voor Oorlogsverdienste met Zwaarden op 1 mei 1945[4][15][16]
- Kruis voor Oorlogsverdienste, 1e Klasse en 2e Klasse (beide 1942) met Zwaarden[4][13][15][16][17]
- Gouden Ereteken van de NSDAP[13][15][17] op 30 januari 1939[4][16][12]
- Gouden Ereteken van de Hitlerjugend[13][17] op 15 maart 1939[4][16][12]
- Sudetenlandmedaille[4][16]
- Grootkruis in de Orde van het Slowaaks Kruis op 4 maart 1943[4][15][16]
- Grootkruis in de Orde van Verdienste op 2 februari 1942[4]
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Daily Motion: video van de rechtszaak en executie van Karl Herman Frank. (niet geschikt voor alle leeftijden)
- (en) Yerger, Mark C. (1997). Allgemeine-SS; The commands, Units and Leaders of the General SS. Schiffer Military History, United States of America, 39, 66. ISBN 0-7643-0145-4. Geraadpleegd op 2 januari 2020.
- (en) Miller, Michael D., Andreas Schulz, Ken McCanliss (2006). Leaders of the SS & German Police Volume 1. R. James Bender Publishing, San Jose, 355, 358, 362, 364. ISBN 978-93-297-0037-2. Geraadpleegd op 28 mei 2022.
- (de) Schulz, Andreas, Günter Wegmann (2003). Die Generale der Waffen-SS und der Polizei Band 1 A-G. Biblio Verlag, Bissendorf, 333, 334, 335, 336, 337. ISBN 3-7648-2373-9.
- ↑ (en) Find A Grave: Karl Hermann Frank. Geraadpleegd op 2 januari 2020.
- ↑ a b c d Schulz 2003, p.336.
- ↑ a b Miller 2006, p.364.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u Tixier 2019, p.SS OGRUF FRANK.
- ↑ a b c d e Miller 2006, p.358.
- ↑ Yerger 1997, p.39.
- ↑ a b c Schulz 2003, p.335.
- ↑ a b Schulz 2003, p.337.
- ↑ Yerger 1997, p.85.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Miller 2006, p.355.
- ↑ Schulz 2003, p.334.
- ↑ a b c d e f g h i j k Schulz 2003, p.333.
- ↑ a b c d e f g h (en) Wayback Machine: Axis Biographical Research, REICHSGAU SUDETENLAND, FRANK, Karl-Hermann. Geraadpleegd op 30 december 2020.
- ↑ (en) Library of Congress: Nazi Conspiracy and Aggression, Volume V. p.893. Geraadpleegd op 28 mei 2022. Gearchiveerd op 28 mei 2023.
- ↑ a b c d Traces of War: Frank, Karl-Hermann. Geraadpleegd op 30 december 2020. Gearchiveerd op 4 april 2022.
- ↑ a b c d e f Miller 2006, p.362.
- ↑ a b c Yerger 1997, p.66.