Naar inhoud springen

Jean-Éric Vergne

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jean-Éric Vergne
Jean-Éric Vergne
Jean-Éric Vergne
Algemene informatie
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Frankrijk
Geboren 25 april 1990
Pontoise, Frankrijk
Formule 1-carrière
Jaren actief 2012-2014
Wagennummer 25
Teams Scuderia Toro Rosso
Races 58
Punten 51
Eerste race Australië 2012
Laatste race Abu Dhabi 2014
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Jean-Éric Vergne (Pontoise, 25 april 1990) is een Frans autocoureur.

Formule Renault

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2007 begon Vergne met zijn eenzitterscarrière, nadat hij de jaren daarvoor in het karting had doorgebracht. Hij begon in de Franse Formule Renault Campus, waar hij meteen kampioen werd met tien podiumplaatsen uit dertien races. Na dit resultaat werd hij een lid van het Red Bull Junior Team.

In 2008 nam Vergne deel aan zowel de Eurocup Formule Renault 2.0 en de Formule Renault 2.0 WEC, allebei voor het team SG Formula. In de Eurocup eindigde hij als zesde met één podiumplaats en in de West-Europese Cup als vierde met drie podiumplaatsen. In beide kampioenschappen was hij de beste rookie en hij won ook de Franse Formule Renault 2.0-titel, omdat hij de beste Fransman was in de West-Europese Cup.

In 2009 bleef Vergne in beide kampioenschappen rijden voor SG Formula. In beide kampioenschappen eindigde hij als tweede, allebei achter Albert Costa. In de Eurocup behaalde hij vier overwinningen, in de West-Europese Cup behaalde hij er drie.

In 2010 stapte Vergne op naar het Britse Formule 3-kampioenschap voor het team Carlin Motorsport. In de eerste vierentwintig races behaalde hij twaalf overwinningen, inclusief drie overwinningen op Spa-Francorchamps. Hiermee had hij al genoeg om in de laatste zes races het kampioenschap veilig te stellen. Dit was het derde jaar op een rij dat een lid van het Red Bull Junior Team kampioen werd in de Britse Formule 3, in 2008 won Jaime Alguersuari de titel en in 2009 was dit Daniel Ricciardo.

Tijdens het seizoen nam Vergne ook deel aan de twee belangrijkste niet-kampioenschapsraces van de Formule 3, namelijk de Masters of Formula 3 en de Grand Prix van Macau. In de Masters eindigde hij als vierde en in Macau als zevende. In beide gevallen was hij de beste coureur uit het Britse kampioenschap.

In mei 2010 werd bekend dat Vergne in de openingsronde van de GP3 Series van dat jaar mocht deelnemen voor Tech 1 Racing. De volgende race werd hij vervangen door zijn landgenoot Jim Pla omdat deze ronde samenviel met een van zijn Formule 3-races, maar een race later was hij weer terug. De rest van het seizoen werd hij echter vervangen door Daniel Juncadella.

Formule Renault 3.5 Series

[bewerken | brontekst bewerken]

Naast zijn Formule 3-campagne zou Vergne in 2010 ook racen in de Formule Renault 3.5 Series voor SG Formula. Dit team trok zich echter een week voor de start van het seizoen terug, zodat Vergne zich volledig op de Formule 3 kon concentreren.

In juli 2010 werd bekend dat Vergne in de laatste drie raceweekenden van het seizoen Brendon Hartley mocht vervangen bij Tech 1 Racing. Hij eindigde hierin nog als achtste in het kampioenschap met vier podiumplaatsen, inclusief zijn eerste overwinning op Silverstone.

Vergne ging in 2011 het hele seizoen in de Formule Renault 3.5 Series rijden voor Carlin. Voor het laatste weekend van het seizoen stond Vergne tweede in het kampioenschap achter teamgenoot Robert Wickens. Vergne en Wickens raakten elkaar echter in de eerste ronde van de beslissende race, waardoor Wickens uitviel. Vergne kon doorgaan, maar werd later uit de race getikt door Fairuz Fauzy, waardoor Wickens met negen punten verschil het kampioenschap won.

In 2011 is hij tijdens het seizoen vastgelegd als testrijder van Scuderia Toro Rosso en mocht hij tijdens de vrijdagtrainingen voor de Grands Prix van Zuid-Korea, Abu Dhabi en Brazilië plaatsnemen in plaats van een van de vaste coureurs Sébastien Buemi en Jaime Alguersuari. Hierin presteerde hij goed genoeg dat op 14 december 2011 bekend werd dat hij in 2012 aan de races mocht deelnemen voor Toro Rosso. Zijn teamgenoot werd Daniel Ricciardo, die in 2011 al elf races reed voor het team van HRT.[1]

Op 31 oktober 2012 werd bekend dat Vergne in 2013 ook bij Toro Rosso zou blijven racen. Ricciardo bleef zijn teamgenoot.[2] Ook in 2014 reed Vergne voor Toro Rosso, maar Daniil Kvjat werd zijn teamgenoot als vervanger van de naar Red Bull Racing vertrokken Ricciardo. Ondanks dat Vergne 22 punten scoorde tegenover acht punten voor Kvjat, werd opnieuw zijn teamgenoot verkozen om voor Red Bull te gaan rijden. Vergne verloor zijn stoeltje voor 2015 bij Toro Rosso aan Max Verstappen en Carlos Sainz jr. Na afloop van het seizoen werd hij wel bevestigd als reservecoureur bij Ferrari.[3]

Nadat hij geen Formule 1-stoeltje voor 2015 wist te vinden, stapte Vergne aan het eind van 2014 over naar de Formule E, waar hij op het Punta del Este Street Circuit de zieke Franck Montagny verving bij Andretti Autosport. Voor zijn debuutrace behaalde hij meteen pole position. Sinds het 2016-17 seizoen rijdt hij bij DS Techeetah, waar hij de 2017-18 & 2018-19 titel pakte en tegelijkertijd de enige dubbele kampioen werd in Formule E's 8 seizoenen.

GP3-resultaten

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Races vetgedrukt betekent polepositie, races schuingedrukt betekent snelste ronde
Jaar 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Rang Punten
2010 ESP FEA
5
ESP SPR
21
TUR FEA TUR SPR VAL FEA
4
VAL SPR
17
GBR FEA GBR SPR GER FEA GER SPR HUN FEA HUN SPR BEL FEA BEL SPR ITA FEA ITA SPR 17 9

Formule 1-carrière

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar/Jaren Team
2012 t/m 2014 Toro Rosso
2012 2013 2014 Totaal
Aantal races 20 19 19 58
Aantal zeges 0 0 0 0
Aantal pole-positions 0 0 0 0
Aantal snelste ronden 0 0 0 0
Aantal podiumplaatsen 0 0 0 0
Aantal WK-punten 16 13 22 51
Eindstand WK 17 15 13

Totale Formule 1-resultaten

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Inschrijving Chassis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 Pos Punten
2011 Scuderia Toro Rosso Toro Rosso STR6 Ferrari 056 2.4 V8 AUS MAL CHN TUR SPA MON CAN EUR GBR DUI HON BEL ITA SIN JPN KOR
TC
IND ABU
TC
BRA
TC
- -
2012 Scuderia Toro Rosso Toro Rosso STR7 Ferrari 056 2.4 V8 AUS
11
MAL
8
CHN
16
BHR
14
SPA
12
MON
12
CAN
15
EUR
DNF
GBR
14
DUI
14
HON
16
BEL
8
ITA
DNF
SIN
DNF
JPN
13
KOR
8
IND
15
ABU
12
VST
DNF
BRA
8
17 16
2013 Scuderia Toro Rosso Toro Rosso STR8 Ferrari 056 2.4 V8 AUS
12
MAL
10
CHN
12
BHR
DNF
SPA
DNF
MON
8
CAN
6
GBR
DNF
DUI
DNF
HON
12
BEL
12
ITA
DNF
SIN
14
KOR
18
JPN
12
IND
13
ABU
17
VST
16
BRA
15
15 13
2014 Scuderia Toro Rosso Toro Rosso STR9 Renault Energy F1-2014 1.6 V6 AUS
8
MAL
DNF
BHR
DNF
CHN
12
SPA
DNF
MON
DNF
CAN
8
OOS
DNF
GBR
10
DUI
13
HON
9
BEL
11
ITA
13
SIN
6
JPN
9
RUS
13
VST
10
BRA
13
ABU
12
13 22


Formule E-resultaten

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Inschrijving Auto 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Pos Punten
2014–15 Andretti Autosport Spark-Renault SRT 01E BEI PUT PDE
14†
BUE
6
MIA
18†
LBH
2
MON
DNF
BER
7
MOS
4
LON
3
LON
16†
7 70
2015–16 DS Virgin Racing Spark-Virgin DSV-01 BEI
11
PUT
DNF
PDE
7
BUE
11
MEX
16
LBH
13
PAR
2
BER
5
LON
3
LON
8
9 56
2016–17 Techeetah Spark-Renault Z.E. 16 HKG
DNF
MAR
8
BUE
2
MEX
2
MON
DNF
PAR
DNF
BER
8
BER
6
NYC
2
NYC
8
MTL
2
MTL
1
5 117
2017–18 Techeetah Spark-Renault Z.E. 17 HKG
2
HKG
4
MAR
5
SAN
1
MEX
5
PDE
1
ROM
5
PAR
1
BER
3
ZUR
10
NYC
5
NYC
1
1 198
2018–19 DS Techeetah Spark-DS E-Tense FE 19 ADR
2
MAR
5
SAN
DNF
MEX
13
HKG
13
SYX
1
ROM
14
PAR
6
MON
1
BER
3
BRN
1
NYC
15
NYC
7
1 136
2019-20 DS Techeetah Spark-DS E-Tense FE 20 DIR
DNF
DIR
8
SCL
DNF
MEX
4
MRK
3
BER
NC
BER
10
BER
3
BER
1
BER
18
BER
7
3 86
2020-21 DS Techeetah Spark-DS E-Tense FE 21 DIR
15
DIR
12
RME
1
RME
11
VLC
9
VLC
7
MCO
4
PUE
DNF
PUE
8
NYC
2
NYC
DNF
LDN
12
LDN
12
BER
6
BER
11
10 80
2021-22 DS Techeetah Spark-DS E-Tense FE 21 DIR
8
DIR
6
MEX
3
RME
4
RME
2
MON
3
BER BER JAK VAN NYC NYC LDN LDN SEO SEO 2* 75*

* Seizoen is nog bezig.

Coureur is niet gefinisht in de GP, maar heeft wel 90% van de race-afstand afgelegd, waardoor hij als geklasseerd genoteerd staat.