| International Federation of Football History & Statistics
|
| Internationale Federatie voor Voetbalgeschiedenis en Statistiek
|
|
| Algemene gegevens
|
| Voorzitter
|
Saleh Salem Bahwini
|
| Oprichtingsjaar
|
1984
|
| Officiële website
|
|
|
De International Federation of Football History & Statistics (IFFHS) is een door de FIFA erkende organisatie die records en statistieken bijhoudt op het gebied van voetbal. De IFFHS is gevestigd in Bonn, Duitsland.
De organisatie werd op 24 maart 1984 opgericht door Alfredo Pöge in Leipzig met goedkeuring van Helmut Käser, destijds de secretaris-generaal van wereldvoetbalbond FIFA. De IFFHS begon vervolgens contact op te nemen met sportjournalisten in vijftien landen om criteria op te stellen met betrekking tot het onderzoeken en documenteren van de voetbalgeschiedenis. Al de werkzaamheden zorgden ervoor dat de kring van IFFHS-medewerkers snel toenam. In 1987 was het aantal landen dat medewerking verleende aan het onderzoek gegroeid tot vijftig. De resultaten van het onderzoek werden tot 2002 ieder kwartaal gepresenteerd in tijdschriften uit eigen beheer als Fußball-Weltzeitschrift, Libero spezial deutsch en Libero international.[1] Nadat de productie hiervan stopte, om onduidelijke redenen, werden de publicaties voortgezet in boekenseries met medewerking van sponsors. Inmiddels verschijnen de onderzoeksresultaten op de website van de IFFHS.[2]
In 1987 ontstond bij Alfredo Pöge het idee om ieder jaar een verkiezing te houden voor de beste doelman en scheidsrechter ter wereld. Beide prijzen waren vanaf het begin af aan een succes en worden nog steeds jaarlijks uitgereikt.[2]
Ook werd in 1988 voor het eerst de beste voetballer ter wereld gekozen. Kanshebbers waren de beste voetballers van ieder continent die enkele weken daarvoor waren verkozen. Op dat moment bestond er echter nog geen prijs voor de beste Aziatische en Oceanische voetballer van het jaar. De IFFHS besloot daarom deze uitverkiezingen ook te organiseren om vervolgens de beste voetballer van de wereld te kunnen bepalen. De jury werd gevormd uit sportjournalisten en trainers wereldwijd.[2]
Vanaf 1989 besloot Pöge om de prijsuitreiking op televisie te laten plaatsvinden met een grote liveshow. De IFFHS sloot een groot sponsorcontract met Adidas en ging in zee met de Duitse tv-zender RTL plus. De prijswinnaars van 1989 en 1990 ontvingen hun trofeeën op grote voetbalgala's in Keulen en Bonn. FIFA-voorzitter Sepp Blatter, die daarbij aanwezig was, vond dit zo'n goed idee dat hij besloot om de opzet vanaf 1991 voort te zetten als FIFA World Player of the Year.[2]
Sinds 1996 wordt door de IFFHS ook de beste trainer gekozen. De organisatie heeft ervoor gekozen om deze te kiezen in twee categorieën: bondscoaches en clubtrainers. De IFFHS vindt namelijk dat de prioriteiten van de beide categorieën erg van elkaar verschillen.[2]
Vanaf 1991 houdt de IFFHS statistieken bij van alle spelers in de vijftig grootste voetbalcompetities ter wereld. Voetballers die de meeste doelpunten maken in interlands, op Olympische Zomerspelen, in FIFA-selectie wedstrijden en internationale wedstrijden zoals in de UEFA Champions League of CONMEBOL Libertadores maken kans om internationaal topscorer te worden. Daarnaast houdt de IFFHS sinds 1997 alle doelpunten bij die voetballers gedurende een kalenderjaar maken.[2]
Aan het einde van de 20e eeuw verkoos de IFFHS de beste spelers ter wereld.[3] Daarnaast kozen zij de beste spelers van ieder continent: Johan Cruijff (Europa), Pelé (Zuid-Amerika), Hugo Sánchez (Noord- en Midden-Amerika), George Weah (Afrika), Cha Bum-kun (Azië) en Wynton Rufer (Oceanië).[4]
In 1996 stelde de IFFHS een lijst met de 63 meest trefzekere voetballers samen, die in clubverband in alle nationale competities de meeste doelpunten hadden gemaakt. De hoogste geklasseerden werden op 20 januari 1997 tijdens het World Football Gala gehuldigd. In 2008 werd de lijst bijgewerkt, waardoor er nog twaalf voetballers aan de lijst werden toegevoegd (Romário, Víctor Hugo Antelo, Carlos Hermosillo, José Cardozo, Krzysztof Warzycha, Toni Polster, Juan Carlos Plata, Bebeto, Alan Shearer, Marc Lloyd Williams, Glenn Ferguson, Ally McCoist), zodat het totaal op 75 uitkwam.[5]
Sinds 1991 houdt de IFFHS een maandelijkse World Cup Ranking bij. Gedurende twaalf maanden worden zowel de nationale als internationale competities bijgehouden en worden punten toegekend voor een overwinning en gelijkspel. Alle landen zijn ingedeeld in vier categorieën, gebaseerd op de prestaties van de nationale competitie. Hoe hoger de categorie, des te meer punten er worden ontvangen. Op internationaal niveau ontvangt ieder team een gelijk aantal punten bij een overwinning of gelijkspel. Bij de UEFA Champions League en CONMEBOL Libertadores worden echter meer punten toegerekend dan bij de UEFA Europa League en CONMEBOL Sudamericana. Competities die niet zijn georganiseerd door een continentale federatie, of die niet zijn erkend door de FIFA, worden niet meegenomen in de Ranking.
Puntentelling voor nationale competities:[6]
| Competitie |
Overwinning |
Gelijkspel
|
| Nationale competities in niveau 4 |
4.00 |
2.00
|
| Nationale competities in niveau 3 |
3.00 |
1.50
|
| Nationale competities in niveau 2 |
2.00 |
1.00
|
| Nationale competities in niveau 1 |
1.00 |
0.50
|
In de onderstaande tabel zijn de clubs opgenomen die aan het einde van het jaar de World Cup Ranking hebben aangevoerd:
De IFFHS erkent deze clubs als The World's Club Team of the Year, waarvoor zij een gouden trofee ontvangen op het jaarlijkse voetbalgala.
De All-time World Cup Ranking telt alle resultaten die behaald zijn door de club sinds 1991 bij elkaar op. Deze Ranking wordt jaarlijks bijgehouden met behulp van de beste vijftig clubs die eindigen in de World Cup Ranking. De beste club krijgt vijftig punten, de puntentelling loopt vervolgens af tot de laatste club op de lijst die uiteindelijk een punt ontvangt.
Huidige stand
| Jaar |
# |
Competitie |
Punten
|
| 1991
|
1
|
 Serie A
|
1.382,5
|
| 2
|
 Primera División
|
1.069,0
|
| 3
|
 Premier League
|
1.059,0
|
| 1992
|
1
|
Serie A
|
1.342,5
|
| 2
|
Primera División
|
1.145,5
|
| 3
|
 Eredivisie
|
941,5
|
| 1993
|
1
|
Serie A
|
1.577,5
|
| 2
|
Primera División
|
1.171,0
|
| 3
|
 Bundesliga
|
1.046,5
|
| 1995
|
1
|
Serie A
|
1.345,0
|
| 2
|
 Ligue 1
|
1.067,5
|
| 3
|
Primera División
|
1.030,0
|
| 1996
|
1
|
Serie A
|
1.119,0
|
| 2
|
Primera División
|
1.037,0
|
| 3
|
Ligue 1
|
1.008,0
|
| 1997
|
1
|
Bundesliga
|
1.209,0
|
| 2
|
Serie A
|
1.181,0
|
| 3
|
Primera División
|
1.120,0
|
| 1998
|
1
|
Serie A
|
1.276,0
|
| 2
|
 Série A
|
1.198,0
|
| 3
|
Primera División
|
1.096,0
|
| 1999
|
1
|
Serie A
|
1.163,0
|
| 2
|
Primera División
|
1.145,0
|
| 3
|
Premier League
|
1.134,0
|
| 2000
|
1
|
Primera División
|
1.215,0
|
| 2
|
Premier League
|
1.116,0
|
| 3
|
Serie A
|
1.051,0
|
| 2001
|
1
|
Primera División
|
1.267,0
|
| 2
|
Premier League
|
1.176,0
|
| 3
|
Serie A
|
1.013,0
|
|
| Jaar |
# |
Competitie |
Punten
|
| 2002
|
1
|
Primera División
|
1.209,0
|
| 2
|
Premier League
|
1.183,0
|
| 3
|
Serie A
|
1.119,0
|
| 2003
|
1
|
Serie A
|
1.180,0
|
| 2
|
Primera División
|
1.107,0
|
| 3
|
Premier League
|
1.052,0
|
| 2004
|
1
|
Primera División
|
1.189,0
|
| 2
|
Premier League
|
1.184,0
|
| 3
|
Serie A
Série A
|
1.010,0
|
| 2005
|
1
|
Premier League
|
1.207,0
|
| 2
|
Serie A
|
1.137,0
|
| 3
|
Ligue 1
|
995,0
|
| 2006
|
1
|
Serie A
|
1.182,0
|
| 2
|
Primera División
|
1.168,0
|
| 3
|
Premier League
|
1.125,0
|
| 2007
|
1
|
Premier League
|
1.171,0
|
| 2
|
Primera División
|
1.074,0
|
| 3
|
Serie A
|
1.027,0
|
| 2008
|
1
|
Premier League
|
1.192,0
|
| 2
|
Serie A
|
1.031,0
|
| 3
|
 Primera División
|
1.020,0
|
| 2009
|
1
|
Premier League
|
1.187,0
|
| 2
|
Primera División
|
1.077,0
|
| 3
|
Bundesliga
|
1.031,0
|
| 2010
|
1
|
Primera División
|
1.092,0
|
| 2
|
Premier League
|
1.039,0
|
| 3
|
Serie A
|
1.021,0
|
|
Stand 1991–2010
Bronnen, noten en/of referenties
.png)
Marco van Basten
AC Milan
Diego Maradona
Lothar Matthäus
Paul Gascoigne
Atlético Nacional
FC Barcelona
FC Porto
São Paulo
Glasgow Rangers
Olympique Lyon