Gestreepte buideleekhoorns
| Gestreepte buideleekhoorns | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Gestreepte buideleekhoorn (Dactylopsila trivirgata) | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||
| Dactylopsila Gray, 1858 | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Gestreepte buideleekhoorns op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Gestreepte buideleekhoorns (Dactylopsila) zijn een geslacht van buideldieren uit de familie der buideleekhoorns (Petauridae). De wetenschappelijke naam van het geslacht werd in 1858 gepubliceerd door John Edward Gray.[1]
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]Hun vacht is in de lengte licht en donker gestreept. Ze hebben een dicht behaarde staart. Aan elke voorpoot bevindt zich een vierde vinger.
Leefwijze
[bewerken | brontekst bewerken]De gestreepte buideleekhoorns zijn nachtactieve insecteneters en ze zijn goed aan deze leefwijze aangepast. Een hielachtige structuur op de pols wordt gebruikt om op hout te kloppen om zo insecten of insectenlarven te lokaliseren en de verlengde vierde vinger wordt vervolgens gebruikt om de prooi uit het hout te halen. Ze leven voornamelijk in de bomen.
Verspreiding en leefgebied
[bewerken | brontekst bewerken]Dit geslacht komt voor in Nieuw-Guinea en het noordoosten van Australië.
Taxonomie
[bewerken | brontekst bewerken]Het geslacht Dactylopsila omvat de volgende vijf levende soorten:[2][3]
- Dactylopsila kambuayai
- Dactylopsila megalura
- Dactylopsila palpator – Kleine buideleekhoorn
- Dactylopsila tatei
- Dactylopsila trivirgata – Gestreepte buideleekhoorn
- ↑ Groves, C. P. (2005). "Order Diprotodontia". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 53-54. ISBN 978-0-8018-8221-0.
- ↑ Jackson, S. M. 2015b. Family Petauridae (striped possums, Leadbeater’s possum and lesser gliders). p. 559 in Handbook of the mammals of the world. Volume 5. Marsupials and monotremes (D. E. Wilson and R. A. Mittermeier, eds.). Lynx Edicions, Barcelona, Spain. ISBN 978-84-96553-99-6
- ↑ Mammal Diversity Database (2022). Mammal Diversity Database (Version 1.10) [Data set]. Zenodo. DOI: 10.5281/zenodo.7394529. Gearchiveerd van origineel op 25 december 2022. Geraadpleegd op 11-01-2023.
- De grote dierenencyclopedie, (1993) Zuidnederlandse Uitgeverij N.V., Aartselaar, België. ISBN 90-243-5204-5.
· 
· 