Galactomannaan
Galactomannanen zijn zetmeel-achtige polysachariden en bestaan uit vertakte koolhydraatketens. De hoofdketen bestaat uit mannose met een galactose-molecuul.[1]
Structuur
[bewerken | brontekst bewerken]De hoofdketen van het polysacharide bestaat uit D-mannose-eenheden, die analoog aan amylose een helicale schroefstructuur vormen. De monomeren zijn alleen met een β-1,4-glycosidisch met elkaar verbonden. Op onregelmatige afstanden zitten zijketens die uit afzonderlijke galactose-moleculen bestaan; deze zijn α-6,1-glycosidisch aan de mannose gebonden zijn.[1]
Voorkomen en gebruik
[bewerken | brontekst bewerken]Het hoofdbestanddeel van de guarboon (Cyamopsis tetragonolobus), waaruit het verdikkingsmiddel guargom gewonnen wordt is een galactomannaan. Ook Johannesbroodpitmeel gemaakt van de zaden van de johannesbroodboom Ceratonia siliqua bevat het galactomannaan Carubin. De konjak Amorphophallus konjac levert het levensmiddelen additief Konjak (E425).[1]
Een galactomannaan komt ook voor in de celwand van Aspergillus en is in het bloed van patiënten met invasieve Aspergillose aantoonbaar met behulp van een ELISAtest.[2][3][4]
- ↑ a b c Wissenschaft-Online-Lexika: Eintrag zu Galactomannane im Lexikon der Ernährung, geraadpleegd op 14 mei 2009.
- ↑ Reiss E, Lehmann PF: Galactomannan antigenemia in invasive aspergillosis. Infect Immun. 1979 Jul;25(1):357–65, PMID 383620.
- ↑ J P Latgé, H Kobayashi, J P Debeaupuis, M Diaquin, J Sarfati, J M Wieruszeski, E Parra, J P Bouchara, B Fournet: Chemical and immunological characterization of the extracellular galactomannan of Aspergillus fumigatus. Infect Immun. 1994 December; 62(12): 5424–5433, PMID 7960122 Volltext[dode link] (PDF).
- ↑ Scotter JM, Campbell P, Anderson TP, Murdoch DR, Chambers ST, Patton WN: Comparison of PCR-ELISA and galactomannan detection for the diagnosis of invasive aspergillosis. Pathology. 2005 Jun;37(3):246–53, PMID 16175901.