Dikkoppen en fluiters
Dikkoppen en fluiters | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pachycephala pectoralis (Gouden fluiter) | |||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
Familie | |||||||||||
Pachycephalidae Swainson, 1831 | |||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||
Dikkoppen en fluiters op Wikispecies | |||||||||||
|
Dikkoppen en fluiters (Pachycephalidae) zijn een familie van vogels uit de orde zangvogels en de onderorde van de "echte zangvogels" (Oscines). Soorten uit dit geslacht komen voor in het groot gebied binnen de tropen van India tot eilanden in de Grote Oceaan. De meeste soorten komen voor in Nieuw-Guinea.
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]De dikkoppen en fluiters zijn forse vogels met sterke snavels met een haakvormige punt. Hun verenkleed is meestal roodbruin tot grijsbruin. Er zijn ook soorten met heldere kleuren, zoals de gouden fluiter. De lichaamslengte varieert van 12 tot 28 cm.
Leefwijze
[bewerken | brontekst bewerken]Ook qua voedselkeuze zijn er veel onderlinge verschillen. Het zijn vooral insecteneters, maar ze eten ook eieren en ongewervelde en gewervelde dieren, zoals kikkers, gekko's en jonge vogels. Er zijn ook vruchteneters onder. Eén soort uit de mangrovebossen eet zelfs kleine krabben.
Voortplanting
[bewerken | brontekst bewerken]De legselgrootte loopt per soort uiteen. Eieren worden doorgaans door beide geslachten bebroed.
Verspreiding en leefgebied
[bewerken | brontekst bewerken]Dikkoppen en fluiters zijn vogels van bossen en bosgebieden. De meeste soorten bewonen het regenwoud, vooral de soorten die leven in Azië (Indonesië) en Nieuw Guinea. Soorten uit Australië hebben een uitgebreider scala aan leefgebieden waarin ze voorkomen, zoals bossen, droge gebieden met struikgewas en mangrove. Sommige soorten komen voor in Zuid- en Zuidoost-Azië of op eilanden in de Stille Oceaan. Sommige soorten zijn beperkt tot één bepaald ecosysteem, terwijl anderen in een reeks verschillende leefgebieden te vinden zijn. De meeste soorten zijn standvogels.
Taxonomie
[bewerken | brontekst bewerken]De in Europa voorkomende fluiter is niet verwant aan deze groep. De Europese fluiter behoort tot de clade Sylvioidea. De systematiek van de familie dikkoppen en Australaziatische en Pacifische fluiters is lastig. DNA-onderzoek wijst erop dat de familie waarschijnlijk thuishoort binnen de clade Corvoidea. Hierover bestaat overigens geen consensus.[1] De familie telt ruim 50 soorten.[2]
- Geslacht Colluricincla (11 soorten)
- Geslacht Coracornis (2 soorten)
- Geslacht Melanorectes (1 soort: zwarte pitohui)
- Geslacht Pachycephala (bijna 50 soorten)
- Geslacht Pseudorectes (2 soorten)
- ↑ http://tolweb.org/Corvoidea/67955 (en) Alle families binnen de clade Corvoidea]
- ↑ (en) Gill F, D Donsker & P Rasmussen (Eds). 2024. IOC World Bird List (v14.2).