Naar inhoud springen

Danny Ings

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Danny Ings
Danny Ings
Persoonlijke informatie
Volledige naam Daniel William John Ings
Geboortedatum 23 juli 1992
Geboorteplaats Winchester, Vlag van Engeland Engeland
Lengte 178 cm
Been Rechts
Positie Aanvaller
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Engeland West Ham United
Rugnummer 18
Contract tot 30 juni 2025[1]
Jeugd
2006–2010 Vlag van Engeland Bournemouth
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2009–2011
2011–2015
2015–2019
2018–2019
2019–2021
2021–2023
2023–
Vlag van Engeland Bournemouth
Vlag van Engeland Burnley
Vlag van Engeland Liverpool
Vlag van Engeland Southampton
Vlag van Engeland Southampton
Vlag van Engeland Aston Villa
Vlag van Engeland West Ham United
29(8)
122(38)
14(3)
24(7)
67(34)
48(13)
37(3)
Interlands
2013–2015
2015
Vlag van Engeland Engeland –21
Vlag van Engeland Engeland
14(4)
1(0)

* Bijgewerkt op 14 augustus 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Daniel William John Ings (Winchester, 23 juli 1992) is een Engels voetballer die doorgaans als aanvaller speelt. Hij maakte in de winter van 2023 de overstap van Aston Villa naar West Ham United. Ings debuteerde in 2015 in het Engels voetbalelftal.

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Ings begon zijn loopbaan in het betaald voetbal op 6 oktober 2009 in het shirt van Bournemouth. Daarmee nam hij het die dag op tegen Northampton Town tijdens een wedstrijd in het toernooi om de Football League Trophy. Bournemouth verhuurde Ings in september 2010 voor drie maanden aan Dorchester Town, op dat moment spelend in de Conference South. Hij debuteerde voor die club tegen Ebbsfleet United en scoorde meteen. Ings maakte op 1 februari 2011 zijn eerste officiële doelpunt voor het eerste team van Bournemouth, tegen Swindon Town. In totaal scoorde hij zeven doelpunten in 27 competitiewedstrijden voor de club.

Ings tekende op 15 augustus 2011 een vierjarig contract bij Burnley, op dat moment spelend in de Championship. De club betaalde circa een miljoen pond voor hem. Ings liep één week later een knieblessure op die hem vijf maanden buitenspel zette. Hij debuteerde vervolgens op 14 februari 2012 voor Burnley, tegen Barnsley. Hij viel die wedstrijd in voor Charlie Austin. Op 31 maart 2012 scoorde hij zijn eerste doelpunt voor Burnley tegen Portsmouth. Ings promoveerde in 2014 met Burnley naar de Premier League, waarin hij op 18 augustus 2014 debuteerde, thuis tegen Chelsea (1-3). Ings degradeerde in het seizoen 2014/15 met Burnley uit de Premier League.

Zelf bleef hij wel actief op het hoogste niveau. Liverpool kondigde in juni 2015 aan dat het hem per 1 juli dat jaar overnam.[2] Het lukte Ings alleen niet om zich hier in de basis te spelen. Hij kreeg te maken met twee zware knieblessures. Na veertien competitiewedstrijd in drie jaar - waarvan meer dan de helft als invaller - verhuurde Liverpool hem in augustus 2018 voor een seizoen aan Southampton.

Southampton nam hem na die huurperiode in de zomer van 2019 definitief over. Ings beleefde tijdens de eerste helft van seizoen 2019/20 een comeback en maakte nog voor de kerst elf treffers in de Premier League.[3] Daarmee bereikte zijn doelpuntenproductie voor het eerst sinds het seizoen 2014/15 weer de dubbele cijfers.

Aston Villa nam Ings in augustus 2021 over van Southampton.[4]

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2009/10 AFC Bournemouth Vlag van Engeland League Two 0 0 1 0 1 0
2010/11 Vlag van Engeland League One 28 8 0 0 28 8
2011/12 1 0 0 0 1 0
Burnley Vlag van Engeland Championship 15 3 0 0 15 3
2012/13 32 3 1 1 33 3
2013/14 40 21 5 5 45 26
2014/15 Vlag van Engeland Premier League 35 11 2 0 37 11
2015/16 Liverpool 6 2 1 1 2 0 9 3
2016/17 0 0 2 0 2 0
2017/18 8 1 2 0 4 0 14 1
2018/19 Southampton 24 7 1 1 25 8
2019/20 Southampton 38 22 4 3 42 25
2020/21 29 12 4 1 33 13
2021/22 Aston Villa 30 7 1 0 31 7
2022/23 18 6 3 1 21 7
West Ham United 17 2 0 0 5 1 22 3
2023/24 20 1 4 0 6 0 30 1
2024/25 0 0 0 0 0 0 0 0
Carrièretotaal 341 106 31 13 17 1 389 120

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Ings debuteerde op 12 oktober 2015 in het Engels voetbalelftal, tijdens een met 0–3 gewonnen kwalificatiewedstrijd voor het EK 2016 in en tegen Litouwen. Bondscoach Roy Hodgson bracht hem die dag in de 59e minuut in als vervanger van Harry Kane.

Zie de categorie Danny Ings van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.