Cyclopentadienylindium(I)
| Cyclopentadienylindium(I) | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
| ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | C5H5In | |||
| Molmassa | 179,913 g/mol | |||
| CAS-nummer | 34822-89-4 | |||
| EG-nummer | 9270356 | |||
| Wikidata | Q252975 | |||
| Beschrijving | vuil witte, vaste stof | |||
| ||||
Cyclopentadienylindium(I), C5H5In en meestal genoteerd als CpIn, is een organische verbinding van indium met oxidatiegetal +1. CpIn is een complex, waarbij een cyclopentadiënylring als ligand optreedt in een halve sandwichstructuur. De verbinding is, als eerste organische indium(I)verbinding, voor het eerst in 1957 gesynthetiseerd:[1]
Synthese en eigenschappen
[bewerken | brontekst bewerken]CpIn wordt simpel bereid door indium(I)chloride en cyclopentadienyllithium met elkaar te laten reageren:[2]
InCp vormt adducten met de lewiszuren BF3, BCl3, BBr3, BI3 en trimethylboraan B(CH3)3,[3] bijvoorbeeld:
Tijdens de vorming van het adduct wijzigt de binding met de Cp-ligand van η5 (een π-complex) naar η1 (een σ-binding).
Op basis van CpIn zijn zouten gesynthetiseerd met het InX2− anion. Ook daarin is indium eenwaardig. Een voorbeeld van deze reactie is:[4]
Structuur van CpIn
[bewerken | brontekst bewerken]In vaste toestand vormt CpIn een polymeerketen van afwisselend cyclopentadiënylringen en indiumionen. Twee indiumatomen vormen bindingen met de beide zijden van de C5H5−-ring, waarbij de bindingen vrijwel haaks op het vlak van de ring staan. Aan elk indiumatoom zijn twee ringen gekoppeld onder een hoek van ongeveer 128°.[5] In de gasfase vormt CpIn monomeren, waarbij het indiumatoom op de centrale as van het aromatische C5H5− -ion ligt.
Theoretisch onderzoek heeft aangetoond dat de elektronen van de aromatische ring vooral een interactie aangaan met de 5s en 5p orbitalen op het indiumatoom.[6]
 |
 |
in de vaste, kristallijne toestand |
- ↑ E.O. Fischer, H.P. Hofmann. (1957). Metall-cyclopentadienyle des Indiums Angew. Chemie. 69 (20): pag.: 639 DOI:10.1002/ange.19570692008
- ↑ C. Peppe, D.S. Tuck, L. Victoriano. (1981). A simple synthesis of cyclopentadienylindium(I) J. Chem. Soc.Dalton Trans.. 69 pag.: 2592 DOI:10.1039/DT9810002592
- ↑ J.C. Contreras, D.G. Tuck. (1073). Coordination compounds of indium. XXIII. Adducts of cyclopentadienylindium(I) with boron trihalides or trimethylboron Inorganic Chemistry. 12 (11): pag.: 2596–2599 DOI:10.1021/ic50129a021
- ↑ J.J. Habeeb, D.G. Tuck. Co-ordination compounds of indium. Part XXXI. Further studies of anionic complexes of indium(I) J. Chem. Soc., Dalton Trans.. 64 (10): pag.: 866–869 DOI:10.1039/DT9760000866
- ↑ O.T. Beachley, J.C. Pazik, T.E. Glassman, M.R. Churchill, J.C. Fettinger, R. Blom. (1988). Synthesis, characterization and structural studies of In(C5H4Me) by x-ray diffraction and electron diffraction techniques and a reinvestigation of the crystalline state of In(C5H5) by x-ray diffraction studies Organometallics. 7 (5): pag.: 1055–1059 DOI:10.1021/om00095a007
- ↑ C.S. Lin, D.G. Tuck. (1982). The electronic structure of cyclopentadienylindium Can. J. Chem.. 60 (6): pag.: 699–702 DOI:10.1139/cjc-60-6-699