Naar inhoud springen

Celtic FC

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Celtic FC
KampioenssterKampioenssterKampioenssterKampioenssterKampioensster
Naam The Celtic Football Club
Bijnaam The Bhoys
The Hoops
The Celts
Opgericht 6 november 1887
Plaats Glasgow
Stadion Celtic Park
Capaciteit 60.411
Voorzitter Vlag van Schotland Peter Lawwell
Eigenaar Vlag van Schotland Celtic PLC
Algemeen directeur Vlag van Schotland Michael Nicholson
Technisch directeur Vlag van Schotland Mark Lawwell
Trainer Vlag van Noord-Ierland Brendan Rodgers
(Hoofd)sponsor Vlag van Filipijnen Dafabet
Kledingmerk Vlag van Duitsland Adidas
Competitie Vlag van Schotland Scottish Premiership
Website Officiële website
Thuis
Uit
Alternatief
Geldig voor 2023/24
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

The Celtic Football Club (uitspraak: Seltik) is een voetbalclub uit Glasgow in Schotland, opgericht in 1887. De club speelt haar thuiswedstrijden op Celtic Park, dat plaatst biedt aan 60.411 toeschouwers. De clubkleuren zijn groen-wit. Celtic speelt een vooraanstaande rol in de Schotse voetbalcompetitie en levert vele internationals voor het nationale team.

Celtic heeft een lange, hevige rivaliteit met Rangers FC, die worden beschouwd als de aartsrivaal. De wedstrijden tussen beide clubs staan bekend als The Old Firm. De strijd om het landskampioenschap gaat vaak tussen Celtic en Rangers, meestal met een grote voorsprong op de andere clubs. Aberdeen was de laatste club die deze hegemonie wist te doorbreken, in het seizoen 1984/85.

The Bhoys zijn samen met de Noord-Ierse clubs Cliftonville, Glentoran en Linfield wereldwijd de clubs die het langste op het hoogste niveau spelen (sinds 1890).

Priester broeder Walfrid, oprichter van Celtic
Een teamfoto van rond 1889

De Celtic Football Club werd op 6 november 1887 opgericht door de Ierse priester broeder Walfrid, die werkzaam was in de arme wijk Parkhead. Een van de doelen was om de armoede in het arme oosten van Glasgow te verlichten. Walfrid was geïnspireerd door het voorbeeld van Hibernian, dat een paar jaar eerder werd opgericht door Ierse vluchtelingen in Edinburgh om daarmee geld in te zamelen voor lokale armoedebestrijding. Hij koos de naam Celtic om de Ierse en Schotse oorsprong van de wijkbewoners weer te geven. Het veld werd door de wijk zelf speelklaar gemaakt.

Eerste successen

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 28 mei 1888 speelde Celtic haar eerste officiële wedstrijd, waarin Rangers de tegenstander was. De wedstrijd eindigde in een 5-2 overwinning.

De eerste successen kwamen al snel na intrede in de voetbalcompetitie. Zo werd in 1889 voor het eerst de finale van de Scottish Cup bereikt, maar deze ging nog wel verloren. Drie jaar later, in 1892, wisten The Hoops de beker wel te winnen door Queen's Park met 5-1 te verslaan. Het was de eerste grote prijs van de club uit Oost-Glasgow. Een paar maanden later verhuisde de club naar haar nieuwe thuishaven, Celtic Park. Een jaar later, in 1895, wist Celtic voor het eerst de landstitel binnen te slepen. Gedurende dat jaar wist het ook een competitierecord te vestigen voor de grootste thuisoverwinning. Dundee werd met 11-0 verslagen.

Wereldoorlogen

[bewerken | brontekst bewerken]

Tussen 1905 en 1910 wist Celtic het landskampioenschap zesmaal op rij te winnen. Daarnaast wonnen ze ook de beker in 1907 en 1908 wat ervoor zorgde dat zij de eerste Schotse voetbalclub waren die de dubbel wist te winnen. Gedurende de Eerste Wereldoorlog werd Celtic vier keer op rij kampioen.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden de officiële voetbalcompetities in Schotland opgeschort. Er werden wel regionale competities gespeeld, maar hierin presteerden The Celts niet noemenswaardig.

Na de Tweede Wereldoorlog had Celtic moeite de successen van daarvoor te herhalen. Tot 1965 werden er enkel twee bekers, twee league cups en een landskampioenschap gewonnen.

Internationaal succes

[bewerken | brontekst bewerken]
Standbeeld van Stein bij Celtic Park

In de zomer van 1965 werd oud-aanvoerder Jock Stein aangesteld als hoofdtrainer van de club. Met hem aan het roer werd Celtic negen keer kampioen in elf seizoenen. Ook werden er meerdere bekers en league cups gewonnen. Maar het hoogtepunt van Steins dienstverband was op 25 mei 1967, toen Celtic als eerste Britse voetbalclub – en de eerste club van buiten Zuid-Europa – de Europacup I wist te winnen. Inter Milan werd met 2-1 verslagen in Estádio Nacional. Tot op heden is Celtic de enige Schotse voetbalclub die de grootste clubcompetitie van Europa wist te winnen. Alle spelers die destijds uitkwamen voor Celtic waren geboren in een straal van vijftig kilometer van Glasgow en kregen de bijnaam The Lisbon Lions. In 2000 werd de oosttribune vernoemd naar deze groep, The Lisbon Lions Stand. Door het winnen van de Europacup I mocht Celtic aantreden tegen Racing Club voor de Wereldbeker, maar deze strijd ging verloren na drie wedstrijden.

In 1970 wist de club zich opnieuw voor de Europacup I finale te plaatsen. In San Siro was het Nederlandse Feyenoord de tegenstander. De Rotterdammers wisten de wedstrijd met 2-1 te winnen door doelpunten van Rinus Israël en Ove Kindvall. Voor Celtic scoorde Tommy Gemmell. Gemmell scoorde enkele jaren eerder ook al in de Europese finale en is daardoor de enige speler die in beide gespeelde finales doeltreffend was.

Faillissement afgewend

[bewerken | brontekst bewerken]

Aan het einde van de jaren zeventig en het begin van de jaren tachtig zette het landelijke succes van de groen-witten door, maar daarna nam het succes wat af. Begin jaren negentig dreigde de club failliet te gaan, maar de Schotse zakenman Fergus McCann nam de club over van de dynastieën die de club in handen hadden sinds de oprichting. Hij overzag een herstructurering en reorganisatie van de club en een verbouwing van Celtic Park. In 1998 wonnen The Bhoys, onder leiding van Wim Jansen, voor het eerst in tien jaar weer een landskampioenschap en weerhielden daarmee aartsrivaal Rangers van de tiende landstitel op rij, waarmee ze het record van Celtic zouden verbreken.

Dominant decennium

[bewerken | brontekst bewerken]
Lennon in zijn tijd bij Celtic

Met de aanstelling van Martin O'Neill in 2000 keerde structureel succes terug bij de club. In zijn eerste seizoen won O'Neill de treble, slechts de tweede Celtic-trainer die dat destijds wist te presteren na Stein in de jaren zestig. Onder leiding van O'Neill plaatste Celtic zich voor de UEFA Cup finale van 2003 in Sevilla. Die wedstrijd ging met 3-2 verloren na verlenging tegen het Porto van José Mourinho. Maar liefst tachtig duizend supporters reisde de ploeg achterna naar Zuid-Spanje. Daarmee wisten de supporters de Fair Play prijzen van de FIFA en UEFA te winnen voor hun "buitengewoon loyale en sportieve gedrag".

In het voorjaar van 2005 maakte O'Neill bekend zijn functie als hoofdtrainer neer te leggen in verband met de ziekte van zijn vrouw. De Schot Gordon Strachan werd aangesteld als zijn opvolger. Hij werd de derde trainer in de geschiedenis van de club die driemaal op rij kampioen wist te worden. Ook leidde hij Celtic voor het eerst naar de knock-outfase van de UEFA Champions League in 2006/07 en 2007/08. Na het mislopen van het kampioenschap in 2009 verliet Strachan de club waar hij werd opgevolgd door Tony Mowbray. Slechts een jaar later moest Celtic opnieuw een nieuwe trainer aanstellen, de Noord-Ier Neil Lennon. Met Lennon aan het roer zette Celtic in november 2010 een Premiership-record neer door Aberdeen met 9-0 te verslaan, de grootste overwinning ooit in de Premiership.

Celtic vierde in november 2012 haar 125-jarig bestaan in dezelfde week waarin het aantrad tegen Barcelona in de Champions League. Ze wisten de wedstrijd met 2-1 te winnen, wat zorgde voor uitzinnige supporters op de tribune en een onvergetelijke jubileumweek. Uiteindelijk wist de club zich ook weer eens voor de knock-outfase van de Champions League te plaatsen.

Totale dominantie

[bewerken | brontekst bewerken]

Lennon vertrok in 2014 bij Celtic en hij werd opgevolgd door voormalig Strømsgodset hoofdtrainer Ronny Deila. Het succes bleef aan voor Celtic, mede doordat aartsrivaal Rangers door een faillissement enkele jaren eerder op een lager niveau acteerde. Hierdoor wist Celtic de ene landelijke prijs na de andere te winnen, zowel met Deila aan het roer als zijn opvolger Brendan Rodgers. Celtic won in het seizoen 2017/18, net als het voorgaande vorig seizoen, na de league cup en de landstitel ook de beker. Nooit eerder was een club in Schotland twee jaar op rij goed voor de treble. Op Hampden Park was de ploeg van Rodgers in de bekerfinale met 2–0 te sterk voor Motherwell, dat in november in de eindstrijd om de League Cup met dezelfde cijfers al was verslagen.[1] Nadat Rodgers de overstap maakte naar Leicester City keerde Lennon terug bij The Hoops. Gedurende de jaren onder leiding van Deila, Rodgers en Lennon werd Celtic opnieuw negenmaal op rij landskampioen van Schotland. Een tiende titel bleef uit, die ging naar buurman Rangers. In 2020/21 bleef de club voor het eerst sinds 2010 zonder prijs aan het einde van het seizoen en eindigde het op 25 punten achterstand op kampioen Rangers. Die zomer werd de Australiër Ange Postecoglou aangesteld als de nieuwe hoofdtrainer.

  • Celtic heeft in zijn historie 116 officiële prijzen gewonnen. Hiermee zijn ze na aartsrivaal Rangers (117 officiële prijzen) de meest succesvolle Schotse voetbalclub.[2][3]
  • Celtic is de enige Schotse voetbalclub die erin slaagde om de Europacup I te winnen. Ze waren tevens de eerste Britse club om deze prijs te winnen.
Competitie Aantal Jaren
Internationaal
Europacup I 1x 1967
Nationaal
Schots landskampioenschap KampioenssterKampioenssterKampioenssterKampioenssterKampioensster 54x 1893, 1894, 1896, 1898, 1905, 1906, 1907, 1908, 1909, 1910, 1914, 1915, 1916, 1917, 1919, 1922, 1926, 1936, 1938, 1954, 1966, 1967, 1968, 1969, 1970, 1971,
1972,1973, 1974, 1977, 1979, 1981, 1982, 1986, 1988, 1998, 2001, 2002, 2004, 2006, 2007, 2008, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2022, 2023, 2024
Scottish Cup 41x 1892, 1899, 1900, 1904, 1907, 1908, 1911, 1912, 1914, 1923, 1925, 1927, 1931, 1933, 1937, 1951, 1954, 1965, 1967, 1969, 1971, 1972, 1974, 1975, 1977, 1980,
1985, 1988, 1989, 1995, 2001, 2004, 2005, 2007, 2011, 2013, 2017, 2018, 2019, 2020, 2023
Scottish League Cup 21x 1957, 1958, 1966, 1967, 1968, 1969, 1970, 1975, 1983, 1998, 2000, 2001, 2006, 2009, 2015, 2017, 2018, 2019, 2020, 2022, 2023
Glasgow Cup 40x 1891, 1892, 1895, 1896, 1905, 1906, 1907, 1908, 1910, 1916, 1917, 1920, 1921, 1927, 1928, 1929, 1931, 1939, 1941, 1949, 1956, 1962, 1964, 1965, 1967, 1968,
1970, 1975 (gedeeld met Rangers na 2-2 gelijkspel), 1982, 1990, 1991, 1997, 1998, 2008, 2011, 2014, 2015, 2016, 2017, 2019

Celtic begon in 1930 voor met het gebruiken van een logo die omringd werd door de club haar officiële titel The Celtic Football and Athletic Coy. Ltd. Het duurde nog tot 1977 voor Celtic een clublogo aanbracht op de tenues. De officiële titel werd voor het logo ingekort tot The Celtic Football Club.

De eerste jaren van haar bestaan speelde Celtic in een wit shirt met zwarte broek en zwart-groene sokken. In 1889 veranderde de club het tenue in een groen-wit verticaal gestreept shirt dat gedurende veertien jaar werd gedragen, al veranderde de kleur van het broekje gedurende die jaren steeds van zwart naar wit. Pas in 1903 werd de huidige kleurstelling aangenomen door de club. Een groen-wit horizontaal gestreept shirt met een witte broek. Eerst werd dat gedragen met zwarte sokken, later met groene sokken, maar tegenwoordig met witte sokken.

In 1984 kreeg Celtic voor het eerst een shirtsponsor, CR Smith. Later volgde onder andere autoverkoper Peoples, bierbrouwer Carling en online gokbedrijf Dafabet. De kledingproducenten door de jaren heen waren Umbro, Nike, New Balance en (tegenwoordig) Adidas.

Periode Kledingsponsor Shirtsponsor
1960s–1984 Umbro
1984–1991 CR Smith
1991–1992 Peoples
1992–1993
1993–1997 CR Smith
1997–1999 Umbro
1999–2003 NTL
2003–2005 Carling
2005–2010 Nike
2010–2013 Tennents
2013–2015 Magners
2015–2016 New Balance
2016–2020 Dafabet
2020– Adidas

Celtic is voor zijn supporters veel meer dan een voetbalclub. Zij is een weerspiegeling van hun cultuur en geschiedenis. Velen geloven dat het succes van Celtic hun Ierse/Schotse, dus Keltische, geschiedenis en identiteit heeft doen overleven. Deze identiteit was belangrijk voor de mensen die vaak met sektarisme tegemoet werden getreden. Het katholieke Celtic is altijd een non-sectarian club geweest waarbij ook protestanten speelden en nog altijd kunnen spelen. De Celtic-familietraditie is het belangrijkste onderdeel van de Celtic-cultuur/-geschiedenis.

Celtic Park
Zie Celtic Park voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Het thuisstadion van Celtic is sinds 1892 Celtic Park. Het is het grootste voetbalstadion in Schotland en het op zeven na grootste stadion in het Verenigd Koninkrijk, na Murrayfield, Old Trafford, Twickenham, Wembley, het London Stadium, Tottenham Hotspur Stadium en het Millennium Stadium. In de volksmond wordt het stadion weleens Parkhead of Paradise genoemd.

Bij de verhuizing naar het huidige Celtic Park, in 1892, gold het stadion als groots opgezet. De zittribune, die als enige overdekt was, werd aan de andere drie zijden geflankeerd door drie grote staantribunes. Rond het veld lagen een atletiekbaan en een wielerbaan, waarop in 1897 het Wereldkampioenschap Wielrennen werd gehouden. Al in 1893 was er een lichtwedstrijd gehouden onder aan draden opgehangen lampen, die nogal eens door de bal geraakt werden.

Trainingscomplex

[bewerken | brontekst bewerken]
Lennoxtown Training Centre

Lennoxtown Training Centre

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2007 nam Celtic het Lennoxtown Training Centre in gebruik, in Lennoxtown op nog geen twaalf kilometer van Glasgow. Eerder trainde de club op een complex in Barrowfield, dichterbij het thuisstadion Celtic Park. Het hoofdgebouw omvat onder andere een overdekt voetbalveld, een sportschool, medische ruimtes, een sauna, een stoomruimte, zwembaden, kleedkamers, klaslokalen, kantoren, mediaruimtes en wasruimtes. De buitenruimte bestaat onder andere uit drie voetbalvelden met veldverwarming.

Eerste elftal

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Naam Sinds Contract Vorige club
Doelmannen
1 Vlag van Denemarken Kasper Schmeichel 2024 2025 Vlag van België Anderlecht
12 Vlag van Finland Viljami Sinisalo 2024 2029 Vlag van Engeland Aston Villa
29 Vlag van Schotland Scott Bain 2018 2026 Vlag van Schotland Dundee
Verdedigers
2 Vlag van Canada Alistair Johnston 2023 2027 Vlag van Canada Montréal
3 Vlag van Schotland Greg Taylor 2019 2025 Vlag van Schotland Kilmarnock
5 Vlag van Ierland Liam Scales 2021 2028 Vlag van Ierland Shamrock Rovers
17 Vlag van Polen Maik Nawrocki 2023 2028 Vlag van Polen Legia Warschau
20 Vlag van Verenigde Staten Cameron Carter-Vickers 2022 2029 Vlag van Engeland Tottenham Hotspur
54 Vlag van Schotland Adam Montgomery 2021 2027
56 Vlag van Schotland Anthony Ralston 2018 2027
57 Vlag van Schotland Stephen Welsh 2020 2027
Middenvelders
15 Vlag van Noorwegen Odin Thiago Holm 2023 2028 Vlag van Noorwegen Vålerenga
16 Vlag van Schotland James McCarthy 2021 2025 Vlag van Engeland Crystal Palace
24 Vlag van Japan Tomoki Iwata 2023 Vlag van Japan Yokohama F. Marinos
28 Vlag van Portugal Paulo Bernardo 2024 2029 Vlag van Portugal Benfica
30 Vlag van Engeland Liam Shaw 2021 2025 Vlag van Engeland Sheffield Wednesday
41 Vlag van Japan Reo Hatate 2022 2028 Vlag van Japan Kawasaki Frontale
42 Vlag van Schotland Callum McGregor 2013 2028
Vlag van België Arne Engels 2024 2028 Vlag van Duitsland FC Augsburg
Aanvallers
7 Vlag van Honduras Luis Palma 2023 2028 Vlag van Griekenland Aris Thessaloniki
8 Vlag van Japan Kyogo Furuhashi 2021 2027 Vlag van Japan Vissel Kobe
9 Vlag van Ierland Adam Idah 2024 2029 Vlag van Engeland Norwich City
10 Vlag van Duitsland Nicolas Kühn 2024 2029 Vlag van Oostenrijk Rapid Wien
13 Vlag van Zuid-Korea Hyun-jun Yang 2023 2028 Vlag van Zuid-Korea Gangwon
38 Vlag van Japan Daizen Maeda 2022 2027 Vlag van Japan Yokohama F. Marinos
49 Vlag van Schotland James Forrest 2010 2025
90 Vlag van Ierland Mikey Johnston 2019 2026

Laatste update: 27 augustus 2024

Functie Naam Sinds Contract Vorige club
Hoofdtrainer Vlag van Noord-Ierland Brendan Rodgers 2023 2026 Vlag van Engeland Leicester City
Assistent-trainers Vlag van Schotland John Kennedy 2019
Vlag van Engeland Adam Sadler 2023 Vlag van Engeland Leicester City
Vlag van Schotland Gavin Strachan 2020 Vlag van Engeland Peterborough United
Keeperstrainer Vlag van Schotland Stevie Woods 2009 Vlag van Schotland Schotland

Laatste update: 27 augustus 2024

Overzichtslijsten

[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen sinds 1947

[bewerken | brontekst bewerken]
7
12
6
5
7
9
8
1
2
5
5
3
6
9
4
3
4
3
8
1
1
1
1
1
1
1
1
1
3
2
1
5
1
2
1
1
2
2
2
1
2
1
3
5
3
3
3
4
4
2
2
1
2
2
1
1
2
1
2
1
1
1
2
2
2
1
1
1
1
1
1
1
1
1
2
1
1
47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 00 01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23
Niveau 1
Niveau 2
Niveau 3
Niveau 4
Periode Niveau 1 Niveau 2 Niveau 3 Niveau 4
1893-1975 Division One Division Two Division Three[4] --
1975-1998 Premier Division First Division Second Division Third Division[5]
1998-2013 Scottish Premier League First Division Second Division Third Division
2013-heden Scottish Premiership Scottish Championship Scottish League One Scottish League Two
Seizoen Clubs Divisie Duels Winst Gelijk Verlies Doelsaldo Punten Tsch
1999–2000 2 10 Premier League 36 21 6 9 90–38 69 53.885
2004–2005 2 12 Premier League 38 30 2 6 85–35 92 57.943
2005–2006 Kampioen 12 Premier League 38 28 7 3 93–37 91 58.150
2006–2007 Kampioen 12 Premier League 38 26 6 6 65–34 84 57.928
2007–2008 Kampioen 12 Premier League 38 28 5 5 84–26 89 56.677
2008–2009 2 12 Premier League 38 24 10 4 80–33 82 57.671
2009–2010 2 12 Premier League 38 25 6 7 75–39 81 45.582
2010–2011 2 12 Premier League 38 29 5 4 85–22 92 48.978
2011–2012 Kampioen 12 Premier League 38 30 3 5 84–21 93 50.904
2012–2013 Kampioen 12 Premier League 38 24 7 7 92–35 79 46.917
2013–2014 Kampioen 12 Premiership 38 31 6 1 102–25 99 47.079
2014–2015 Kampioen 12 Premiership 38 29 5 4 84–17 92 44.585
2015–2016 Kampioen 12 Premiership 38 26 8 4 93–31 86 44.850
2016–2017 Kampioen 12 Premiership 38 34 4 0 106–25 106 54.726
2017–2018 Kampioen 12 Premiership 38 24 10 4 73–25 82 57.588
2018–2019 Kampioen 12 Premiership 38 27 6 5 77–20 87 57.778
2019–2020 Kampioen 12 Premiership 30[6] 26 2 2 89–19 80 57.944
2020–2021 2 12 Premiership 38 22 11 5 78–29 77 0

Celtic in Europa

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Lijst van Europese wedstrijden van Celtic FC voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Celtic FC speelt sinds 1962 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam. De editie die Celtic heeft gewonnen is dik gedrukt:

1998/99, 2001/02, 2002/03, 2003/04, 2004/05, 2005/06, 2006/07, 2007/08, 2008/09, 2009/10, 2010/11, 2012/13, 2013/14, 2014/15, 2015/16, 2016/17, 2017/18, 2018/19, 2019/20, 2020/21, 2021/22, 2022/23, 2023/24, 2024/25
1966/67, 1967/68, 1968/69, 1969/70, 1970/71, 1971/72, 1972/73, 1973/74, 1974/75, 1977/78, 1979/80, 1981/82, 1982/83, 1986/87, 1988/89
2009/10, 2010/11, 2011/12, 2014/15, 2015/16, 2017/18, 2018/19, 2019/20, 2020/21, 2021/22
2021/22
1963/64, 1965/66, 1975/76, 1980/81, 1984/85, 1985/86, 1989/90, 1995/96
1976/77, 1983/84, 1987/88, 1991/92, 1992/93, 1993/94, 1996/97, 1997/98, 1998/99, 1999/00, 2000/01, 2001/02, 2002/03, 2003/04
1962/63, 1964/65

Bijzonderheden Europese competities:

Bijzonderheid Datum Tegenstander Uitslag Plaats Naam Aantal
Hoogste overwinning 16-09-1970 Vlag van Finland KPV Kokkola 9-0 Glasgow
Hoogste nederlaag 13-09-2016 Vlag van Spanje FC Barcelona 0-7 Barcelona
Speler met meeste wedstrijden 03-12-2020 Vlag van Schotland Scott Brown 127
Speler met meeste doelpunten 08-04-2004 Vlag van Zweden Henrik Larsson 35

UEFA Club Ranking: 69 (26-08-2023)

Bekende (oud-)Hoops

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Lijst van spelers van Celtic FC voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Zie Lijst van trainers van Celtic FC voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Zie de categorie Celtic F.C. van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.