Bellone begon zijn carrière bij AS Monaco, waarvoor hij vervolgens zeven seizoenen uitkwam. In zijn tweede seizoen, waarin hij twaalfmaal wist te scoren, werd hij met Monaco landskampioen. Na die zeven seizoenen vertrok de linksbuiten naar AS Cannes. Na zijn vertrek was Monaco opnieuw kampioen geworden. In zesentwintig duels kwam Bellone tot negen doelpunten voor Cannes dat seizoen. Een seizoen lang speelde hij voor Montpellier HSC, maar meer dan dertien duels zou hij er niet spelen. Bellone besloot zijn carrière bij Cannes, waar hij in zijn laatste jaargang tot eenendertig wedstrijden en vijf doelpunten kwam.
Zijn debuut voor het Frans voetbalelftal maakte Bellone op 14 oktober 1981, toen er met 3–2 verloren werd van Ierland. De aanvaller mocht van bondscoach Michel Hidalgo in de basis beginnen en hij werd na tweeënzestig minuten gewisseld voor Didier Six. Al in de negende minuut had hij een doelpunt gemaakt. De andere debutant dit duel was René Girard (Girondins Bordeaux).[1] Op het EK 1984 speelde Bellone in drie van de zes wedstrijden mee. Frankrijk won de Europese titel door in de finale met 2–0 te winnen van Spanje. Een van die twee doelpunten scoorde hij en de ander kwam van aanvoerder Michel Platini.[2] Ook op het WK 1986 werd Bellone meegenomen. Tijdens de kwartfinale tegen Brazilië beleefde hij een vreemde ontknoping. In de laatste minuten van de blessuretijd liep hij alleen op het Braziliaanse doel af en hij omspeelde doelman Carlos. Die haalde hem echter neer, maar de scheidsrechter zag de overtreding niet.[3] In de penaltyreeks schoot Bellone de bal tegen de paal, maar via de rug van Carlos verdween de bal in het doel. Ondanks protest van de Brazilianen werd deze strafschop (terecht) toegekend.[4] In de halve finale werd echter verloren van West-Duitsland met 2–0.[5]