Naar inhoud springen

Amour

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Amour
Haneke met enkele acteurs uit de film, in Cannes (2012)
Haneke met enkele acteurs uit de film, in Cannes (2012)
Regie Michael Haneke
Producent Stefan Arndt
Margaret Ménégoz
Scenario Michael Haneke
Hoofdrollen Jean-Louis Trintignant
Emmanuelle Riva
Isabelle Huppert
Muziek Franz Schubert
Montage Darius Khondji
Cinema­tografie Nadine Muse
Monika Willi
Première 20 mei 2012
Genre Drama
Speelduur 127 minuten
Taal Frans
Land Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Duitsland Duitsland
Budget € 7.290.000
Kijkwijzer
Bekijk/bewerk dit op Wikidata
Bekijk/bewerk dit op Wikidata
Officiële website
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Amour is een Oostenrijks-Franse dramafilm uit 2012 onder regie van Michael Haneke. De film werd onderscheiden met een Gouden Palm op het Filmfestival van Cannes, de Oscar voor beste buitenlandse film en de prijs voor beste film, beste regie, beste actrice en beste acteur bij de 25e Europese Filmprijzen.

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Georges en Anne zijn gecultiveerde, gepensioneerde muziekdocenten in de tachtig. Hun dochter Eva woont met haar gezin in het buitenland. Op een dag krijgt Anne een lichte beroerte. Wanneer ze het ziekenhuis verlaat, is ze aan één zijde van haar lichaam volledig verlamd. Ze verzoekt hem om haar nooit meer naar een ziekenhuis te sturen. Hij verzorgt haar met veel liefde, maar na verloop van tijd wil ze dood. Uiteindelijk verstikt hij haar met een kussen. Hij versiert het kussen waar haar hoofd op ligt met bloemblaadjes, opent het raam en plakt vanaf de buitenkant van de kamer de kieren af.

Hulpverleners ruiken een lijklucht als ze het huis binnenkomen en vinden Anne.

Acteur Personage
Trintignant, Jean-Louis Jean-Louis Trintignant Georges
Riva, Emmanuelle Emmanuelle Riva Anne
Huppert, Isabelle Isabelle Huppert Eva
Tharaud, Alexandre Alexandre Tharaud Alexandre
Shimell, William William Shimell Geoff
Agirre, Ramón Ramón Agirre Man van de conciërge
Blanco, Rita Rita Blanco Conciërge
Franck, Carole Carole Franck Verpleegster
Drukarova, Dinara Dinara Drukarova Verpleegster
Capelluto, Laurent Laurent Capelluto Politieagent
Monroc, Jean-Michel Jean-Michel Monroc Politieagent
Schmidt, Suzanne Suzanne Schmidt Buurvrouw
Jouillerot, Damien Damien Jouillerot Ambulancier
Afkir, Walid Walid Afkir Ambulancier

Interpretatie

[bewerken | brontekst bewerken]

Er wordt niet getoond wat Georges verder doet of overkomt, maar diverse naar voren gebrachte interpretaties gaan ervan uit dat Georges ook is overleden. Volgens één interpretatie bewerkstelligde hij dit door niet meer te eten en te drinken. Door het openen van het raam en het afplakken van de kieren roken buren pas een lijklucht toen Georges ook was overleden. Hierdoor voorkwam hij "gered" te worden.[1]

[bewerken | brontekst bewerken]