Amerikaanse presidentsverkiezingen 2020
| Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2020 | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| Datum | 3 november 2020 | ||||||
| Land |  Verenigde Staten
| ||||||
| Te verdelen zetels | 270 van de 538 kiesmannen nodig om te winnen | ||||||
| Opkomst | 66,8% | ||||||
| Stemmen | |||||||
| Genomineerde | Joe Biden | ||||||
| Partij | Democratische Partij | ||||||
| Percentage Kiesmannen |
51,3% 306 | ||||||
| Genomineerde | Donald Trump | ||||||
| Partij | Republikeinse Partij | ||||||
| Percentage Kiesmannen |
46,9% 232 | ||||||
| Resultaat | |||||||
| Nieuwe president | Joseph Robinette (Joe) Biden jr. (D) | ||||||
| Vorige president | Donald John Trump (R) | ||||||
| Begin regeerperiode | Kabinet-Biden | ||||||
| |||||||
De gekleurde rondjes in de staten Maine en Nebraska geven de uitslag in het in dat deel van de staat gelegen congresdistrict aan, die afwijkt van de uitslag voor de staat als geheel.
| |||||||
| Opvolging verkiezingen | |||||||
| |||||||
| |||||||
De Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2020 waren de 59e presidentsverkiezingen van de Verenigde Staten, die werden gehouden op dinsdag 3 november 2020.[1] De door de kiezers verkozen kiesmannen in het Kiescollege brachten op 14 december 2020 per staat hun stem uit op hun nieuwe voorkeurs president en vicepresident van de Verenigde Staten. In dit verkiezingsjaar gingen deze zogenoemde "electoral votes" vergezeld van betwistende stemmen, "dueling votes", in 7 betwiste staten.[2]
Voorafgaand aan de stembusgang vonden er voorverkiezingen plaats van februari tot augustus 2020. De Republikeinse zittende president Donald Trump stelde zich verkiesbaar voor een tweede ambtstermijn. De belangrijkste tegenkandidaat was Democraat Joe Biden. Tegelijkertijd met de presidentsverkiezingen vonden ook de congresverkiezingen (voor de Senaat en het Huis van Afgevaardigden) en gouverneursverkiezingen plaats.
De winnaar was niet direct duidelijk op de verkiezingsdag zelf, mede omdat veel kiezers vanwege de coronapandemie hun stem per post of voortijdig hadden uitgebracht en deze stemmen vaak nog na verkiezingsdag konden arriveren of geteld moesten worden. Nadat een groot aantal nieuwsmedia op 7 november de ruime voorsprong van Biden in de staat Pennsylvania voldoende achtten om de staat aan hem toe te wijzen, waarmee hij het noodzakelijke aantal kiesmannen bereikte, werd algemeen gesproken van een overwinning van Biden.[3][4][5] Regeringsleiders feliciteerden hem daarop massaal.[6] Biden riep eveneens op 7 november zichzelf tot winnaar uit.[3] Trump weigerde zich bij die uitslag neer te leggen en kondigde aan de resultaten aan te vechten. Hij had al voor de verkiezingen twijfels geuit over de integriteit van de verkiezingen en weigerde een vreedzame machtsoverdracht toe te zeggen indien hij zou verliezen.[7][8][9] Joe Biden haalde ruim 81 miljoen stemmen, Donald Trump ruim 74 miljoen.
Een belangrijk onderwerp bij deze verkiezingen was de uitbraak en beheersing van het coronavirus, dat op het moment van de stembusgang al meer dan 230.000 mensen het leven had gekost. Daarnaast stonden ook de economie en de economische terugval na de pandemie centraal, evenals de protesten na de dood van George Floyd en andere Afro-Amerikanen, het overlijden van opperrechter Ruth Bader Ginsburg en de benoeming van Amy Coney Barrett als opperrechter in het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten kort voor de verkiezingen, de klimaatverandering met in het bijzonder het terugtrekken van de Verenigde Staten uit het Akkoord van Parijs en ten slotte de toekomst van de Patient Protection and Affordable Care Act, beter bekend als Obamacare, de ziekteverzekeringswet die president Trump wilde afschaffen en die voormalig vicepresident Biden wilde uitbreiden.
Tijdens de Republikeinse voorverkiezingen wisten president Trump en vicepresident Mike Pence de Republikeinse nominatie binnen te halen zonder noemenswaardige tegenstand. Voormalig vicepresident Joe Biden behaalde de Democratische nominatie en won in de Democratische voorverkiezingen van onder meer senator Bernie Sanders. De Democraten kenden een competitieve voorverkiezing met het grootste aantal presidentskandidaten voor een politieke partij in de moderne Amerikaanse politiek. Op 11 augustus 2020 kondigde Biden aan dat senator Kamala Harris zijn running mate zou zijn, waardoor zij de eerste Afro-Amerikaanse, de eerste Aziatisch-Amerikaanse en de derde vrouwelijke genomineerde vicepresident werd van een van de twee grote Amerikaanse partijen. Bij de overige partijen behaalde Jo Jorgensen de nominatie voor de Libertarische Partij met Spike Cohen als haar running mate en behaalde Howie Hawkins de nominatie van de Groene Partij met Angela Nicole Walker als zijn running mate.
Biden legde op 20 januari 2021 de eed af als 46e president van de Verenigde Staten, met Kamala Harris als eerste vrouwelijke vicepresident. Biden was met zijn leeftijd van 78 jaar ten tijde van zijn inauguratie de oudste Amerikaanse president in de geschiedenis. Hij was ook de eerste kandidaat in 28 jaar die een zittende president had verslagen sinds president Bill Clinton in 1992 de zittende Republikeinse president George H.W. Bush had verslagen. Was Trump herkozen, dan zou ook hij met zijn leeftijd van 74 jaar de oudste president uit de Amerikaanse geschiedenis zijn geweest.
Procedure
[bewerken | brontekst bewerken]In het tweeëntwintigste amendement op de Grondwet van de Verenigde Staten staat dat een persoon niet meer dan tweemaal tot president kan worden gekozen. Door dit amendemenment is het niet mogelijk dat de voormalige presidenten Bill Clinton, George W. Bush en Barack Obama opnieuw tot president worden gekozen.
De samenstelling van het Kiescollege is niet gewijzigd sinds de presidentsverkiezingen van 2016 en is daardoor nog gebaseerd op de bevolkingsaantallen van de volkstelling van 2010.
Tegelijk met de presidentsverkiezing wordt het gehele Huis van Afgevaardigden en een derde van de Senaat herkozen, alsook die van de meeste deelstaten.
Genomineerde presidentskandidaten
[bewerken | brontekst bewerken].jpg)
.jpg)
Genomineerde vicepresidentskandidaten
[bewerken | brontekst bewerken].jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Voorverkiezingen
[bewerken | brontekst bewerken]Democratische voorverkiezingen
[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Democratische presidentiële voorverkiezingen 2020 in de Verenigde Staten voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Procedure
[bewerken | brontekst bewerken]De procedures voor de voorverkiezingen bij de Democraten waren sinds de vorige verkiezingen gewijzigd. In augustus 2018 besloot het Democratisch Nationaal Comité supergedelegeerden te verbieden om te stemmen bij de eerste stemming van het nominatieproces, te beginnen met de verkiezing van 2020. Dit betekent dat een kandidaat een meerderheid van de stemmen van de verkozen afgevaardigden (pledged delegates) in de diverse voorverkiezingen zou moeten verzamelen om de nominatie van de partij te winnen. De laatste keer dat dit niet gebeurde, was op de Democratische Nationale Conventie van 1952, waarin uiteindelijk Adlai Stevenson II tot kanidaat werd benoemd. Dit zou onder de nieuwe regels niet meer mogelijk zijn geweest.
Kalender
[bewerken | brontekst bewerken]Vanwege de coronacrisis in de Verenigde Staten diende een deel van de voorverkiezingen te worden uitgesteld. Hieronder een overzicht van de kalender, rekening houdend met dit uitstel.
Kandidaat
[bewerken | brontekst bewerken]| Naam | Huidige of voormalige functie | Staat | Aangekondigd |
|---|---|---|---|
_(cropped).jpg) Joe Biden (1942) |
Lid van de Senaat namens Delaware (1973–2009) Vicepresident van de Verenigde Staten (2009–2017) |
 Delaware |
25 april 2019[10] |
Teruggetrokken kandidaten
[bewerken | brontekst bewerken]| Naam | Huidige of voormalige functie | Staat | Aangekondigd | Teruggetrokken |
|---|---|---|---|---|
.jpg_(cropped).png) Richard Ojeda (1970) |
Lid van de senaat van West Virginia (2016–2019) Kandidaat Senaatsverkiezing 2020 |
 West Virginia |
12 november 2018[11] | 25 januari 2019[12] |
 Eric Swalwell (1980) |
Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Californië (2013–heden) |  Californië |
8 april 2019[13] | 8 juli 2019[14] |
 Mike Gravel (1930-2021) |
Lid van de Senaat namens Alaska (1969–1981) |  Alaska |
8 april 2019[15] | 6 augustus 2019[16] (Steunbetuiging aan Bernie Sanders) |
 John Hickenlooper (1952) |
Burgemeester van Denver (2003–2011) Gouverneur van Colorado (2011–2019) Kandidaat Senaatsverkiezing 2020 |
 Colorado |
4 maart 2019[17] | 15 augustus 2019[18] |
.jpg) Jay Inslee (1951) |
Gouverneur van Washington (2013–heden) Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Washington (1993–1995), (1999–2012) |
 Washington |
1 maart 2019[19] | 21 augustus 2019[20] |
 Seth Moulton (1978) |
Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Massachusetts (2015–heden) |  Massachusetts |
22 april 2019[21] | 23 augustus 2019[22] (Steunbetuiging aan Joe Biden) |
 Kirsten Gillibrand (1966) |
Lid van het Huis van Afgevaardigden namens New York (2007–2009) Lid van de Senaat namens New York (2009–heden) |
 New York |
17 maart 2019[23] | 28 augustus 2019[24] (Steunbetuiging aan Joe Biden) |
 Bill de Blasio (1961) |
Burgemeester van New York (2014–heden) | New York |
16 mei 2019[25] | 20 september 2019[26] (Steunbetuiging aan Bernie Sanders) |
 Tim Ryan (1973) |
Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Ohio (2003–heden) |  Ohio |
4 april 2019[27] | 24 oktober 2019[28] (Steunbetuiging aan Joe Biden) |
 Beto O'Rourke (1972) |
Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Texas (2013–2019) |  Texas |
14 maart 2019[29] | 1 november 2019[30] (Steunbetuiging aan Joe Biden) |
.jpg) Wayne Messam (1974) |
Burgemeester van Miramar, Florida (2015–heden) |  Florida |
28 maart 2019[31] | 20 november 2019[32] |
_(cropped).jpg) Joe Sestak (1951) |
Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Pennsylvania (2007–2011) |  Pennsylvania |
22 juni 2019[33] | 1 december 2019[34] |
 Steve Bullock (1966) |
Gouverneur van Montana (2013–heden) |  Montana |
14 mei 2019[35] | 2 december 2019[36] |
 Kamala Harris (1964) |
Procureur-generaal van Californië (2011–2017) Lid van de Senaat namens Californië (2017–heden) |
Californië |
21 januari 2019[37] | 3 december 2019[38] (Steunbetuiging aan Joe Biden) |
 Julián Castro (1974) |
Burgemeester van San Antonio, Texas (2009–2014) Minister van Volkshuisvesting en Stedelijke Ontwikkeling (2014–2017) |
Texas |
12 januari 2019[39] | 2 januari 2020[40] (Steunbetuiging aan Elizabeth Warren) |
_(cropped).jpg) Marianne Williamson (1952) |
Spiritueel leraar, auteur, ondernemer en activist | Californië |
28 januari 2019[41] | 10 januari 2020[42] (Steunbetuiging aan Bernie Sanders) |
 Cory Booker (1969) |
Burgemeester van Newark, New Jersey (2009–2013) Lid van de Senaat namens New Jersey (2013–heden) |
 New Jersey |
1 februari 2019[43] | 13 januari 2020[44] (Steunbetuiging aan Joe Biden) |
 John Delaney (1963) |
Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Maryland (2013–2019) |  Maryland |
28 juli 2017[45] | 31 januari 2020[46] (Steunbetuiging aan Joe Biden) |
 Michael Bennet (1964) |
Lid van de Senaat namens Colorado (2009–heden) | Colorado |
2 mei 2019[47] | 12 februari 2020[48] (Steunbetuiging aan Joe Biden) |
 Andrew Yang (1975) |
Ondernemer, filantroop en auteur | New York |
6 november 2017[49] | 12 februari 2020[50] (Steunbetuiging aan Joe Biden) |
 Deval Patrick (1956) |
Gouverneur van Massachusetts (2007–2015) | Massachusetts |
14 november 2019[51] | 12 februari 2020[52] (Steunbetuiging aan Joe Biden) |
 Tom Steyer (1957) |
Hedgefondsbeheerder en filantroop | Californië |
9 juli 2019[53] | 1 maart 2020 (Steunbetuiging aan Joe Biden) |
_(cropped).jpg) Pete Buttigieg (1982) |
Burgemeester van South Bend (2012–2020) |  Indiana |
14 april 2019[54] | 1 maart 2020 (Steunbetuiging aan Joe Biden) |
.jpg) Amy Klobuchar (1960) |
Lid van de Senaat namens Minnesota (2007–heden) |  Minnesota |
10 februari 2019[55] | 2 maart 2020 (Steunbetuiging aan Joe Biden) |
 Michael Bloomberg (1942) |
Burgemeester van New York (2002–2013) bestuursvoorzitter van Bloomberg L.P. (1981–2001, 2014–heden) |
 New York |
24 november 2019[56] | 4 maart 2020 (Steunbetuiging aan Joe Biden) |
.jpg) Elizabeth Warren (1949) |
Lid van de Senaat namens Massachusetts (2013–heden) | Massachusetts |
9 februari 2019[57] | 5 maart 2020[58] (Steunbetuiging aan Joe Biden) |
 Tulsi Gabbard (1981) |
Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Hawaï (2013–heden) |  Hawaï |
11 januari 2019[59] | 19 maart 2020 (Steunbetuiging aan Joe Biden) |
 Bernie Sanders (1941) |
Burgemeester van Burlington, Vermont (1981–1989) Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Vermont (1991–2007) Lid van de Senaat namens Vermont (2007–heden) |
 Vermont |
19 februari 2019[60] | 8 april 2020[61] (Steunbetuiging aan Joe Biden) |
Debatten
[bewerken | brontekst bewerken]Door het grote aantal kandidaten werden de eerste twee debatten over twee avonden gespreid.[62] Van juni 2019 tot januari 2020 werd er, met uitzondering van augustus, iedere maand een debat gehouden. In februari 2020 werden er drie debatten gehouden en op 15 maart werd het laatste debat gehouden, tussen Biden en Sanders.[63][64]
Republikeinse voorverkiezingen
[bewerken | brontekst bewerken]Zittend president Donald Trump stelde zich kort na zijn benoeming al kandidaat voor een tweede termijn.[65] Hij registreerde zich hiervoor bij de Federale Verkiezingscommissie op 20 januari 2017, de dag van zijn inauguratie. Uiteindelijk waren er drie Republikeinse uitdagers, die allemaal op een gegeven moment in de campagne uit de race stapten.
Kandidaat
[bewerken | brontekst bewerken]| Naam | Huidige of voormalige functie | Staat | Aangekondigd |
|---|---|---|---|
.jpg) Donald Trump (1946) |
President van de Verenigde Staten (2017–2021) Bestuursvoorzitter van The Trump Organization (1971–2017) |
Florida[noot 1] |
17 februari 2017[66] |
Teruggetrokken kandidaten
[bewerken | brontekst bewerken]| Naam | Huidige of voormalige functie | Staat | Aangekondigd | Teruggetrokken |
|---|---|---|---|---|
_(cropped).jpg) Mark Sanford (1960) |
Gouverneur van South Carolina (2003–2011) Lid van het Huis van Afgevaardigden namens South Carolina (1995–2001, 2013–2019) |
 South Carolina |
8 september 2019[67] | 12 november 2019[68] |
.jpg) Joe Walsh (1961) |
Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Illinois (2011–2013) |  Illinois |
25 augustus 2019[69] | 7 februari 2020 |
 Bill Weld (1945) |
Gouverneur van Massachusetts (1991–1997) Libertarische genomineerde kandidaat voor vicepresident (2016) |
Massachusetts |
16 april 2019[70] | 13 maart 2020 |
Libertarische voorverkiezingen
[bewerken | brontekst bewerken]Ook de Libertarische Partij heeft een kandidaat bij de verkiezingen: Jo Jorgensen, een docent psychologie op de Clemson University in South Carolina. Op 23 mei 2020 werd ze officieel gekozen op de conventie van de partij. Haar running mate is zakenman Spike Cohen.
Kandidaat
[bewerken | brontekst bewerken]| Naam | Huidige of voormalige functie | Staat | Aangekondigd |
|---|---|---|---|
.jpg) (1957) |
Docent psychologie | South Carolina | 2 november 2019 |
Voorverkiezingen Groene Partij
[bewerken | brontekst bewerken]De kandidaat van de Groene Partij is Howie Hawkins. Hij begon zijn kandidaatschap voor te bereiden in april 2019 en op 28 mei 2019 deed hij officieel mee om het kandidaatschap voor zijn partij te winnen. Op 5 mei 2020 koos hij officieel zijn vicekandidaat Angela Walker en op 11 juli werd hij officieel de kandidaat voor zijn partij voor de presidentsverkiezingen.
Kandidaat
[bewerken | brontekst bewerken]| Naam | Huidige of voormalige functie | Staat | Aangekondigd |
|---|---|---|---|
 Howie Hawkins (1952) |
Vakbondleider Milieu-activist |
New York
|
28 mei 2019 |
Algemene verkiezing en campagne
[bewerken | brontekst bewerken].jpg)
De verkiezingen vonden plaats op dinsdag 3 november. Een record aantal mensen brachten hun stem vooraf uit, in de loop van september en oktober (voornamelijk per post maar ook in reeds geopende stembureaus). De voornaamste reden daarvoor was het coronavirus, waardoor vooral Democratische stemgerechtigden de drukte op de verkiezingsdag wilden vermijden. Vóór verkiezingsdag hadden in Texas en Hawaii al meer mensen gestemd dan de volledige opkomst in 2016. Enkele andere staten zaten al rond de 80%-90% ten opzichte van 2016. President Trump heeft meermaals kritiek geuit op de methode van stemmen per post, bewerend dat dit zeer fraudegevoelig is. De regels omtrent verkiezingen verschillen van staat tot staat (in Colorado en Oregon verlopen deze bijvoorbeeld reeds grotendeels per post).
Op 18 september 2020 overleed de progressieve opperrechter Ruth Bader Ginsburg. Enkele dagen later nomineerde president Trump reeds een opvolger, rechter Amy Coney Barrett. Zoals elke kandidaat dient zij door de Senaat goedgekeurd te worden. Republikeins Senaatsleider Mitch McConnell stelde meteen dat hij haar zo snel mogelijk ter stemming zou brengen, waarmee hij volledig ingaat tegen zijn standpunt in 2016, toen hij weigerde Merrick Garland ter stemming te brengen. President Obama had toen Garland genomineerd nadat conservatief opperrechter Antonin Scalia in februari 2016 overleed, negen maanden vóór de Amerikaanse presidentsverkiezingen 2016. Barrett werd op 27 oktober benoemd tot rechter, wat de ideologische verdeling binnen het Hooggerechtshof significant naar rechts doet opschuiven. Bij Democraten bestond de achteraf onterechte vrees dat de conservatieve meerderheid in het Hof bij verkiezingsgeschillen een oordeel zou vellen in het voordeel van Trump, vergelijkbaar met Bush v. Gore.
De peilingen gaven Joe Biden een ruime voorsprong, zeker sinds begin oktober.[71] De meest beslissende swing states waren Pennsylvania, Wisconsin, Michigan en Florida. Trump won in deze staten in 2016, maar de peilingen waren nu gunstig voor Biden, hoewel Bidens voorsprong in Florida niet groot was.[72] Van deze vier swing states won Trump Florida en Biden won de andere drie. Georgia, waar het 28 jaar geleden was dat een Democraat won, en Texas, waren twee grote traditioneel Republikeinse staten waar de peilingen dit jaar beide kandidaten vrijwel evenveel kans gaven,[73] met een lichte voorsprong van Trump in Texas, een staat die hij opnieuw heeft gewonnen.[74]
Resultaten
[bewerken | brontekst bewerken]In 2020 werden in totaal 158.429.631 geldige stemmen uitgebracht; dit is een toename van bijna 22 miljoen t.o.v. 2016 (+16%) en een absoluut record. De stijging deed zich voor in alle 50 staten gaande van 5,1% in North Dakota tot 33,9% in Hawaii. In tegenstelling tot 2016 wint nu wel de kandidaat die het hoogste aantal stemmen haalt en deze keer ook met een absolute meerderheid der stemmen (51,31%).
Ondanks zijn nederlaag behaalt Donald Trump t.o.v. 2016 niet alleen meer stemmen in absolute cijfers (+17,8%) maar ook een licht hoger stemaandeel (46,85% t.o.v. 46,1%), hij wint m.a.w. nog iets aan populariteit. Winnend kandidaat Biden wint in absolute cijfers echter nog meer stemmem (+23,4%) t.o.v. het resultaat van Hillary Clinton in 2016. Hij haalt dus het meeste voordeel uit de toename van het totaal aantal uitgebrachte stemmen maar profiteert ook het van stemmenverlies van de andere kandidaten (vooral van de Libertarische Partij en de Groene Partij) die in 2016 samen nog goed waren voor bijna 7 miljoen stemmen (5,09%) en in 2020 slechts voor 2,9 miljoen (1,84%), wat resulteert in een stijging van het stemaandeel van 48,2% in 2016 (Clinton) naar 51,3% voor Biden.
Het grootste verschil tussen Biden met 92,15% en Trump met 5,40% van de stemmen werd genoteerd in Washington DC, het kleinste in Georgia met resp. 49,47% voor Biden en 49,24% voor Trump. Dit laatste resultaat zal Trump ertoe aanzetten de ambtenaar verantwoordelijk voor de tellingen persoonlijk telefonisch onder druk te zetten om 11.780 stemmen "te vinden" om zijn verlies om te zetten in winst, een telefoontje dat mede zou leiden tot de strafzaak voor poging tot verkiezingsfraude door de staat Georgia tegen Trump en een aantal van zijn medewerkers in augustus 2023.
Uitgebrachte stemmen en behaald aantal kiesmannen
[bewerken | brontekst bewerken]| Naam | Partij | Running mate | Thuisstaat | Kiesmannen | Gewonnen staten | Aantal stemmen | Percentage |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Joe Biden | Democratische Partij | Kamala Harris | Delaware | 306 | 25 + DC | 81 283 501 | 51,31% |
| Donald Trump | Republikeinse Partij | Mike Pence | Florida | 232 | 25 | 74 223 975 | 46,85% |
| Jo Jorgensen | Libertarische Partij | Spike Cohen | South Carolina | 0 | 0 | 1 865 535 | 1,18% |
| Howie Hawkins | Groene Partij | Cheri Honkala | New York | 0 | 0 | 407 068 | 0,26% |
| Overige | - | - | - | 0 | 0 | 649 552 | 0,41% |
| Totaal | 538 | 50 + DC | 158 429 631 | 100,0% | |||
Kiesmannen per kandidaat per staat
[bewerken | brontekst bewerken]Op een kandidaat dienen 270 van de 538 kiesmannen te stemmen om verkozen te geraken door het kiescollege. Het aantal van 538 kiesmannen is gelijk aan het totaal aantal Congresleden (100 voor de Senaat en 438 voor het Huis van Afgevaardigden). Net als voor de Senaat telt het kiescollege twee leden per staat, de 438 andere kiesmannen worden proportioneel toegekend volgens het aantal inwoners per staat echter met een minimum van 1 en een maximum van 53. Door deze samenstelling wegen staten met een klein aantal inwoners zwaarder door dan louter op basis van het aantal inwoners het geval zou zijn en het omgekeerde geldt voor dichtbevolkte staten. De uitersten zijn resp. Wyoming dat op basis van zijn bevolking slechts 1 kiesman zou hebben i.p.v. 3 (2+1) en California dat 64 kiesmannen zou krijgen i.p.v. 55 (2+53).
De volgende tabel geeft per staat:
- het aantal inwoners
- het % uitgebrachte stemmen t.o.v. het aantal inwoners
- het stemmenaandeel voor Biden en Trump
- het aantal kiesmannen geassocieerd aan resp. Biden of Trump
Staten die in 2020 een andere meerderheid hadden dan in 2016, zogenaamde swingstates, zijn aangeduid met (S) achter hun naam.
Omdat er geen faithless electors waren is dit tevens de uitslag van de verkiezingen door het kiescollege. Een officiële bevestiging door het Congres vond plaats in de nacht van 6 op 7 januari 2021, nadat de zitting voor enkele uren was geschorst door toedracht van de bestorming van het Capitool door aanhangers van Trump.[75][76] Een groep Republikeinse Congresleden wilde de verkiezingsresultaten van een vijftal staten dan aanvechten.[77] Volgens Amerikaanse media was dat vooral een symbolische stap en was de kans heel klein dat Trump alsnog won.[78] De ingediende bezwaren werden op de dag van de bestorming van het Capitool verworpen, en de eerdere uitslag werd bevestigd. Merkwaardig was dat het verzet van de Republikeinen zich uiteindelijk nog maar toespitste op twee staten, Georgia en Pennsylvania. Als die bezwaren waren toegekend, had Biden alsnog gewonnen met 270 tegen 268 kiesmannen.[79][80][81]
| Staat | Inwoners census 2020 |
Stem%/ Inwoners |
Biden Stem% |
Trump Stem% |
Biden Kiesmannen |
Trump Kiesmannen |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Alabama | 5.024.296 | 46,24% | 36,57 % | 62,03% | – | 9 |
| Alaska | 733.391 | 49,02% | 42,77% | 52,83% | - | 3 |
| Arizona (S) | 7.151.502 | 47,37% | 49,36% | 49,06% | 11 | – |
| Arkansas | 3.011.524 | 40,48% | 34,78% | 62,40% | – | 6 |
| Californië | 39.538.223 | 44,26% | 63,48% | 34,32% | 55 | – |
| Colorado | 5.773.714 | 56,41% | 55,40% | 41,90% | 9 | – |
| Connecticut | 3.605.944 | 50,58% | 59,26% | 39,19% | 7 | – |
| Delaware | 989.948 | 50,59% | 58,74% | 39,77% | 3 | – |
| District of Columbia | 689.545 | 49,94% | 92,15% | 5,40% | 3 | – |
| Florida | 21.538.187 | 51,39% | 47,86% | 51,22% | – | 29 |
| Georgia (S) | 10.711.908 | 46,68% | 49,47% | 49,24% | 16 | - |
| Hawaï | 1.455.271 | 39,48% | 63,73% | 34,27% | 4 | – |
| Idaho | 1.839.106 | 47,19% | 33,07% | 63,84% | – | 4 |
| Illinois | 12.812.508 | 47,09% | 57,54% | 40,55% | 20 | – |
| Indiana | 6.785.528 | 44,70% | 40,96% | 57,03% | – | 11 |
| Iowa | 3.190.369 | 53,00% | 44,89% | 53,09% | – | 6 |
| Kansas | 2.937.880 | 46,77% | 41,51% | 56,14% | – | 6 |
| Kentucky | 4.505.836 | 47,42% | 36,15% | 62,09% | – | 8 |
| Louisiana | 4.657.757 | 46,12% | 39,85% | 58,46% | – | 8 |
| Maine* | 1.362.359 | 60,15% | 53,09% | 44,02% | 3 | 1 |
| Maryland | 6.177.224 | 49,16% | 65,36% | 32,15% | 10 | – |
| Massachusetts | 7.029.917 | 51,66% | 65,60% | 32,14% | 11 | – |
| Michigan (S) | 10.077.331 | 54,97% | 50,62% | 47,84% | 16 | – |
| Minnesota | 5.706.494 | 57,43% | 52,40% | 45,28% | 10 | – |
| Mississippi | 2.961.279 | 44,36% | 41,06% | 57,60% | – | 6 |
| Missouri | 6.154.913 | 49,16% | 41,41% | 56,80% | – | 10 |
| Montana | 1.084.225 | 55,68% | 40,55% | 56,92% | – | 3 |
| Nebraska* | 1.961.504 | 48,76% | 39,17% | 58,22% | 1 | 4 |
| Nevada | 3.104.614 | 45,27% | 50,06% | 47,67% | 6 | – |
| New Hampshire | 1.377.529 | 58,53% | 52,71% | 45,36% | 4 | – |
| New Jersey | 9.288.994 | 48,98% | 57,33% | 41,40% | 14 | – |
| New Mexico | 2.117.522 | 43,63% | 54,29% | 43,50% | 5 | – |
| New York | 20.201.249 | 42,66% | 60,87% | 37,74% | 29 | – |
| North Carolina | 10.439.388 | 52,92% | 48,59% | 49,93% | - | 15 |
| North Dakota | 779.094 | 46,47% | 31,78% | 65,12% | – | 3 |
| Ohio | 11.799.448 | 50,19% | 45,24% | 53,27% | – | 18 |
| Oklahoma | 3.959.353 | 39,42% | 32,29% | 65,37% | – | 7 |
| Oregon | 4.237.256 | 56,03% | 56,45% | 40,37% | 7 | – |
| Pennsylvania (S) | 13.002.700 | 53,35% | 49,85% | 48,69% | 20 | – |
| Rhode Island | 1.097.379 | 47,18% | 59,39% | 38,61% | 4 | – |
| South Carolina | 5.118.425 | 49,10% | 43,43% | 55,11% | – | 9 |
| South Dakota | 886.667 | 47,66% | 35,61% | 61,77% | – | 3 |
| Tennessee | 6.910.840 | 44,19% | 37,45% | 60,66% | – | 11 |
| Texas | 29.145.505 | 38,82% | 46,48% | 52,06% | – | 38 |
| Utah | 3.271.616 | 45,49% | 37,65% | 58,13% | – | 6 |
| Vermont | 643.077 | 57,14% | 66,09% | 30,67% | 3 | – |
| Virginia | 8.631.393 | 51,68% | 54,11% | 44,00% | 13 | – |
| Washington | 7.705.281 | 53,05% | 57,97% | 38,77% | 12 | – |
| West Virginia | 1.793.716 | 44,31% | 29,69% | 68,62% | – | 5 |
| Wisconsin (S) | 5.893.718 | 55,96% | 49,45% | 48,82% | 10 | – |
| Wyoming | 576.851 | 47,98% | 26,55% | 69,94% | – | 3 |
| Totaal | 331.449.298 | 47,80% | 51,31% | 46,85% | 306 | 232 |
- *Maine en Nebraska verkiezen slechts twee kiesmannen over de hele staat; de overige (respectievelijk twee en drie) kiesmannen worden per congresdistrict verkozen.
- (S) = Swingstate
Betwistingen
[bewerken | brontekst bewerken]Trump en een aantal van zijn aanhangers beweerden dat de verkiezingen frauduleus waren, maar hiervoor werd geen bewijs gevonden.[82] Als gevolg hiervan vonden in de VS betogingen en tegenbetogingen plaats.[83]
Op 8 december 2020 legde de procureur-generaal van Texas bij het Hooggerechtshof een klacht neer wegens mogelijke verkiezingsfraude, als gevolg van het terugschroeven, in sommige staten, van het institutioneel toezicht op per brief uitgebrachte stemmen. Negen andere staten sloten zich hierbij aan. De klacht werd op 11 december 2020 afgewezen wegens het ontbreken van belang.[84][85]
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Bron
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel 2020 United States presidential election op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Noten
Referenties
- ↑ Van Poucke, Sara, Amerika kiest: van de eerste voorverkiezing tot de stembusgang op 3 november, een tijdslijn. VRT (2 februari 2020). Gearchiveerd op 12 april 2020. Geraadpleegd op 12 april 2020.
- ↑ (en) Electors in 7 States Cast Dueling Votes for Trump. Geller Report (16 december 2020). Gearchiveerd op 16 december 2020. Geraadpleegd op 4 januari 2021.
- ↑ a b Biden defeats Trump for White House, says 'time to heal'. AP NEWS (7 november 2020). Gearchiveerd op 8 november 2020. Geraadpleegd op 8 november 2020.
- ↑ Stephen Collinson and Maeve Reston CNN, Biden defeats Trump in an election he made about character of the nation and the President. CNN. Gearchiveerd op 8 november 2020. Geraadpleegd op 8 november 2020.
- ↑ (en) Paul Steinhauser, Biden wins presidency, Trump denied second term in White House, Fox News projects. Fox News (7 november 2020). Gearchiveerd op 8 november 2020. Geraadpleegd op 8 november 2020.
- ↑ How the World is Reacting to Joe Biden's Election Win. Time. Gearchiveerd op 9 november 2020. Geraadpleegd op 8 november 2020.
- ↑ (en) Donald Trump Is Lying About The Early Election Results, BuzzFeed News, 4 november 2020. Gearchiveerd op 19 oktober 2021.
- ↑ (en) Republicans publicly silent, privately disgusted by Trump’s election threats, Politico, 3 november 2020. Gearchiveerd op 1 december 2021.
- ↑ (en) US election: Trump won't commit to peaceful transfer of power, BBC, 24 september 2020. Gearchiveerd op 10 december 2021.
- ↑ (en) Arletta Saenz, Joe Biden announces he is running for president in 2020. CNN (25 april 2019). Gearchiveerd op 25 oktober 2021.
- ↑ (en) Mariana Alfaro, Ellen Cranley, Grace Panetta, Here’s everyone who has officially announced they are running for president in 2020. Business Insider (16 mei 2019). Gearchiveerd op 1 augustus 2019. Geraadpleegd op 9 juli 2019.
- ↑ (en) Chris Mills Rodrigo, Dem Richard Ojeda drops out of presidential race. The Hill (25 januari 2019). Gearchiveerd op 16 augustus 2019. Geraadpleegd op 9 juli 2019.
- ↑ (en) In photos: Presidential candidate Eric Swalwell. CNN (18 juni 2019). Gearchiveerd op 24 juni 2019. Geraadpleegd op 24 juni 2019.
- ↑ Primaries VS – Eric Swalwell stapt uit race naar Witte Huis. Metro (8 juli 2019). Gearchiveerd op 9 juli 2019. Geraadpleegd op 9 juli 2019.
- ↑ (en) Tessa Stuart, The Teens Have Officially Convinced Mike Gravel to Run for President. Rolling Stone (8 april 2019). Gearchiveerd op 16 april 2019. Geraadpleegd op 25 april 2019.
- ↑ (en) Catherine Kim, Mike Gravel drops out of 2020 race. He never wanted to be president anyway.. Vox (6 augustus 2019). Gearchiveerd op 8 augustus 2019. Geraadpleegd op 11 augustus 2019.
- ↑ (en) Ex-Colorado governor John Hickenlooper runs for president. BBC (4 maart 2019). Gearchiveerd op 30 januari 2021.
- ↑ (en) Matt Stevens en Matt Flegenheimer, John Hickenlooper, Ending Presidential Bid, Will Give Senate 'Serious Thought'. The New York Times (15 augustus 2019). Gearchiveerd op 24 augustus 2019. Geraadpleegd op 24 augustus 2019.
- ↑ (en) Dan Mercia, Washington Gov. Jay Inslee announces 2020 presidential bid. CNN (1 maart 2019). Gearchiveerd op 13 september 2021.
- ↑ (en) Gregg Re, Jay Inslee, climate advocate who called Trump 'white nationalist,' drops out of 2020 presidential race. Fox News (21 augustus 2019). Gearchiveerd op 25 augustus 2019. Geraadpleegd op 24 augustus 2019.
- ↑ (en) Lissandra Villa, Seth Moulton Is Running For President. BuzzFeed News (22 april 2019). Gearchiveerd op 25 april 2019. Geraadpleegd op 25 april 2019.
- ↑ (en) Tina Nguyen, Seth Moulton Drops Out, Calls on Other Democrats to Follow. Vanity Fair (23 augustus 2019). Gearchiveerd op 8 augustus 2020. Geraadpleegd op 24 augustus 2019.
- ↑ (en) Kirsten Gillibrand’s 2020 presidential campaign. Vox (15 januari 2019). Gearchiveerd op 20 maart 2019. Geraadpleegd op 18 maart 2019.
- ↑ Victor Pak, Geen plek voor underdogs: Democratisch strijdtoneel versmalt. Elsevier Weekblad (30 augustus 2019). Gearchiveerd op 22 september 2019. Geraadpleegd op 22 september 2019.
- ↑ (en) "Bill de Blasio announces 2020 presidential bid", The Guardian. Gearchiveerd op 16 mei 2019. Geraadpleegd op 16 mei 2019.
- ↑ (en) J.C. Mays, Bill de Blasio Drops Out of 2020 Democratic Presidential Race. The New York Times (20 september 2019). Gearchiveerd op 21 september 2019. Geraadpleegd op 20 september 2019.
- ↑ (en) Ali Vitali, Ohio Rep. Tim Ryan throws his name into growing 2020 field. NBC News (4 april 2019). Gearchiveerd op 12 juni 2019. Geraadpleegd op 24 juni 2019.
- ↑ (en) Brooke Singman, Tim Ryan drops out of 2020 presidential race, announces House re-election campaign. Fox News (24 oktober 2019). Gearchiveerd op 17 november 2019. Geraadpleegd op 1 november 2019.
- ↑ (en) Sabrina Siddiqui, Beto O'Rourke announces 2020 run for presidency. The Guardian (14 maart 2019). Gearchiveerd op 4 mei 2021.
- ↑ Belia Heilbron, Beto O’Rourke uit race Democraten. NRC (4 november 2019). Geraadpleegd op 4 november 2019.
- ↑ (en) Christal Hayes, Florida mayor Wayne Messam announces bid for president in 2020. USA Today (29 maart 2019). Gearchiveerd op 7 november 2020. Geraadpleegd op 31 maart 2019.
- ↑ (en) Rachel Frazin, Wayne Messam suspends Democratic presidential campaign. The Hill (20 november 2019). Gearchiveerd op 28 november 2019. Geraadpleegd op 27 november 2019.
- ↑ (en) Hayley Miller, Joe Sestak Becomes Latest Democrat To Announce 2020 Presidential Run. The Huffington Post (23 juni 2019). Gearchiveerd op 24 juni 2019. Geraadpleegd op 24 juni 2019.
- ↑ (en) Rishika Dugyala, Joe Sestak ends 2020 presidential bid. Politico (1 december 2019). Gearchiveerd op 6 februari 2020. Geraadpleegd op 6 januari 2020.
- ↑ Nummer 22 meldt zich aan: ook Democratische gouverneur van Montana wil president van VS worden. Het Laatste Nieuws (14 mei 2019).
- ↑ (en) Michelle L. Price en Matt Volz, Democrat Steve Bullock ends struggling presidential campaign. Explore Big Sky (10 december 2019). Gearchiveerd op 6 februari 2020. Geraadpleegd op 6 januari 2020.
- ↑ (en) Maeve Reston, Kamala Harris to run for president in 2020. CNN (21 januari 2019). Gearchiveerd op 20 november 2021.
- ↑ Democraat Kamala Harris stapt uit Amerikaanse presidentsverkiezingen. NU.nl (3 december 2019). Gearchiveerd op 20 december 2019. Geraadpleegd op 9 december 2019.
- ↑ (en) Oliver Laughland, Julián Castro launches presidential bid with speech in Texas. The Guardian (12 januari 2019). Gearchiveerd op 23 november 2021.
- ↑ (en) Igor Derysh, Julian Castro ends presidential bid by listing names of people of color who were killed by police. Salon (2 januari 2020). Gearchiveerd op 31 januari 2020. Geraadpleegd op 6 januari 2020.
- ↑ (en) E.J. Dickson, Marianne Williamson is Oprah’s spiritual adviser. She’s also running for president.. Vox (30 januari 2019). Gearchiveerd op 27 maart 2019. Geraadpleegd op 14 maart 2019.
- ↑ (en) Briana Stewart, Marianne Williamson announces she is suspending her presidential campaign. ABC News (10 januari 2020). Gearchiveerd op 12 januari 2020. Geraadpleegd op 11 januari 2020.
- ↑ (en) Natasha Korecki, Cory Booker launches bid for president. Politico (1 februari 2019). Gearchiveerd op 5 juli 2021.
- ↑ Democratische senator Cory Booker stapt uit race naar Witte Huis. Het Nieuwsblad (13 januari 2020). Gearchiveerd op 14 januari 2020. Geraadpleegd op 18 januari 2020.
- ↑ (en) John Delaney, John Delaney: Why I’m running for president. The Washington Post (28 juli 2017). Gearchiveerd op 29 december 2021.
- ↑ (en) John Delaney, longest-running Democratic candidate, ends 2020 bid. Los Angeles Times (31 januari 2020). Gearchiveerd op 6 maart 2020. Geraadpleegd op 2 februari 2020.
- ↑ Democratische senator Michael Bennet kandidaat nummer 21 voor presidentsverkiezingen. Het Laatste Nieuws (2 mei 2019). Gearchiveerd op 6 februari 2020.
- ↑ (nl) Yang en Bennet stappen uit presidentsrace Democraten. Algemeen Dagblad (12 februari 2020).
- ↑ (en) Andrew Yang: Everything you need to know about the 2020 candidate. Axios (28 februari 2019). Gearchiveerd op 22 oktober 2021.
- ↑ Eerste afvallers in Democratische voorverkiezingen VS. NOS (12 februari 2020).
- ↑ Paulien Lambert, Goede vriend van ex-president Barack Obama kandidaat bij Amerikaanse presidentsverkiezingen. VRT (14 november 2019). Gearchiveerd op 6 februari 2020. Geraadpleegd op 14 november 2019.
- ↑ (en) Deval patrick ends campaign.. CNN (12 februari 2020). Gearchiveerd op 27 december 2021.
- ↑ (en) Alexander Burns, Tom Steyer Will Run for President and Plans to Spend $100 Million on His Bid. The New York Times (9 juli 2019). Gearchiveerd op 31 juli 2019. Geraadpleegd op 9 juli 2019.
- ↑ 'Mayor Pete' kondigt kandidatuur presidentschap VS aan. Nederlands Dagblad (15 april 2019). Gearchiveerd op 24 juni 2019. Geraadpleegd op 24 juni 2019.
- ↑ (en) Tara Golshan, Sen. Amy Klobuchar has won every one of her elections by huge margins. Now she’s running for president.. Vox (10 februari 2019). Gearchiveerd op 15 mei 2021.
- ↑ Bloomberg stelt zich kandidaat, 'wil roekeloze en onethische Trump verslaan'. NOS (24 november 2019). Gearchiveerd op 27 november 2020.
- ↑ (en) Tom McCarthy, Senator Elizabeth Warren officially launches 2020 presidential campaign. The Guardian (9 februari 2019). Gearchiveerd op 23 oktober 2021.
- ↑ 'Elizabeth Warren trekt zich terug als kandidaat'. NOS (5 maart 2020). Gearchiveerd op 6 maart 2020.
- ↑ (en) Caroline Kelly, Tulsi Gabbard says she will run for president in 2020. CNN (12 januari 2019). Gearchiveerd op 26 december 2021.
- ↑ (en) Greg Krieg, Bernie Sanders launches second presidential campaign. CNN (19 februari 2019). Gearchiveerd op 13 september 2021.
- ↑ Bernie Sanders stopt; ruim baan voor Biden als tegenstander van Trump. NOS (8 april 2020). Gearchiveerd op 8 maart 2021.
- ↑ (en) Kendall Karson, Adam Kelsey en John Verhovek, Here's how the first 2020 Democratic presidential debates work. ABC News (25 juni 2019). Gearchiveerd op 31 juli 2019. Geraadpleegd op 3 juli 2019.
- ↑ (en) Madeleine Carlisle, Michael Bloomberg Will Join Tonight's Democratic Primary Debate in Nevada. Here’s What to Know. Time (18 februari 2020). Gearchiveerd op 5 juni 2020. Geraadpleegd op 21 mei 2020.
- ↑ (en) Jacob Pramuk, Tucker Higgins en Brian Schwartz, Biden and Sanders debate in the shadow of coronavirus – here are the highlights. CNBC (15 maart 2020). Gearchiveerd op 3 april 2020. Geraadpleegd op 21 mei 2020.
- ↑ (en) M. Raju, Trump declared he's running again. Many Republicans aren't ready to back him, CNN, 19 april 2018, laatst geraadpleegd op 2 september 2018. Gearchiveerd op 1 augustus 2018.
- ↑ Trump start herverkiezingscampagne voor 2020: Keep America Great. NOS. Geraadpleegd op 10 december 2019.
- ↑ Weer Republikeinse uitdager voor Trump. Panorama (8 september 2019). Gearchiveerd op 1 november 2019. Geraadpleegd op 1 november 2019.
- ↑ (en) Jessica Taylor, Mark Sanford Ends His Primary Challenge Against President Trump. NPR (12 november 2019). Gearchiveerd op 4 mei 2021. Geraadpleegd op 14 november 2019.
- ↑ (en) Joseph Marks en Felicia Sonmez, Former congressman Joe Walsh announces primary challenge against Trump. The Washington Post (25 augustus 2019). Gearchiveerd op 25 augustus 2019. Geraadpleegd op 25 augustus 2019.
- ↑ Eerste Republikein bindt strijd aan met Trump voor presidentsverkiezingen van 2020. de Volkskrant (16 april 2019). Gearchiveerd op 4 mei 2021.
- ↑ (en) General Election: Trump vs. Biden. RealClearPolitics. Geraadpleegd op 11 januari 2022.
- ↑ (en) Florida: Trump vs. Biden. RealClearPolitics. Geraadpleegd op 11 januari 2022.
- ↑ (en) Georgia: Trump vs. Biden. RealClearPolitics. Geraadpleegd op 11 januari 2022.
- ↑ (en) Texas: Trump vs. Biden. RealClearPolitics. Geraadpleegd op 11 januari 2022.
- ↑ (en) Congress Certifies Biden Victory; Trump Pledges 'Orderly Transition' On Jan. 20, NPR, 7 januari 2021. Gearchiveerd op 29 oktober 2021.
- ↑ (en) Track Electoral College votes, state by state, CNN, 14 december 2020. Gearchiveerd op 4 mei 2021.
- ↑ Zegevierende Biden valt Trump aan, Reformatorisch Dagblad, 15 december 2020. Gearchiveerd op 4 mei 2021.
- ↑ Groep Republikeinse senatoren gaat stemmen tegen uitslag verkiezingen, NOS, 2 januari 2021. Gearchiveerd op 3 maart 2021.
- ↑ Verzet in Congres tegen zege Biden uitgedund: 'Angst voor Trump flink geslonken', NOS, 7 januari 2021. Gearchiveerd op 9 mei 2021.
- ↑ Congres verwerpt ook bezwaren tegen uitslag Pennsylvania, Dagblad van het Noorden, 7 januari 2021
- ↑ Journalisten over de bestorming: Ik wist dat het een rotzooi zou worden, NOS, 10 januari 2021. Gearchiveerd op 11 januari 2021.
- ↑ Welk bewijs heeft Trump voor zijn uitspraken over verkiezingsfraude?. nos,nl (6 november 2020). Gearchiveerd op 6 november 2020.
- ↑ (en) Trump supporters protest at Arizona vote counting centre. The Guardian (5 november 2020). Gearchiveerd op 5 november 2020.
- ↑ Zeventien staten steunen rechtszaak van Texas tegen verkiezingsresultaat vier andere staten, Trump wil persoonlijk mee procederen. Het Nieuwsblad (10 december 2020). Gearchiveerd op 10 december 2020. Geraadpleegd op 18 december 2020.
- ↑ (en)
Brief of State of Missouri and 16 other states as amici curiae in suppoer ot plaintiff's motion for leave to file bill of complaint.. Hooggerechtshof VS (9 december 2020). Gearchiveerd op 18 december 2020. Geraadpleegd op 18 december 2020.
· 
· 