Naar inhoud springen

Amílcar Barbuy

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Amílcar Barbuy
Amílcar in 1920 in het shirt van de Seleção.
Amílcar in 1920 in het shirt van de Seleção.
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 29 maart 1893
Geboorteplaats Rio das Pedras, Brazilië
Overlijdensdatum 24 augustus 1965
Overlijdensplaats São Paulo, Brazilië
Positie Spits
Senioren
Seizoen Club W (G)
1913–1923
1914–1930
1931–1932
Vlag van Brazilië (1889-1960) Corinthians
Vlag van Brazilië (1889-1960) Palestra Itália
Vlag van Italië (1861-1946) Lazio Roma
208(89)
100(11)
1(0)
Interlands
1916–1924 Vlag van Brazilië Brazilië 19(4)
Getrainde teams
1918
1931–1932
1939
Vlag van Brazilië Brazilië
Vlag van Italië (1861-1946) Lazio Roma
Vlag van Brazilië São Paulo
Vlag van Brazilië Palestra Itália
Vlag van Brazilië Corinthians
Vlag van Brazilië Portuguesa
Vlag van Brazilië Portuguesa Santista
Vlag van Brazilië Atlético Mineiro
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Amílcar Barbuy (Rio das Pedras, 29 maart 1893São Paulo, 24 augustus 1965) was een Braziliaanse voetballer en trainer. Samen met Neco was hij een van de eerste clubidolen van Corinthians.

Amílcar is van Italo-Braziliaanse afkomst. Hij was vanaf de oprichting van Corinthians in 1910 bij de club betrokken. Hij speelde dan ook in het team dat in 1913 voor het eerst in het Campeonato Paulista speelde. Amper een jaar later werd de club al voor het eerst kampioen. Nadat de club door problemen in 1915 niet aan de competitie kon deelnemen keerden ze wel terug in 1916 en werd hij andermaal kampioen met de club. Paulistano domineerde de competitie de volgende jaren en de volgende titels kwamen pas in 1922 en 1923.

In 1923 maakte hij de overstap naar Palestra Itália, het huidige Palmeiras. Met deze club won hij nog het Campeonato Paulista in 1926 en 1927. In 1931 trok hij naar Italië om voor Lazio speler-trainer te worden. Hij trok veel Brazilianen aan voor de club, onder andere Matturio Fabbi, Armando Del Debbio en Rato, waardoor deze de bijnaam Brasilazio kreeg. Hij was de eerste Braziliaan die voor een Italiaanse club speelde.

In 1916 werd hij al eerste speler ooit voor Corinthians opgeroepen voor het nationale elftal. Hij trad met Brazilië aan op het Zuid-Amerikaans kampioenschap. Een jaar later was hij opnieuw van de partij en scoorde in de wedstrijd tegen Chili de 4-0. In 1918 trainde hij het nationale elftal zelfs even. In 1919 kon Brazilië voor het eerst zegevieren en won de trofee, Amílcar scoorde tegen aartsrivaal Argentinië. Na twee mindere edities kon het land in 1922 opnieuw zegevieren. Hij scoorde eerst in de wedstrijd tegen Paraguay. Het land speelde eerst drie keer gelijk en in de vierde wedstrijd scoorde hij en ploegmaat Neco een goal tegen Argentinië waardoor Brazilië, Uruguay en Paraguay op de eerste plaats eindigden. Uruguay trok zich terug voor de eindstrijd omdat ze protesteerden tegen de scheidsrechters die Brazilië zouden bevoordelen. Brazilië speelde de finale tegen Paraguay en kon deze winnen en werd opnieuw kampioen.