983
| 983 | ||
| Eeuwen: | 9e eeuw · 10e eeuw · 11e eeuw | |
| Decennia: | 970-979 · 980-989 · 990-999 | |
| Jaren: | << · < · 982 · 983 · 984 · > · >> | |
 Jaartelling in verschillende culturen
| ||
| Ab urbe condita: | 1736 MDCCXXXVI | |
| Armeense jaartelling: | 431 – 432 ԹՎ ՆԼԱ – ՆԼԲ | |
| Chinese jaartelling: | 3679 – 3680 己午 – 庚未 | |
| Christelijke jaartelling: | 983 CMLXXXIII | |
| Ethiopische jaartelling: | 975 – 976 | |
| Hebreeuwse jaartelling: | 4743 – 4744 | |
| Hindoekalenders: | ||
| - Vikram Samvat | 1038 – 1039 | |
| - Shaka Samvat | 905 – 906 | |
| - Kali yuga | 4084 – 4085 | |
| Iraanse jaartelling: | 361 – 362 ۳۶۱ – ۳۶۲ | |
| Islamitische jaartelling: | 372 – 373 ٣٧٣ – ٣٧٢ | |
| Maçonnieke jaartelling: | 4982 – 4983 | |
 Juliaanse kalender van 983
| ||
Het jaar 983 is het 83e jaar in de 10e eeuw volgens de christelijke jaartelling.
Gebeurtenissen
[bewerken | brontekst bewerken]Europa
[bewerken | brontekst bewerken]- Zomer - Keizer Otto II ("de Rode") verklaart de oorlog aan het Byzantijnse Rijk en het emiraat Sicilië. Hij verzamelt een Duits-Italiaans expeditieleger om opnieuw een invasie voor te bereiden in Calabrië (Zuid-Italië). Otto schenkt de landerijen in de Rheingau aan het aartsbisdom Mainz tijdens de rijksdag van Verona. Hij benoemt zijn 3-jarige zoon Otto III tot Rooms-Duitse koning en medeheerser.[1]
- Slavische opstand: De Slavische Wenden en Abodriten die ten oosten van de rivier de Elbe leven, komen in opstand tegen het christendom en hun onderwerping aan het Duitse (voormalige Oost-Frankische) rijk van het Heilige Roomse Rijk. Ze vallen Noord-Duitsland binnen en plunderen de steden Havelberg, Brandenburg en Hamburg.[2]
- Koning Harald I ("Blauwtand") komt in opstand tegen de heerschappij van Otto II ("de Rode"). Een Deens Vikingleger onder leiding van zijn 20-jarige zoon Sven Gaffelbaard valt het hertogdom Sleeswijk binnen, langs de noordelijke grens van Denemarken. Ondertussen in Noord-Duitsland veroveren de Sorben de Saksische Oostmark.[3]
- Hendrik III ("de Jongere") verzoent zich met Otto II ("de Rode") nadat hij deelgenomen heeft aan een opstand tegen zijn heerschappij. Hij wordt opnieuw aangesteld als hertog van Karinthië en als markgraaf van Verona (waarbij Otto I van Worms wordt afgezet). Koenraad I (of van Öhningen) wordt aangesteld als hertog van Zwaben.[4]
- 7 december - Otto II ("de Rode") overlijdt in Rome aan malaria na een regeerperiode van 10 jaar. Hij wordt opgevolgd door zijn zoon Otto III, die op eerste kerstdag in de Dom van Aken door aartsbisschop Willigis wordt gekroond tot koning van Duitsland. Het Heilige Roomse Rijk valt onder het regentschap van zijn moeder Theophanu.[5]
Religie
[bewerken | brontekst bewerken]- 10 juli - Benedictus VII overlijdt in Rome na een pontificaat van 9 jaar. Hij wordt opgevolgd door Johannes XIV als de 136e paus van de Katholieke Kerk.
- Eerste schriftelijke vermeldingen van Arkel, Gellicum, Pazin en Well (volgens een oorkonde van de abdij van Werden).[6]
- In het Kievse Rijk van grootvorst Vladimir I ("de Grote") groeit de weerzin tegen het christendom door vervolging.[7]
Geboren
[bewerken | brontekst bewerken]Overleden
[bewerken | brontekst bewerken]- 10 juli - Benedictus VII, paus van de Katholieke Kerk (r. 974 - 983)[8]
- 7 december - Otto II ("de Rode") (28), keizer van Heilige Roomse Rijk
Zie de categorie 983 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Reuter, Timothy (1995). The New Cambridge Medieval History: Volume III, pp. 260–261. ISBN 978-0-521-36447-8.
- ↑ Herbert Ludat (1971). An Elbe und Oder um das Jahr 1000. Skizzen zur Politik des Ottonenreiches und der slawischen Mächte in Mitteleuropa. ISBN 3-412-07271-0.
- ↑ Bagge, Sverre (2009). Early state formation in Scandinavia, p. 148. Austrian Academy of Sciences Press. ISBN 978-3-7001-6604-7.
- ↑ Reindel, Kurt (1969). Neue Deutsche Biographie (NDB), Band 8, p. 341. Berlin: Duncker & Humblot. ISBN 3-428-00189-3.
- ↑ Comyn, Robert (1851). History of the Western Empire, from its Restoration by Charlemagne to the Accession of Charles V, Volume I, p. 121.
- ↑ Ronald Stenvert & Sabine Broekhoven (2000). "Well". Zwolle: Waanders. ISBN 90-400-9406-3.
- ↑ Riha, Thomas (2009). Readings in Russian Civilization Volume I: Russia before Peter the Great, 900–1700. University of Chicago Press. ISBN 978-0-2267-1843-9.
- ↑ De Montor, Artaud (1911). The Lives and Times of the Popes. The Catholic Publication Society of New York.