Naar inhoud springen

Chirojeugd Vlaanderen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Chirojeugd Vlaanderen
Chirojeugd Vlaanderen
Geschiedenis
Opgericht ca 1934
Oprichter E.H. Jos Cleymans
Structuur
Voorzitter Emilie De Clerck, Wouter Hendrickx, Tom Van Hout en Brent Pouliart
Directeur Kris Asnong
Werkgebied Vlag Vlaanderen Vlaanderen
Vlag België België
Oostkantons
Hoofdkantoor Antwerpen
Type christelijk geïnspireerde maar pluralistische jeugdbeweging
Doel jeugdwerk
Motto Chirodroom: rechtvaardigheid, graag zien en innerlijkheid
Aantal leden 119.000
Aantal werknemers 165
Media
Website https://chiro.be/
Portaal  Portaalicoon   Mens & maatschappij

De Chirojeugd Vlaanderen, in de volksmond kortweg Chiro genoemd, is een jeugdbeweging die vooral actief is in het Duits- en Nederlandstalig gedeelte van België (zie Vlaanderen). Daarnaast is ze in mindere mate ook aanwezig in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en in de Belgische Oostkantons. De Franstalige zusterbeweging in België heet Patro.

Het ledenaantal van Chirojeugd Vlaanderen ligt rond de honderdduizend. Daarmee is het de grootste jeugdbeweging in Vlaanderen en België.

De beweging heeft ook internationale vertakkingen, zoals Jong Nederland, maar vooral in Latijns-Amerika en Afrika (Chiro Burundi, Chiro Zuid-Afrika en Kiro Congo, bijvoorbeeld), en werkt via de internationale koepel FIMCAP[1] samen met jeugdbewegingen over de hele wereld.

Identiteit en symbolen

[bewerken | brontekst bewerken]

De naam Chiro komt van de Griekse letters chi (χ) en rho (ρ), wat verwijst naar de eerste letters van Jezus' bijnaam, Christos, Grieks voor de gezalfde. De keuze voor deze Griekse letters had te maken met het Nieuwe Testament, dat oorspronkelijk in het Grieks is geschreven. Oorspronkelijk verwees de term "Chirojeugd" enkel naar de jongens in de patronaten. Jozef Cleymans gebruikte het woord in het hoofdartikel van Het Katholiek Patronaat, toen dat voor de eerste keer verscheen, op 1 oktober 1934. In dat artikel stelde hij een werking voor waaruit de latere jeugdbeweging zou groeien.

De opvoeding die in de patronaten gegeven werd, paste binnen het idee van "Alles voor Vlaanderen, Vlaanderen voor Kristus" (de AVV-VVK-gedachte).

Christus Koning, het "Chirofeest" van vroeger

[bewerken | brontekst bewerken]

Christus Koning wordt door bepaalde groepen gevierd op de laatste zondag van het kerkelijk jaar, dus de week voor de advent begint. Gewoonlijk is dat in de week van 20 tot 26 november (de laatste zondag van het kerkelijk jaar, bij de protestanten ook wel eeuwigheidszondag genoemd). Het feest was lange tijd een van de hoogdagen voor deze vereniging in de Christus Koning-gedachte. In de parochie van de plaatselijke Chirogroep was er een viering en die werd aangevuld met lokale activiteiten, zoals daar zijn een jeugdhulde, een spellendag, een ouderfeest. In het Chiro-ideaal waren de leden ridders en dienaressen van Christus. Het thema Christus Koning verdwijnt stilaan vanaf de jaren 1960, maar sommige groepen houden tradities in ere en vieren nog Christus Koning, weliswaar met een hedendaagse invulling.[2]

Het Christusmonogram

Gedurende tientallen jaren gebruikte men het labarum of Christusmonogram als symbool. In de jaren 1980 werd de Χ uitgerekt tot een open cirkel, om te tonen dat de Chiro een beweging is, een gemeenschap die op zich staat (een kring of cirkel), maar die oog heeft en openstaat voor de omgeving en de wereld (de opening in de cirkel).[bron?]

In 2005 lanceerde de Chiro een vernieuwde huisstijl. Men koos daarbij voor "een wit logo in een rood en speels vlak"

  • wit: omdat het logo zo sterker staat en meer opvalt
  • rood: omdat het een van de bewegingskleuren is, minder ‘hard’ dan zwart, krachtiger dan beige en dynamischer dan blauw
  • speels: "dat spreekt voor zich!"

De Chirovisie wordt beschreven in de Chirodroom. Die valt samen te vatten in drie Chirowaarden: graag zien,[3] innerlijkheid[4] en rechtvaardigheid.[5]

Op 11 april 1934 werd door het Aartsbisdom een overeenkomst gesloten tussen de patronaten en de KAJ dat de patronaten omwille van hun parochiale werking geen uniform mochten dragen.[6] Met het Christusmonogram als symbool van de vernieuwing leidde dit ertoe dat de verschillende groepen toch een eigen kledingstijl creëerden. Gegroeid uit de lokale werking, geïnspireerd door het thema van Christus Koning en onder internationale invloed ontstonden de eerste uniformen. Zonder enige eenheid door het ontbreken van een nationale top.[7]

Evolutie van het Chiro-uniform

Het duurde nog tot 1942, toen de landsbondsraad ontstond, dat er richtlijnen voor het uniform werden uitgevaardigd. Voor de jongens was dit een donkerblauwe korte broek en bruine broeksriem met Chirogesp, een donkerbruin hemd, een goudgele das en donkerblauwe muts met Chirokenteken.[8] Het meisjesuniform bestond uit een lichtblauw kleedje met goudgele das voor de leden en een lichtblauwe bloes met donkerblauwe rok voor de leidsters.[9] In De Keure editie 1955, verdween de muts uit het jongensuniform en de broek werd zwart ribfluweel.[10] Ondanks de voorschriften bleven een aantal groepen trouw aan hun eigen uniform, soms met witte of groene uniformhemden.[7]

Het uniform werd onder andere gedragen bij officiële momenten: om naar de mis te gaan, tijdens de openingsformatie en de slotformatie en tijdens het marcheren. Voor de eigenlijke activiteiten werd aangepaste spelkledij aangetrokken.[9]

In 1974 werd een nieuw uniform ingevoerd. De veranderingen[11] die op gang gekomen waren sinds Top 64 kregen nu ook in het uiterlijk van de beweging hun weerslag. De jongens droegen voortaan een beige hemd en een donkerbruine korte broek, de meisjes een gele blouse en een blauw jeansjurkje met bretellen. Voor de jongste afdeling was er alleen een T-shirt met het afdelingsfiguurtje.

Tijdens Krinkel '95, een bivak voor alle leiding en aspi's, werd zowel de kledij als het concept erachter aangepast. Sindsdien is er een assortiment Chirokleren, waaruit groepen en individuen hun eigen keuze kunnen maken. Lokale groepen konden wel nog kiezen voor een uniform, waarbij ze de vrijheid kregen om zelf een samenstelling te kiezen, zonder dat van bovenaf werd opgelegd. Sinds 1995 bestaat het basisassortiment dus uit een (korte) beige broek, of een (korte) beige rok voor de meisjes, een rood T-shirt, een blauw hemd en een blauwe sweater. Daarnaast is er een assortiment randkledij, met onder andere een Chirobuff, rode, beige of blauwe kousen en Chiroschoenen of -sandalen.

Vandaag de dag is er een rijkelijk aanbod van Chirokleren en gadgets te vinden in de Chirowinkel: brooddozen, sokken, paraplu's, botjes ... . Die Chirowinkel heet De Banier. Je kan deze winkel vinden in verschillende Belgische grootsteden.

Binnen de Chiro zijn er een overigens ook tal van kentekens en/of symbolen die beduiden op een kleinere groep binnen de Chiro. Meestal gaat het dan over een afdeling, de leidingsgroep, kaderleden, etc. Deze kentekens zijn verkrijgbaar in Chirowinkel De Banier. De onderstaande kentekens zijn diegenen die tegenwoordig gebruikt worden en zijn niet te verwarren met een heel aantal oudere kentekens.

Afdelingskentekens en figuren

[bewerken | brontekst bewerken]

Iedere afdeling heeft een eigen kenteken en afdelingsfiguur. De kentekens hebben de kleur van de afdeling en kunnen op het uniform genaaid worden.[12]
Deze kentekens zijn tegenwoordig niet meer verplicht.

De afdelingskentekens die tegenwoordig door de Chiro gebruikt worden.
Ribbels (paars), Speelclub (geel), Rakwi (groen), Tito (rood), Keti (blauw) en Aspi (oranje)

Naast deze afdelingskentekens heeft iedere afdeling ook een afdelingsfiguur:[13]

  • Ribbels: Rupsje Ribbel
  • Speelclub: Flupje Mazzel
  • Rakwi's: Sjoepap
  • Tito's: Flamm en Spetter
  • Keti's: Boo de Bever
  • Aspi's: Freek De Egel

Kentekens voor de leiding en kaderleden

[bewerken | brontekst bewerken]
Het moderne kenteken voor de leiding van de Chiro. Het moderne kenteken voor de kaderleden van de Chiro.
Het moderne kenteken voor de leiding.
Het moderne kenteken voor de kaderleden.

Er bestaan naast de afdelingskentekens ook kentekens voor de lokale leiding en de kaderleden. Het moderne leidingskenteken symboliseert een vertakte boom waarvan de diepe wortels de zwaarste stormen kunnen doorstaan en is naast de fluitkoord een symbool dat aantoont dat je lid bent van de leidingsploeg.[14] Voor kaderleden bestaat er een kenteken waarop er een stel boomwortels zijn afgebeeld die de leidingsploeg ondersteunen.

De Chiromuziekkapel

[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds het ontstaan van Chiro hadden vele Chirogroepen hun eigen muziekkapel als onderdeel van het tonen van de identiteit. Dit was een soort van blaaskapel bestaande uit leden, leiding en oud-leiding. De Chiromuziekkapel werd door de toenmalige nationale Chiroleiding ingevoerd, als aanvulling op romantische Kristus-beweging die Chiro moest uitdragen. Een reguliere Chiromuziekkapel bestond doorgaans uit een tiental ruiterijtrompetten en enkele marstrommels en/of landsknechten. Doorheen de jaren verdwenen de meeste van deze muziekkapellen. Echter zijn er vandaag de dag nog zo'n 30-tal Chiromuziekkapellen die doorgaans jaarlijks samenkomen op een nationale Chirotaptoe.[15]

De Chiro bestaat uit zo'n 874 (2022)[16] zelfstandige Chirogroepen. In elke groep heeft de eigen leiding het heft, het initiatief en het beslissingsrecht in handen.

De groepen uit nabijgelegen plaatsen verzamelen zich in een gewest. In totaal zijn er 72 (2023) gewesten.[17] Een aantal gewesten samen vormen een verbond, waarvan er 10 zijn.

In elke provincie is er een regionaal secretariaat, waar leiding terechtkan met allerlei vragen. Op elk van die secretariaten werken minstens twee beroepskrachten, maar de dag door, en zeker elke avond, zijn er hele groepen vrijwilligers die mee aan die Chirobeweging bouwen. In de steden Gent, Antwerpen, Turnhout en Brussel is er bovendien een stadswerking actief.

Verschillende overkoepelende aangelegenheden worden door de nationale kadervrijwilligers georganiseerd in diverse diensten, commissies en raden. Er zijn verbonden in regio Antwerpen (Verbond Antwerpen, Verbond Kempen, Verbond Mechelen), regio Oost-Vlaanderen (Verbond Heuvelland, Verbond Reinaert, Verbond Roeland), regio Vlaams-Brabant en Brussel (Verbond Brussel, Verbond Leuven), regio Limburg (Verbond Limburg) en regio West-Vlaanderen (Verbond West-Vlaanderen).

Leeftijdscategorieën (afdelingen)

[bewerken | brontekst bewerken]
Aantal leden in 2022-2023[16]
Ribbels 17 819
Speelclubbers 21 085
Rakwi's 19 632
Tito's 15 453
Keti's 12 314
Aspi's (Aspiranten) 9 007
Totaal leden 95 605
Leiders 7 655
Leidsters 9 279
X-leiding 8
VB's 488
Proosten 22
Totaal leiding 17 452
Kadervrijwilligers 1 343
Totaal 114 400

De lokale Chirogroepen tellen gewone leden en leiders. In de Chiro bestaan onder de leden verschillende afdelingen, elk met hun bijhorende kleur

  • ribbels, paars (niet in alle Chirogroepen, meestal in Chirogroepen met te veel speelclubbers): 1ste en 2de leerjaar
  • speelclub, geel (vroeger ook kapoenen e.d. genoemd): 3de en 4de leerjaar indien er ribbels zijn, of 1ste, 2de en 3de leerjaar indien er geen zijn
  • rakwi's, groen (komt van rakkers (jongens) en kwiks (meisjes)): 5de en 6de leerjaar indien er ribbels zijn, of 4de, 5de en 6de leerjaar indien er geen zijn
  • tito's, rood (komt van tippers (meisjes) en toppers (jongens)) 1ste en 2de middelbaar
  • keti's, blauw (komt van kerels (jongens) en tiptiens(meisjes)) 3de en 4de middelbaar
  • aspi's, oranje (komt van aspiranten) 5de en 6de middelbaar

De jongste afdeling, de ribbels, wordt qua benaming vrij gelaten. Andere mogelijkheden zijn: bengels, biekes, botjes, guiters, kabouters, kadeekes, kapoenen, kiekeboes, miniclub, minimannen, oskaarkes, pagadders, pallieters, pinkels, prutsen, sjamfoeters, sloebers, spikkels, tintels, triangels, tsjoepkes, wieskes, woelies, kaloebers, ... De oudste afdeling, de aspiranten wordt soms overgeslagen of ingekort naar één jaar wanneer er leiding te weinig is. Die beslissing ligt bij elke Chirogroep apart. Soms wordt er ook een extra jaar toegevoegd bij een leidingsoverschot. Deze keuze ligt bij de Chirogroep zelf, ook de naam kiezen ze zelf. Enkele mogelijkheden zijn: aspi +, soepa's... .

De start van Chiro valt niet echt te bepalen. Reeds in de 19e eeuw was er sprake van een start, maar pas na de Tweede Wereldoorlog groeide de Chiro echt uit.

Halverwege de 19e eeuw werden in verschillende parochies in Vlaanderen patronaten opgericht. Deze organisaties organiseerden op zondag ontspanning en godsdienstige vorming voor de plaatselijke jeugd. Er was nog geen sprake van een nationale of zelfs regionale samenwerking en elk patronaat deed zowat zijn eigen ding. De leiding bestond in die tijd uit patronaatsheren en -dames.

Voorpagina van propagandabrochure uit 1938

Na de Eerste Wereldoorlog

[bewerken | brontekst bewerken]

Na de Eerste Wereldoorlog kwam er meer en meer samenwerking tussen de patronaten. De samenwerking werd wat bemoeilijkt daar er vele soorten patronaten waren en men op de ene plek er modernere ideeën opna hield dan op de andere.

In 1934 start E.H. Jos Cleymans met een grote vernieuwing. Hij was op dat moment algemeen secretaris van het Jeugdverbond voor Katholieke Actie en wordt algemeen beschouwd als de stichter van Chiro zoals we die nu kennen. Hij voerde de kentekens Chi en Rho in, de Christus-Koninggedachte, spelen in openlucht en meer godsdienst-beleving in plaats van onderricht. Hij richtte ook een structuur op met een nationaal verbond, regio-verbonden, gewesten en groepen.

De Tweede Wereldoorlog

[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de Tweede Wereldoorlog bleef de Chirowerking op een laag pitje bestaan, hoewel vele proosten en leiders onder de wapens moesten. De bijeenkomsten en manifestaties werden onder het mom van zuiver godsdienstige manifestatie gehouden om de Duitse bezetter te misleiden.

De vlam werd zo levend gehouden en na de oorlog begon Chiro overal door te breken. In 1946 volgde de officiële erkenning en het aantal groepen groeide van 200 tot 500. Er werd een visie ontwikkeld en de groepen werden onderverdeeld in vaste leeftijdsgroepen.

De jaren zestig

[bewerken | brontekst bewerken]

In de jaren 60 werd de Chirowerking open gegooid. De aspirantenwerking werd uitgewerkt en de leiders werden aangemoedigd tot het oprichten van andere lokale jeugdwerkingen, zoals jeugdhuizen, jongerengemeenschappen, enzovoort.

Ook de maatschappelijke verandering was in de Chiro voelbaar. Er werd gedemocratiseerd en de leiders kregen dus meer inspraak in hun eigen vereniging en voor het eerst werden gemengde groepen gestart. Dit werd zelfs sterk verdedigd.

De jaren zeventig

[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de jaren 70 werd het gedachtegoed van '68 door de Chiro omarmd. De Chiro werd een maatschappijkritische beweging. Spelenderwijs werd er meegewerkt aan een betere maatschappij. Er werd een nieuw uniform ingevoerd en het leidingsblad Dubbelpunt werd geboren. De Chiro werd een vzw. De leidingsploeg was ondertussen aangegroeid tot 8000 leden.

De jaren tachtig

[bewerken | brontekst bewerken]

Door de economische crisis en het opkomend individualisme kwam de Chiro, zoals veel jeugdbewegingen, onder druk te staan. Het ledenaantal daalde met 20.000 en een honderdtal groepen moesten stoppen wegens te weinig leiding, leden of beide. Als antwoord hierop werd de afdelingswerking centraal geplaatst en werd er gewerkt aan een betere en uniforme bekendmaking van Chiro. Zo kon in de tweede helft van de jaren tachtig weer een groei van het aantal leden en groepen worden vastgesteld.

De jaren negentig en verder

[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de jaren 90 werd de evolutie uit de jaren zeventig en 80 verder gezet. Chiro groeide uit tot een opener meer pluralistische beweging, en dit zonder de christelijke waarden te verloochenen.

De afdelingsnamen

[bewerken | brontekst bewerken]

In het begin werden de afdelingsnamen vooral gekozen in de geest van de opvoeding die moest worden gegeven.

Jongens: strijdvaardig, dapper en sterk.
Meisjes: dienstbaarheid, zuiverheid, schoonheid.

1940-'50:

Jongens: Burchtknapen, Knapen en Kerels
Meisjes: Zonnekinderen, Zonnemeisjes en Kristimeisjes

1950-'60:

Zonnemeisjes worden Kroonmeisjes
Zonnekinderen worden Zonnemeisjes
Jongknapen, Sterretjes en Aspiranten komen erbij

1960-'70:

Sterretjes/Jongknapen worden speelclub
Zonnemeisjes/Burchtknapen worden kwiks/rakkers
Kroonmeisjes/Knapen worden tippers/toppers
Kristimeisjes/Kerels worden tiptiens/kerels
Aspiranten

2002:

De ribbels worden officieel erkend als zesde afdeling.

Oudere symbolen en kentekens

[bewerken | brontekst bewerken]

Naast de hedendaagse kentekens waren er in de geschiedenis van de Chiro talloze andere tekens die zeer prominent aanwezig waren. Deze tekens evolueerde doorheen de tijd en onderstaande tekens zijn dan ook zeer tijdsgebonden.

Chirosymbolen (jaren 50)

[bewerken | brontekst bewerken]

Ongetwijfeld het meest gekende Chirosymbool en tevens een van de belangrijkste was het Christusmonogram (CHI-RO), het uiterlijk kenteken van de Chirobeweging. Daarnaast had men het Kruis, het teken van leiderschap en het christelijke geloof en de Vlaamse Leeuw, het teken van de Vlaamse fierheid en volkse aard.[18]

De Chirovlag werd "De Banier" genoemd en moest met volstrekte eerbied behandeld worden. Er was meer dan één banier, zo had men afdelings-, groeps-, gewest-, verbonds- en landbondsbanieren en deze werden gedragen door de vaandrigs en begeleid door de banierwacht. Ook bestond er een bivakbanier dat eigenlijk een stevigere groepsbanier was. De huidige Chirowinkel, "De Banier" ontleent zijn naam aan deze vlaggen. Naast de banier had men ook vendels om mee te vendelen, deze siervlaggen werden op enkel op bijzondere plechtigheden gebruikt en werden vergezeld door pennoenen, driehoekige wimpels.[19] Hoe men deze symbolen precies moest hanteren en alle andere informatie die iedere leider moest kennen stond beschreven in het Chirohandboek dat "De Keure" werd genoemd.

Leidingskentekens (jaren 50)

[bewerken | brontekst bewerken]

Vroeger was er een hiërarchie in de leidingsploeg, in tegenstelling tot vandaag waar iedere leiding gelijk is, was er een soort rangordesysteem. Beginnende leiders, schaarleiders en afdelingsleiders droegen een zwart schild met goudgeel leiderskruis. Terwijl de groepsleiders eenzelfde zwart schild met geel-zwart kruis droegen. Ook waren er leiders die instonden voor meer dan één Chirogroep; de sector-, gewest, verbonds- en landbondsleiding. hiervoor werd hetzelfde systeem gehanteerd al droegen zij ook het wapenschild van de overeenkomstige regio waarvoor ze verantwoordelijk waren. Ook droeg de leiding het afdelingskenmerk van de afdeling waaraan zij leiding gaven, dit kenmerk bestond uit twee horizontale strepen in de kleur van de overeenkomstige afdeling.[20]

De verschillende leiderskentekens uit 1995.

Beloftekentekens (jaren 50)

[bewerken | brontekst bewerken]

Wanneer een lid de belofte voor een bepaalde afdeling had afgelegd, werd hij/zij verplicht om het beloftekenteken te dragen. Dit teken bestond uit een zwart ruitvormig schild met een goudgeel Christusmonogram en het passende afdelingskenteken op de achtergrond. Deze belofte was verschillend voor elke afdeling en daarom waren er dan ook meerdere beloftekentekens. De belofte werd begeleid door een uitgebreide ceremonie met teksten en liederen en vormde het teken dat men beloofd had om geheel in de geest van zijn afdeling te leven. De voorbereiding van deze beloftegang had ook voor iedere afdeling een aparte naam, de Zonnetocht (burchtknapen/zonnemeisjes), de Kroonwacht (knapen/kroonmeisjes) en de Pinksterformatie (kerels/kristimeisjes). Ook was er een apart beloftekenteken voor de leiding, dat geen afdelingskenteken op de achtergrond had.[21]

Enkele beloftekentekens uit 1955. Van links naar rechts: (leiding, burchtknapen & zonnemeisjes, knapen & kroonmeisjes, kerels & kristimeisjes).

Afdelingstekentekens (jaren 50 en 60)

[bewerken | brontekst bewerken]

Vroeger had iedere afdeling zijn eigen kenteken en schild. Deze kentekens moesten samen met het beloftekenteken op het uniform aangebracht worden. Deze tekens stonden tevens op de afdelingsbanieren en waren het herkenningssymbool van een bepaalde afdeling. De afdelingskentekens van de jongknapen/sterretjes en aspiranten zijn er pas in de loop van de jaren 50 bijgekomen.[22]

De 5 verschillende afdelingskentekens uit de jaren 50 - '60 met hun oorspronkelijke afdelingsnamen (bovenaan) en de moderne afdelingsnamen (onderaan).

Ledenaantallen

[bewerken | brontekst bewerken]
Werkjaar Aantal groepen Leden Leiding Kader Totaal
2007-2008 961 79408 15462 1189 96059
2008-2009 961 77730 15643 1304 94677
2009-2010 949 77221 15644 1446 94311
2010-2011 945 78880 15928 1414 96222
2011-2012 938 82379 16385 1436 100200
2012-2013 926 83107 15994 1542 100643
2013-2014 921 86053 15940 1465 103458
2014-2015 917 87360 15778 1460 104598
2015-2016 902 89919 15746 1249 106914
2016-2017 898 89766 16377 1539 107682
2017-2018 895 94107 16736 1519 112362
2018-2019 891 95283 16596 1165 113044
2019-2020 889 96042 16756 1191 113989
2020-2021 888 97003 17436 1347 115786
2021-2022 880 99494 18382 1595 119471
2022-2023 874 95605 17452 1343 114400
Werkjaar Thema
1962-1963 Getuige van zijn liefde
1963-1964 Jonge kristenen nu
1964-1965 Leven in topvorm
1965-1966 Ruimte
1966-1967 Type 67
1967-1968 Daaraan zal men u herkennen
1968-1969 Een nieuw ritme
1969-1970 De groep Chiro met Krachtlijn K
1970-1971 Impuls '70
1971-1972 Het kan anders
1972-1973 Feest voor alleman
1973-1974 Spelenderwijs
1974-1975 Kies samenspel
1975-1976 We hebben je hard(t) nodig
1976-1977 We kunnen er iets aan doen
1977-1978 Prik, veer, probeer
1978-1979 Daar gaat de vlieger op
1979-1980 Alleen woon je klein
1980-1981 Zie je 't al gebeuren?
1981-1982 Weer jezelf met meer
1982-1983 De vrede staat op 't spel
1983-1984 Zet het spel op stelten
1984-1985 't Chiromerk, ook jouw werk
1985-1986 Inzet in de verf
1986-1987 Zeg nu zelf
1987-1988 Vivikune (Samen leef je)
1988-1989 't Klikt niet meteen
1989-1990 Niet zomaar een zondag
1990-1991 Geen vuiltje aan de lucht
1991-1992 Anders kan gewoon
1992-1993 Open kaart
1993-1994 Rap & Roer
1994-1995 Met kans tot opklaringen
1995-1996 Geen maat voor niks
1996-1997 Speel met spel (da's Chirotaal)
1997-1998 Met liefs
1998-1999 Ik ren, dus ik ben
1999-2000 Kukelekunst
2000-2001 Maak het mee!
2001-2002 ZINderINg
2002-2003 Speel Goed
2003-2004 Play's 2B
2004-2005 NatuurLeuk!
2005-2006 Verdraai-de wereld
2006-2007 Geksentriek
2007-2008 Chi-ro-la-la-la
2008-2009 Feest mee! (75 jaar Chiro)
2009-2010 Een maatje meer!
2010-2011 Stout?Moedig!
2011-2012 Armoede is een onrecht
2012-2013 Goestink
2013-2014 Wijk uit!
2014-2015 Chiromantiek
2015-2016 Geef kleur!
2016-2017 Chirocycle
2017-2018 Iedereen Chironaut
2018-2019 ça va?!
2019-2020 Grenzeloos Chiro
2020-2021 onvoorSPELbaar
2021-2022 Vonken
2022-2023 Chirohiro's
2023-2024 Daar zit muziek in!
2024-2025 Avontuurleuk!

Nationale proosten

[bewerken | brontekst bewerken]

Bekende Vlamingen uit de Chiro

[bewerken | brontekst bewerken]

Alfabetisch op achternaam:[24]

Bekendmakingsaffiches

[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdschriften

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Lijst van tijdschriften Chirojeugd Vlaanderen voor het hoofdartikel over dit onderwerp.


Zie de categorie Chiro van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.