keldai

Bahasa Melayu

Seekor keldai.

Takrifan

keldai (ejaan Jawi کلداي)

1. Sejenis haiwan berkaki empat, Equus africanus asinus.

Etimologi

Pinjaman bahasa Tamil கழுதை (kaḻutai).

Sebutan

• Kamus Dewan: kel·dai
• AFA^(kekunci): /kəldai̯/
• Rima: -dai̯, -ai̯

Rujukan

• "keldai" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "keldai" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.