butir

Bahasa Melayu

Takrifan

butir (ejaan Jawi بوتير)

1. Suatu biji tumbuhan yang kecil.
2. Bahagian kecil bagi suatu perkara.

Terbitan kata

• butiran

butir (ejaan Jawi بوتير, tunggal sebutir)

1. Penjodoh bilangan bagi sebarang bahan berbentuk bulat yang kecil.

Sebutan

• Kamus Dewan: bu·tir

Anagram

• ribut

Rujukan

• "butir" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "butir" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.