Negeri lindungan dan ufti Empayar Uthmaniyah
Organisasi negara Empayar Uthmaniyyah |
---|
|
Zaman Klasik |
Zaman Berperlembagaan |
Negeri Lindungan merupakan sebilangan negeri ufti atau lindungan, biasanya di pinggir Empayar Uthmaniyah di bawah pertuanan Porte, yang di sana kawalan langsung tidak diwujudkan, atas beberapa sebab.
Fungsi
[sunting | sunting sumber]Beberapa negeri ini berkhidmat sebagai negara penampan di antara orang Uthmaniyah dan Kristian di Eropah atau Syiah di Asia. Bilangannya berubah-ubah sepanjang masa tetapi yang paling penting ialah Kekhanan Krimea, Wallachia, Moldavia, Transylvania dan Kerajaan Putera Serbia dari tahun 1815 hingga kemerdekaan penuhnya separuh abad kemudian. Negeri-negeri lain seperti Bulgaria, Kerajaan Beraja Hungary Timur, Kedespotan Serbia dan Kerajaan Beraja Bosnia merupakan negeri lindungan sebelum diserap sepenuhnya atau separuh ke dalam Empayar. Yang lain masih mempunyai nilai dagangan seperti Imeretia, Mingrelia, Chios, Duci Naxos, dan Republik Ragusa (Dubrovnik). Kawasan seperti bandar suci dan kawasan ufti Venice Cyprus dan Zante tidak digabungkan sepenuhnya juga. Akhirnya, beberapa kawasan kecil seperti Montenegro/Zeta dan Gunung Lubnan tidak wajar mendapat usaha daripada penaklukan dan tidak diketepikan sepenuhnya ke Empayar.