NGC 1613
NGC 1613 | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Еридан |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 4 ч 33 м 25,3 с |
Деклинација | - 4° 15' 54" |
Положбен агол | 45° |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | леќеста галаксија |
Морфолошки вид | S0-a |
Привиден сјај (видлив) |
13,7 |
Привиден сјај (во честот. појас.) |
14,6 |
Површински сјај | 13,3 m/лм2 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 1' x 0,8' |
Историја | |
Откривач | Едуар Жан Мари Стефан |
Откриена | 21 декември 1881 |
Други ознаки | MCG -1-12-31, NPM1G -04.0201 |
NGC 1613 — леќеста галаксија во соѕвездието Еридан, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 1613 се споменува и како MCG -1-12-31, NPM1G -04.0201.
Откривање
Објектот е откриен на 21 декември 1881 година од страна на Едуар Жан Мари Стефан, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 31,5 см.
Податоци
Податоци од набљудување
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 1613 е од видот S0-a.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,7 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,6 m, додека површинскиот сјај изнесува 13,3 m/лм2.[2] NGC 1613 има привидни димензии од 1' х 0,8'.[2]
Астрономски податоци
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 4 ч 33 м 25,3 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 4° 15' 54". Положбениот агол на објектот е во износ од 45°.[2]
Други поделби
Проучување на NGC 1613 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 15518. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 224; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 4742. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 918.
Поврзано
Наводи
Користена литература
- Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)". Tucson, Arizona:University of Arizona Press, 1973. (4016,0)