NAZWA¶

getresuid, getresgid - pobiera rzeczywisty, efektywny i zachowany ID użytkownika lub grupy

BIBLIOTEKA¶

Standardowa biblioteka C (libc, -lc)

SKŁADNIA¶

#define _GNU_SOURCE         /* Zob. feature_test_macros(7) */
#include <unistd.h>

int getresuid(uid_t *ruid, uid_t *euid, uid_t *suid);
int getresgid(gid_t *rgid, gid_t *egid, gid_t *sgid);

OPIS¶

getresuid() zwraca w argumentach ruid, euid oraz suid odpowiednio: rzeczywisty, efektywny i zachowany identyfikator użytkownika wywołującego procesu. getresgid() zwraca analogiczne informacje dla ID grupy procesu wywołującego.

WARTOŚĆ ZWRACANA¶

Po pomyślnym zakończeniu zwracane jest zero. Po błędzie zwracane jest -1 i ustawiane errno, wskazując błąd.

BŁĘDY¶

EFAULT

Jeden z podanych argumentów wskazuje poza przestrzeń adresową programu wywołującego.

WERSJE¶

Te wywołania systemowe dodano w Linuksie 2.1.44.

Prototypy występują od glibc 2.3.2, pod warunkiem, że _GNU_SOURCE jest zdefiniowane.

STANDARDY¶

Opisywane wywołania systemowe są niestandardowe; występują również na HP-UX i niektórych systemach BSD.

UWAGI¶

Oryginalne linuksowe wywołania getresuid() i getresgid() obsługiwały tylko 16-bitowe ID użytkowników i grup. W Linuksie 2.4 wprowadzono getresuid32() i getresgid32() wspierające 32-bitowe ID. Funkcje opakowujące getresuid() i getresgid() biblioteki glibc w sposób przezroczysty obsługują te warianty na różnych wersjach jądra.

ZOBACZ TAKŻE¶

getuid(2), setresuid(2), setreuid(2), setuid(2), credentials(7)

TŁUMACZENIE¶

Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Przemek Borys <[email protected]>, Andrzej Krzysztofowicz <[email protected]>, Robert Luberda <[email protected]> i Michał Kułach <[email protected]>

Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.

Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej [email protected].