ຕຳບົນ
ຕຳບົນ (ໄທ: ตำบล ຕຳບົລ) ແມ່ນຊື່ຂອງລະດັບການປົກຄອງແບບການປົກຄອງສ່ວນພາກພື້ນ ພາຍໃຕ້ ອຳເພີ ແລะ ຈັງຫວັດ ສະຖິຕິຂໍ້ມູນໃນປີ ຄ.ສ. ໒໐໐໐ ໃນປະເທດໄທມີຕຳບົນທັ້ງໝົດ ໗໒໕໔ ຕຳບົນ (ບໍ່ນັບໂຮມ ແຂວງ ໃນ ບາງກອກ ທີ່ມີ ໑໖໙ ແຂວງ)[1] ດັງນັ້ນໂດຍສະເລ່ຍໜຶ່ງອຳເພີຊິມີ ຕຳບົນ ໘-໑໐ ຕຳບົນ ໃນພາສາອັງກິດມັກຊິໃຊ້ຄຳວ່າ ຊັບດິສຕຣິກຕ໌ (sub-district) ຫຼືຂຽນທັບສັບພາສາອັງກິດວ່າ Tambon ໃນແຕ່ລะຕຳບົນຊິແບ່ງອອກແມ່ນ ໝູ່ບ້ານ (ຫຼື ໝູ່) ຊຶ່ງໃນປະເທດໄທໃນປີ ຄ.ສ. ໒໐໐໐ ມີໝູ່ບ້ານ ທັ້ງໝົດ ໖໙,໓໐໗ ໝູ່ບ້ານ ຊຶ່ງສະເລ່ຍແລ້ວແຕ່ລะຕຳບົນຊິມີປະມານ ໑໐ ໝູ່ບ້ານ.
ຕຳບົນປົກຄອງໂດຍກຳນັນ ຊຶ່ງເປັນຜູ້ໄດ້ຮັບການເລືອກຕັ້ງແຕ່ຄົນໃນຕຳບົນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ ໑໘ ປີຂື້ນໄປຕາມຫຼັກເກນຂອງການເລືອກຕັ້ງ ໂດຍຄັດເລືອກຈາກຜູ້ໃຫຍ່ບ້ານແຕ່ຕຳບົນນັ້ນ.
ຕຳບົນມີເຂດການປົກຄອງໃນຮູບແບບຂອງການປົກຄອງສ່ວນທ້ອງຖິ່ນທີ່ຊ້ອນຢູ່ເພື່ອບໍລິຫານຈັດການພື້ນທີ່ໃຫ້ເກີດຄວາມຄ້ອງໂຕ ໃນຮູບແບບຂອງ ອົງການບໍລິຫານສ່ວນຕຳບົນ ເທດສະບານຕຳບົນ ເທດສະບານເມືອງ ເທດສະບານນະຄອນ ເມືອງ.
ອ້າງອິງ
[ດັດແກ້]- ↑ "Number of administrative entities 2008" (PDF). Department of Provincial Administration. Archived (PDF) from the original on 2009-05-20. Retrieved 2010-11-13.
ເວັບນອກ
[ດັດແກ້]- dopa.go.th Archived 2005-11-06 at the Wayback Machine