dinzig
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]dinzig m /dɪ́nzɪç/
- (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑deesdig
- Raod
Deze vorm huuert m'n in 't Mofers ummer mieë, meh kump van oearsprónk neet veur in dit dialek. 't Gebroek daovan wuuert neet zozieër aafgeraoje, meh doren oearsprunkelike vorm te broeke kaltj me waal stielvolder Mofers.
Kinjer waeren ummer aafgelieërd "dinzig", "goonzig" en "woonzig" te zègke, went in ederen daag zitj "-dig".
- Aafbraeking
- din-zig
- Variaasje
- Aafleijinge
- edinzig, dinzigs, dinzigtemiddig, dinzigtemorge, dinzigtenaovendj, stinzigs, stinzis, taengendinzig
- vastelaovesdinzig
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 101.
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | dinzig | dinzige | dinzigen | |
IPA | /dɪ́nzɪç/ | /dɪ́nzɪʝ/ | /dɪ́nzɪ̽ʝe/ | /dɪ́nzɪ̽ʝen/ | |
dim. | sjrif | dinzigske | dinzigsken | dinzigskes | |
IPA | /dɪ́nzɪ̽çskʲe/ | /dɪ́nzɪ̽çskʲen/ | /dɪ́nzɪ̽çskʲes/ | /dɪ́nzɪ̽çskʲez/ | |
dat. | sjrif | dinzig | dinzige | dinzigen | |
IPA | /dɪ́nzɪç/ | /dɪ́nzɪʝ/ | /dɪ́nzɪ̽ʝe/ | /dɪ́nzɪ̽ʝen/ |
In anger spraoke
[bewirk]bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: daensdig