Son birkaç işinden sonra Burton'ın yaşlanmış olduğunu ve daha fazla zorlamaması gerektiğini düşünmüş olmama rağmen bu filmde o eski tadı tekrardan aldırmayı başardı bana. Bu adama dizi falan çektirmeyin filmini çeksin işine baksın. Filmin ilk Beetlejuice filmine kıyasla daha da olgunlaşmış karakterler içerdiğini görmek beni mutlu etti çünkü ilk filmin mizahı çok da başarılı değildi fakat bu filmde de komediyi minimum düzeye indirmişler ve Burton'ın pembe poposundan Dolares kadar tehlikeli olabilen bir villain çıkartmış olması beni harika göt etti şaşkınlıklar içindeyim. Var bir fırıldak dediğim şeyleri yakalaması çok da zor değildi genel olarak akıcı ve diyalogları oldukça iyi buldum. Lydia'nın ne kadar büyümüş olursa olsun yine o weird ass girl olması oldukça güzeldi onun sinir bozucu sevgilisinin sinir bozuculuğunu bile izlemesi keyifliydi. Astrid karakteri için tam olarak ne düşündüğümü bilmiyorum ana karakter olması gerekiyor sanırım ama ailecek ana karakterlerdi zaten o garibanın tek şanssızlığı gördüğü hayaletin annesinin gördüğü aile gibi olmayışıydı ama yine de bu niye burada dedirtmedi hiç kimse. Son olarak beetlejuice... Michael Keaton'ın bu filmdeki performansı ilk filmden doğal olarak kat kat daha iyiydi ve çok keyifliydi onun gözüktüğü her kare. Filmden beklemediğim kadar mutlu ayrıldım oysa ki ortalama veya altı bir şey çıkar da ben nostaljiden ötürü severim diye düşünmüştüm ama öyle olmadığı için çok mutluyum çünkü anamın karnından çıktığım gün ablam beni Burton filmleriyle beslemeye başladı o yüzden ne kadar mutlu olduğumu anlatamıyorum. 3-4 arası verilir bu filme ben bu kadar mutlu ettiği için tam puanı yapıştırdım. Tabi bunun satışları iyi giderse bir devam filmi daha gelebilir ve Burton çok güzel içine sıçabilir yaptığı her şeyin bu zamana kadar ama bakalım göreceğiz.