Op den Inhalt sprangen

Stonn

Vu Wiktionnaire

Substantiv f (pl: Stonnen)

Aussprooch (IPA): [ʃton]

Bedeitung:

  1. de 24. Deel vun engem Dag
    • D'Kierchtuermauer schléit all hallef Stonn.
  2. e Cours
    • D'Joffer Philomène gëtt donneschdes Stonnen am Bitzen.


Artikel op Wikipedia  Stonn