corpus
Appearance
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ˈkorpus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cor·pus — morphologica: corp-us
Nomen substantivum
[+/-]corp|us, -ŏris neut. [1][2][3][4][5]
- Res substantialis, praesertim animalis vel hominis (et vivus et mortuus)
- Thesaurus librorum [3]
Declinatio
[+/-]n. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | corpus | corpora | I |
gen. | corporis | corporum | II |
dat. | corporī | corporibus | III |
acc. | corpus | corpora | IV |
abl. | corpore | corporibus | VI |
voc. | corpus | corpora | V |
Dictiones collatae
[+/-]Collocationes
[+/-]- corpora amantum
- corpus omnis iuris Romani
Dictiones derivatae
[+/-]Translationes
[+/-]Res substantialis, praesertim animalis vel hominis | dilatare ▼ |
---|
Res substantialis, praesertim animalis vel hominis | collabi ▲ |
---|
|
Thesaurus librorum | dilatare ▼ |
---|
Thesaurus librorum | collabi ▲ |
---|
Discretiva
![]() |
corpus dictio est in variis linguis: |
- Anglice: corpus
- Catalane: corpus
- Batave: corpus
- Francogallice: corpus
- Hispanice: corpus
- Lusitane: corpus
Dictiones similes
[+/-]Formae affines
[+/-]Fontes
- ↑ Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 874 — “CORPUS, ŏris, n. 3.”
- ↑ Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 666 — “corpus, ŏris, n.”
- 1 2 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — corpus, oris, n. (tom. 1, p. 1706)
- ↑ Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — corpus
- ↑ Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — corpus