Jump to content

artium

E Victionario

Discretiva

artium dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
artium casus genitivus pluralis substantivi ars

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈar.ti.um/(classice)
Syllabificatio phonetica: ar·ti·um — morphologica: art-ium

Loci

M. Tullius Cicero
-106…-43
Apuleius
ca. 125-170
Aulus Gellius
ca. 130-180
Anicius Manlius Torquatus Severinus Boetius
ca. 480-525
Demetrius Cantemir
1674-1723
antiq. class. I IIII III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n.)

  • quarum, inquit,  artium  summae crescere possunt, earum etiam contrariorum summa poterit augeri; ad virtutis autem summam accedere nihil potest; ne vitia quidem igitur crescere poterunt, quae sunt virtutum contraria. utrum igitur tandem perspicuisne dubia aperiuntur, an dubiis perspicua tolluntur? —De finibus bonorum et malorum Ciceronis [1][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 158 p.C.n.)

  • Paupertas, inquam, prisca aput saecula omnium civitatium conditrix, omnium  artium  repertrix, omnium peccatorum inops, omnis gloriae munifica, cunctis laudibus apud omnis nationes perfuncta. Eadem est enim paupertas apud Graecos in Aristide iusta, in Phocione benigna, in Epaminonda strenua, in Socrate sapiens, in Homero diserta. —Apologia sive Pro se de magia liber Apulei [3][2]

saec. II.  (ca. 170-177 p.C.n.)

  • Non enim fecimus altos nimis et obscuros in his rebus quaestionum sinus, sed primitias quasdam et quasi libamenta ingenuarum  artium  dedimus, quae virum civiliter eruditum neque audisse umquam neque attigisse, si non inutile, at quidem certe indecorum est. —Noctes Atticae A. Gellii [4][2]

saec. VI.

  • Nam licet omnium pene  artium , atque ipsius vitae momenta, sensuum occasione producta sint, nullum tamen in his iudicium certum, nulla veri est comprehensio, si arbitrium rationis abscedat. Ipse enim sensus aeque maximis minimisque corrumpitur. Nam neque minima sentire propter ipsorum sensibilium parvitatem potest, et maioribus saepe confunditur. Ut in vocibus, quae si minimae sint, difficilius captat auditus; si sint maximae, ipsius sonitus intentione surdescit. —De institutione musica Boetii [5][2]

Latinitas nova

saec. XVIII.  (1714 p.C.n.)

  • Ceterum Moldavi litterarum non solum non amatores, sed et osores cuncti fere extiterunt. Bonarum  artium  et scientiarum ipsa etiam nomina illis ignorantur. Eruditos non posse non mente privari existimant, adeo ut si cuius laudare voluerint doctrinam, eum prae nimia scientia stultum evasisse dicant. Turpe hanc in rem teritur Moldavorum ore proverbium. Litterarum studia sacerdotum sortem esse, laico autem sufficere, ut legere et scribere sciat, nomen suum signare norit, et bovem album, nigrum, cornutum, equos, oves, iumenta, alvearia, et si quae alia eius generis sun, in catalogo notare possit, reliqua omnia esse supervacanea. —Descriptio Moldaviae Demetrii Cantemir [6][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (The Latin Library): Liber quartus. 24 [67] — artium
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: artium.
  3. 3.0 3.1 Apuleius - Apologia sive Pro se de magia liber. (Bibliotheca Augustana): Pagina 1. Sectio 18. Versus 6 — artium
  4. 4.0 4.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Praefatio. Capitulum I, [13] — artium
  5. 5.0 5.1 Anicius Manlius Torquatus Severinus Boetius - De institutione musica libri quinque. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1844-1864. (Universitas Turicensis):  Liber I.  Caput IX. — artium
  6. 6.0 6.1 Demetrius CantemirDescriptio Moldaviae. (Universitas Turicensis): Secunda pars – Politica. Caput XVII – De Moldavorum moribus — artium