Cornelius Tacitus

Vide etiam paginam fere homonymam: Marcus Claudius Tacitus.

Cornelius Tacitus (nescimus utrum ei Gaius an Publius fuerit praenomen) fuit senator et rerum scriptor Romanus. Plenam scientiam de rebus Romanis primo saeculo gestis a Tacito narratam habemus. Sed praesertim innotuit nonnullis libris quibus historiam Britanniae et Germaniae temporum antiquorum narravit.

Conspectus vitae

Anno fere 61 in Gallia Cisalpina aut Narbonensi natus familia equestri.
Romam profectus est, ut studeret eloquentiae, in qua peritissimus factus est.
Anno 77 aut 78 Agricolae filiam uxorem duxit
Anno 80 aut 81 quaestor Augusti
Anno 82 tribunus plebis
Anno 83 (?) aedilis
Anno 88 praetor et quindecimvir sacris faciundis
Ab anno 89 usque ad annum 93, actiones in provinciis praestitit (de his rebus incerti sumus)
Anno 97 consul suffectus:
Anno 112 proconsul Asiae
Circa annum 120 mortuus est.

Cunabula Taciti ambigua sunt.

Uxor fuit Iulia, filia Gnaei Iulii Agricolae consulis. Tacitus fuit Plinii minoris amicus.

Tacitus cursum honorum gloriose decurrit. Novus homo in senatu fuit, cum primus familiae quaesturam egisset.

Dialogus de oratoribus
De vita et moribus Iulii Agricolae
De origine et situ Germanorum (Germania)
Historiae
Annales, opus de vitis (et vero de vitiis) Caesarum ab excessu Augusti usque ad mortem Neronis. Opus non est perfectum: fine et nonnullis partibus annalium caremus.

Iohannes Albertus Fabricius, Bibliotheca Latina (Hamburgi: Schillerus, 1712) (Textus apud Google Books) pp. 466-476.
T. J. Luce, A. J. Woodman, edd., Tacitus and the Tacitean Tradition. Princetoniae: Princeton University Press, 1993. ISBN 0-691-06988-3

Vide Cornelius Tacitus apud Vicifontem.

David's face

Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes!