Stultitia
Stultitia est inopia vel defectio sapientiae et facultatis rectarum electionum diligenter factarum. Hoc sensu a stupiditate discrepat, quae est inopia intellegentiae (Sternberg 2003: 232ff.). Actus stultitiae ineptiae vel nugae appellari potest. Sermo stultus est stultiloquentia.
Comparantur stultitia et sapientia in Pauli Epistula I ad Corinthios. Paulus, adrogantiam mentis damnans, summissum stultitiae animum suadet, in quo lector vere discere potest. Plato similiter docet: "Qui se in studium sapientiae incumbere nequire cognoscat est sapientissimus virorum."[1] Paulus autem sapientiam a ratione Graecorum non distinguitur.[2][3]
Nexus interni
- Comoedia
- Dementia
- Fatuitas
- The Scourge of Folly (Davies)
- "Sicut canis qui revertitur ad vomitum suum, sic imprudens qui iterat stultitiam suam," Liber Proverbiorum 26:11
- Satura
- Stulifera navis a Sebastiano Branto
- Stultitiae laus a Erasmo
Adnotationes
[recensere | fontem recensere]- ↑ Anglice: "He is the wisest man who knows himself to be ill-equipped for the study of wisdom."
- ↑ Walter Arnold Kaufmann, Critiqe of religion and philosophy, books.google.co.uk.
- ↑ William Barclay, The Letters to the Corinthians, books.google.co.uk.
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Sternberg, Robert J. 2003. Why Smart People Can Be So Stupid. Portu Novo: Yale University Press. ISBN 9780300101706.
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]Vicicitatio habet citationes quae ad Stultitia spectant. |
Vide Stultitia in Victionario. |
Haec stipula ad psychologiam spectat. Amplifica, si potes! |
Haec stipula ad sociologiam spectat. Amplifica, si potes! |