Reinholdus Schneider

Schneider in cursuali pittacio Germanico anni 2003

Reinholdus Schneider (natus die 13 Maii 1903 Aquis Aureliis, mortuus die 6 Aprilis 1958 Friburgi) fuit Germanicus auctor. Iste vir participatus est in motione Europaea quae inscribitur Renovatio catholica. Anno 1956 cum Varnerio Bergengruen Praemium pacis librariorum Germanorum accepit.

Vita

A pueritia xenodochi filii catholicismus maximi momenti erat. Absolutorio gymasiali et negotiatoria eruditione (Dresdae) confectis interpres litterarum Hispanicarum et Lusitanicarum factus est.

Suicidium patris crisim profundam evocavit in filio (anno 1922); immo filius quoque similia tentavit. Haec omnia impulerunt Schneider ad opera propria exaranda. Annis 1928 et 1929 iter in Hispaniam et Lusitaniam fecit, de quo in biographiis Das Leiden des Camões (1930) atque Philipp II. (1931) scripsit. Inter annos 1932-1937 scriptor liber vitam degit Potestampii; anno 1938 transmigravit Friburgum.

Novis doctrinis nazismi primo inclinatus Schneider ad nationalia vergebat, uti videri potest in biographicis libris Fichte (1932) et Die Hohenzollern (1933). Sed iam anno sequenti distinctissime se abstinuit a novis gubernatoribus et tetendit in gremium Ecclesiae Catholicae Romanae: cf. opera Das Inselreich (1936) et Sonette (1939). Reprehendit verbis acribus novum tempus in Las Casas vor Karl V. (1938), ubi Indorum Americanorum expilatio comparatur cum persecutione Iudaeorum in Europa. Itaque Schneider cum Varnerio Bergengruen in grege eorum numerari potest, qui christiana ex mundi visione Adolfum Hitler apertius aggressi sunt.

Secundo bello mundano scripta religiosa et fabellulas partim secreto fabricata concinnavit. Ibi historiam saecularem iudicium salvationem expectans esse interpretatus est. Anno 1945 accusatus est perduellionis; verisimiliter finis belli praecox ei vitam servavit. Post bellica Schneider postulavit initium spiritale novum in patria sua opinionibus pacifismi adhaerens. In supremis operibus, ubi autobiographica pullulant, velut Der Balkon (1957) et Winter in Wien (1958), profecto catholicismum dogmatibus fultum reliquit. Tamen pertinaciter de duellis inter potentias terrenas et spiritum caelestem gerendis disserebat.