Lemnos

Haec pagina de insula ac demo huius nominis narrat. Si unitatem regionalem quaeris, vide Lemnos (regionalis unitas).

Lemnos (Graece Λῆμνος, Neograece Λήμνος) est insula et demus Graeciae in mari Aegaeo septentrionali iacens. Incolae Lemnii dicti^[1] sunt. Area 476.28 chm²^[2] insula magnitudine nona est Graeciae.

Ab administratione reformata anni 2010 (vide Libellus Callicratis) est regionalis unitas (Περιφερειακή Ενότητα Λήμνου) regionis Aegaei Borealis et demus Graeciae (Δήμος Λήμνου). Secundum censum anni 2001 insulae fuerunt 18 104 incolae, urbi principali nomine Myrina 5000.^[3] Libellus Callicratis (2010) numerum 17 545 incolarum refert.

Situs ac natura loci

Lemnos insula in Aegaeo mari septentrionali inter paeninsulam Athon (a boreo-occidente) et Asiam Minorem (ab oriente) sita est. Insulae proximae sunt Samothrace (a septentrionibus, 42 km distans), insula Turcica Imbros (Turcice Gökçeada, a boreo-orientali, 22 km distans) et Sanctus Eustratius (a meridie, 31 km distans).

Maxima ab occidente in orientem distantia est fere 35 km, a septentrionibus (Promuntorium Placa, Ακρωτήρι Πλάκα) in meridiem (Promuntorium Sancta Irene, Ακρωτήρι Αγία Ειρήνη) 29 km. Minima distantia fere 4 km inter sinum Mudri (Κόλπος Μουδρου), qui a meridie late in insulam penetrat, et sinum Pourniae (Κόλπος Πουρνιας) a septentrionibus.

Litora duobus sinibus in varias partes disiecta sunt, facies insulae maxima ex parte plana est. Pauci colles, quorum altissimi sunt Bigla (Βίγλα) a boreo-occidente (430 m) et Scopos (Σκοπός) in paeninsula Phaco (χερσόνησος Φακός, 250 m) siti, plerumque erosione sunt teretes ac rotundi, nonnullis tractibus scopulosis exceptis. In insula orientali sunt duo lacus, in quibus aqua dulcis ac salsa miscentur, nominibus Chortarolimne (Χορταρολίμνη) et Asprolimne (Ασπρόλιμνη), praeterea lacuna salsa Alyce (Αλυκή Λήμνου), quae area fere 6.7 km² maxima est in insula Graeca.

Clima

Paucitas praecipitationis una cum saepe fortibus crebribusque ventis, qui a septentrionibus et boreo-orientale in Lemnum flant, insulae clima proprium aridumque dant, quod est subhumidum et paene semiaridum. Praecipitatio annua plus minusve est 500 millimetrorum, maxima praecipitatione mensibus Decembri et Ianuario cadente. Quod Lemnos ita sita est, ut insula lineam a Hellesponto coeptam quasi continuet, venti tamquam canali inclusi in insulam ducuntur. Inter annos 1958-2010 prope aeroportum Lemnium temperatura maxima 39.4 °C consecuta est, minima -6.0 °C.

Lemnos mythica

Temporibus Graeciae antiquae insula notissima erat templo et cultu Hephaesti.^[4]^[5] Fabula narrat Hephaestum in insulam Lemnum cecidisse, tum cum a patre irato ab Olympo praecipitatus est^[6] (e quo tempore claudicavit deus). Ibi enim volcanius mons fuerat, quo deus velut officina ad arma deorum fabricanda utebatur^[7], unde epitheton Homericum Λῆμνον ἀμιχθαλόεσσαν ortum est^[8]. Haec est fortasse causa, cur Veneris aras Lemniades neglexerint (nam Venus infida uxor Hephaisti erat^[9]).

Certe Aphrodite irata omnes mulieres huius insulae tam taetro odore adfecit, ut viri cum eis concubare desierint atque concubinas ex Thracia sibi adsciverint. Tum Lemniades furore amentes factae una nocte omnes viros in insula necaverunt^[10], nisi quod Hypsipyle, filia regis, patri suo Thoanti pepercisse dicitur.

In hac insula Argonautae quoque paulo post morati sunt, dum iter faciunt ad Colchos, et liberos ex Lemniadibus genuerunt.^[11]

Ibidem per decem annos Philoctetes quoque, ab Achivis relictus ob taetrum odorem insanabilis vulneris, remansit donec, ab Ulixe repetitus, cum eo Troiam pernavigavit et victoriam Graecis dedit^[12]. Hae fabulae de taetro odore fortasse ad sulphureas exhalationes volcani montis referri possunt.

Historia

Lemno primae sedes humanae omnium Aegaei maris insularum repertae sunt. Instrumenta lapidea optima in insula austro-orientali inventa sedem venatorum, collectorum ac piscatorum saeculi XII a.C.n. attestantur.^[13]

Initio insula a Thracis inhabitata esse videtur. In tabulis Mycenaeis Scriptura Linearis B scriptis, quae in Domo Nestoris prope Pylum in Messenia repertae sunt, legitur "ancillas Lamnias" exstitisse.^[14].

Scriptores Graeci mentionem faciunt populi Tyrsenorum, qui antequam Miltiades insulam occupavit, Lemnum habitavissent. His stela anno 1885 inventa addicitur, cuius inscriptio linguae Etruscae similis esse videtur. Lingua, qua stela inscripta est, lingua Lemnia nominata est.

Lemno saeculo VI a.C.n. a Miltiade occupato^[15], lingua Lemnia Graeca Attica substituta est. A quinto saeculo a.C.n. usque ad medium secundum saeculum a.C.n.^[16] (tum cum Graecia provincia Romana facta est) Lemnos pars Atheniensis civitatis fuit (nisi quod per breve tempus post Peloponnesium bellum "harmosta" Spartanus insulae praefuit)^[17] : etenim plerique incolae per id tempus e colonis Atheniensibus (κληρουχία) originem ducebant. Postea fortunas aliarum insularum Aegaei passa est.

Anno 1657 insula subi dicionem Imperii Ottomanici venit. Anno 1912 pars Graeciae facta est.

Loci

Locus medius 5000 incolarum, qui Myrina appellatur, ab antiquitate repetit. Castrum in acropoli collocatum post quartam expeditionem sacram a Venetis, qui tum insulam imperum rexerunt, aedificatum est.
Vicus Poliochni fere 5000 annorum repetit. Vestigia archaeologica demonstrant conditores eandem culturam qua Troia coluisse.
Vico Mudro (Μούδρος) circiter 1000 incolarum sunt. Ibi die 31 Octobris anno 1918 indutiae inter Turciam et Entente pactae sunt.

Homines noti

Philostratus Atheniensis (circiter 165/170-244/249), sophista Graecus

Alimenta typica

Caseus Calathaci Lemnu

Notae

↑ Apud antiquos auctores mulieres saepe Lemniades dicuntur, quasi "filiae Lemniorum"
↑ Limnos, Ministerium classis onerariae, Aegaei et rerum politicarum insularum (Neograece)
↑ Numerus incolarum, ut a Magistratu statistico Graeco(ΕΣΥΕ) profertur (PDF), census anni 2001
↑ Odyssea VIII.284.
↑ Volcanus dictus apud Romanos.
↑ Ilias I.590-594
↑ Statius, Silvae III,1(131-133). Arnobius, Adversus nationes IV,24.
↑ Ilias XXIV.753.
↑ Martialis, Epigrammata V,7.
↑ Aeschylus, Choephoroe 631-8.
↑ Herodotus, Melpomene 145. Apollonius Rhodius I,609-909. Valerius Flaccus, II,82-427. Apollodori bibliotheca I,9,17. Hyginus XV.
↑ Sophocles, Philoctetes.
↑ Ο παλαιότερος ως τώρα ανθρώπινος οικισμός στο Αιγαίο ανακαλύφθηκε στη Λήμνο, in: Το Βήμα, die 25 Iunii anno 2009 in interrete (Neograece)
↑ J. Chadwick, Die mykenische Welt, 1979, p. 109f.
↑ Erato 137-140
↑ Polybius, Hist. XXX,21. Ita in bello Peloponnesico ab Atheniensibus fideliter stabantː Thucydides III.5.1 et IV.28.4 et V.8.2.
↑ Xenophon, Hellenica IV,8;15 et V,1,31.

Nexus interni

Terra Lemnia

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Lemnum spectant.

Lemnos, "Porta Aegaei" (Anglice)

[1] Apud antiquos auctores mulieres saepe Lemniades dicuntur, quasi "filiae Lemniorum"

[2] Limnos, Ministerium classis onerariae, Aegaei et rerum politicarum insularum (Neograece)

[3] Numerus incolarum, ut a Magistratu statistico Graeco(ΕΣΥΕ) profertur (PDF), census anni 2001

[4] Odyssea VIII.284.

[5] Volcanus dictus apud Romanos.

[6] Ilias I.590-594

[7] Statius, Silvae III,1(131-133). Arnobius, Adversus nationes IV,24.

[8] Ilias XXIV.753.

[9] Martialis, Epigrammata V,7.

[10] Aeschylus, Choephoroe 631-8.

[11] Herodotus, Melpomene 145. Apollonius Rhodius I,609-909. Valerius Flaccus, II,82-427. Apollodori bibliotheca I,9,17. Hyginus XV.

[12] Sophocles, Philoctetes.

[13] Ο παλαιότερος ως τώρα ανθρώπινος οικισμός στο Αιγαίο ανακαλύφθηκε στη Λήμνο, in: Το Βήμα, die 25 Iunii anno 2009 in interrete (Neograece)

[14] J. Chadwick, Die mykenische Welt, 1979, p. 109f.

[15] Erato 137-140

[16] Polybius, Hist. XXX,21. Ita in bello Peloponnesico ab Atheniensibus fideliter stabantː Thucydides III.5.1 et IV.28.4 et V.8.2.

[17] Xenophon, Hellenica IV,8;15 et V,1,31.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]