ხე
ქართული
[რედაქტირება]ხე
[რედაქტირება]
ეტიმოლოგია
[რედაქტირება]წაკითხვა
[რედაქტირება]- ფონეტიკური ტრანსლიტერაცია (IPA): [xɛ]
- აუდიო მაგალითი: ხე ?
- დამარცვლა: ხე , მრ. რ. ხე·ე·ბი, ხე·ნი
- პარონიმები: ბე, დე, სე, ხო
მნიშვნელობა
[რედაქტირება]| ➤ ხე, ხ-ის(ა), მრავლობითი: ხე-ებ-ი, ხე-ნ-ი | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ზოგადი სახელი მრავალწლიანი მცენარეებისა, რომლებსაც მაგარი ღერო (ტანი) და განშტოებული ვარჯი აქვს.
- ხის ტანი, სამშენებლო მასალად გამოსაყენებელი, ხე-ტყე.
- რევაზ მიშველაძე, „რჩეული თხზულებანი III – ნოველები“
- „მეორე დღეს კაკომ კოლმეურნეობის თავმჯდომარეს ბოგირისათვის საავარიო ხე-ტყე გამოაწერინა რაიონის საწყობიდან და იმ საღამოსვე ჩამოატანინა. “
- ხის მასალა, მერქანი.
- ამ მნიშვნელობისათვის ციტატები არ გვაქვს. დაგვეხმარეთ მოძიებაში.
- რთული ფუძის მეორე შემადგენელი ნაწილი.
- ალვის ხე. კორპის-ხე. პურის-ხე.
- „ლაზური სოფელი და ეკლესია დალანდა ზღვის პირად, ალვის ხეები, ლაზური ოდა, ალვის ხეები, ცამდის მაღალნი.“
წარმოებული ლექსიკა
[რედაქტირება]- ➤ ანდაზები: არა შეჯდა მწყერი ხესა, არა იყო გვარი მისი
თარგმანები
[რედაქტირება]
|
წყაროები და რესურსები
[რედაქტირება]
ქართული ენის განმარტებითი ლექსიკონი, ტომი 8, სვეტი 1364-1365, თბილისი, 1964 წელი.
იხილეთ ქართული ვიკიპედიის სტატია „ხე“- „ხე“ ქართული ენის განმარტებით ონლაინ-ლექსიკონში
- ქართული ენის ორთოგრაფიული ლექსიკონი, ვარლამ თოფურია, ივანე გიგინეიშვილი, თბილისი „განათლება“, 1998, გვ. 615
- ნეიმანი ალ., ქართულ სინონიმთა ლექსიკონი, მესამე გამოცემა, თბ.: „განათლება“, 1978, გვ. 541.
- სულხან-საბა ორბელიანი, ლექსიკონი ქართული : [ორტომეული], ტ. 2, თბილისი: „მერანი“, 1993, გვ. 593.