Konferensi Meja Bundar
Konferensi Meja Bundar ya iku patemon antarané pamaréntah Républik Indonésia lan Walanda sing kaleksanan ing Den Haag, Walanda saka 23 Agustus nganti 2 November 1949[1].
Sajarah
[besut | besut sumber]Usaha kanggo ngredam kamardikan Indonésia kanthi dalan kekerasan gagal[2]. Walanda éntuk kecaman saka PBB[2]. Walanda banjur nganakaké patemon kanggo ngrampungaké masalah iki kanthi diplomasi, lumantar perundingan Linggarjati, perjanjian Renville, perjanjian Roem-van Roijen, lan Konferensi Meja Bundar[2].
 |
Wikisumber gadhah naskah sumber ingkang magepokan kaliyan |
|
Wikisumber gadhah naskah sumber ingkang magepokan kaliyan |
Asil konferènsi
[besut | besut sumber]Asil saka Konferensi Meja Bundar (KMB) ya iku:
- Serah trima kedaulatan saka pamaréntah kolonial Walanda kanggo Républik Indonésia Sarekat, kajaba Papua pérangan Kulon[1]. Indonésia kepéngin supaya kabèh tlatah bekas Hindia Walanda dadi tlatah Indonésia, déné Walanda péngin ndadèkaké Papua pérangan kulon ddadi nagari sing pisah amarga béda ètnis[1]. Konferensi ditutup ora nganggo kaputusan mau[2]. Amarga iku pasal 2 nyebutake yèn Papua pérangan kulon ora péranganing serah trima, lan yèn masalah iki arep dirampungake ing wektu setaun iku[2].
- Kabéntuk persekuthuan Walanda-Indonésia, karo monarch Walanda minangka pres
Cathetan suku
[besut | besut sumber]- ↑ a b c erepublik.com
- ↑ a b c d e scribd.com
| Artikel iki minangka artikel rintisan. Kowé bisa ngéwangi Wikipédia ngembangaké. |