I AM your identity

Vind jij jezelf waardevol? Vraag je je dit weleens af met alle gevolgen van dien? Dat je jezelf afbrandt waar je bij staat. Dat je twijfelt en dat je antwoord er aarzelend, moeizaam en terughoudend uit komt?

Ik denk namelijk dat dit best een pittige vraag is en dat er verwarring over kan ontstaan. Er zijn veel vlakken waaraan de vrouw haar waarde kan binden. Maar is dit terecht? Kun je je eigenwaarde aan iets koppelen?
Je zelfwaarde binnen je huwelijk of relatie, als single en of alleenstaande vrouw, vriendin, dochter, christelijke vrouw, je uiterlijk, je succes, je bezittingen en ga zo maar door. Wat gebeurt er als je mislukt in één van deze? Ben je dan minder waard?

Ook het schrijven van deze blog heeft mij over mijn eigen waarde doen nadenken. Vind ik mezelf waardevol genoeg om mijn gedachten met jullie te delen? Mijn onzekerheid sloeg toe.

Vorige week werd deze vraag tot mijn verbazing aan mij gesteld door een coach.
Ik had voor de eerste keer een gesprek met een coach. Hij vroeg aan mij of ik iets over mezelf kon vertellen.
Aan het einde van mijn verhaal vroeg de coach aan mij of ik mezelf waardevol vond. Deze vraag overviel mij.
Ik begon aarzelend antwoord te geven en zei toen uiteindelijk Ja!
Maar als ik eerlijk mag zijn over de reden waarom ik aarzelde, was het omdat ik mezelf op dat moment aan het screenen was of ik wel waardig als moeder, vrouw of werknemer was. De gedachte waarop ik mezelf betrapte was, dat ik het hier en daar wel beter kon doen.
Maar was dit zijn vraag? Nee.. zijn vraag was of ik mezelf waardevol vond.

Waarom ik na dat moment van aarzelen ja zei, is omdat ik nu weet wat waardevol zijn betekent. Ik voel het niet altijd zo, maar weet dat ik dat wel ben. Het is een proces waarin ik nog lerend ben.

Ik heb lang het gevoel gehad dat ik perfect moest zijn. De perfecte moeder, echtgenoot, vrouw, dochter, Christen enzovoort. Op deze manier had ik het gevoel dat ik waardevol was. Ik legde mezelf punten op waaraan ik moest voldoen om me waardig en zelfverzekerd te voelen. Helaas kwam ik er achter dat ik daar niet aan kon voldoen. Ik had last van perfectionisme, ook wel te vertalen naar onzekerheid. Ik stelde mezelf constant teleur. Ik vond mezelf niet knap genoeg, mijn huidskleur was te donker, mijn neus te breed, niet slim genoeg, teveel aan het werk, te weinig tijd voor mijn kinderen, te weinig tijd voor mezelf (verdiende ik überhaupt tijd voor mezelf?) om nog maar niet te praten over de eisen die ik mezelf had opgelegd om de liefde van God te mogen ontvangen.
Tot ik op het punt kwam dat ik niemand meer wilde zijn. Ik ervaarde de rollen die ik moest vervullen als zwaar en voelde een grote verantwoordelijkheid waar ik vanaf wilde omdat ik er simpelweg niet aan kon voldoen.

Als ik het ergens goed deed, dan voelde het alsof ik tekort schoot op een ander gebied. Ik nam mezelf dat kwalijk en soms waren het ook de mensen om me heen die me het gevoel gaven dat ik tekort schoot. Als ik nu terugkijk probeerde ik ook vaak mijn eigenwaarde te vergroten door nieuwe kleren te kopen, zelfs als dat me in de problemen bracht. Als ik geen nieuwe outfit kocht voelde ik me down.
Begrijp me alsjeblieft niet verkeerd, shoppen is voor veel vrouwen een tijdbesteding die ze graag doen en daar mogen we zeker van genieten. Maar als je daardoor je prioriteiten uit het oog verliest zou het verstandig zijn om te kijken of je daar je waarde aan koppelt. In mijn proces naar het vinden van mijn identiteit kwam ik achter het volgende:

Je hoeft niet perfect te zijn om waardevol te zijn.

Al aan het begin heeft God de vrouw als de man gemaakt en ook háár maakte hij naar zijn evenbeeld. Hij zegende hen en beval zowel de man als de vrouw om vruchtbaar en talrijk te zijn.
Het bijzondere hiervan was toen God klaar was met het maken van de mens dat hij zei dat het zéér goed was.

En God schiep de mens naar Zijn beeld; naar het beeld van God schiep Hij hem; mannelijk en vrouwelijk schiep Hij hen. Genesis 1:27

En God zag al wat Hij gemaakt had, en zie, het was zeer goed. Genesis 1:31

Alles wat God hiervoor gemaakt had, de dieren, de zon, de maan enzovoort beschreef Hij als goed. Maar het maken van de mens was zéér goed.

Ook nadat de vrouw tegen beter weten in het gebod van God had geschonden, geloof ik dat de vrouw nog steeds waardevol en geliefd was en is door God.
De vrouw werd verleid door de slang en at van de verboden vrucht van de boom van kennis tussen goed en kwaad. Haar ogen gingen toen open en ze zag dat ze naakt was. Op dat moment kwam de zonde binnen. Met de zonde kwam de schaamte en ook de onzekerheid binnen. Ze zag dat ze naakt was en verstopte zich voor God.

Dit kun je vergelijken met toen je nog klein en onschuldig was, nergens het kwaad van inzag, je vrij en onbegrensd voelde, naakt door het huis rende, grote dromen had en overtuigd was van dat je de mooiste prinses op de wereld was. Totdat het besef van buitenaf voor je zichtbaar werd. Je ogen gingen open voor de invloeden van de buitenwereld.

Je zelfwaardering begon af te hangen over wat schoolgenoten over je zeiden, of je veel vrienden had en of je in een bepaalde groep paste. De kleding die je droeg speelde ook een grote rol en natuurlijk de televisieprogramma’s en tegenwoordig de sociale media. Allemaal invloeden die vanaf toen al konden bepaalden of je jezelf als waardevol zag of niet.

Ik geloof dat hierdoor mogelijk een bepaald druk ontstaan is op de mensheid en door het niet voldoen van allerlei wereldse eisen dat ze zich onzeker en minderwaardig kunnen voelen.

Maar niets is minder waar. Je hoeft je niet minderwaardig te voelen. Eva kreeg op het moment dat God zijn oordeel naar de slang deed, tegelijkertijd een belofte van God. God bracht vijandschap tussen de slang en de vrouw. Hij zei:

En Ik zal vijandschap teweegbrengen tussen u en de vrouw, en tussen uw nageslacht en haar Nageslacht; Dat zal u de kop vermorzelen. Genesis 3:15 (HSZ)

In deze tekst geloof ik dat God de vrouw en haar nageslacht waardig genoeg vond om oorlog aan de slang te verklaren. Ik geloof dat hij dacht: Dit gaan we niet zo laten.
De slang die haar verleidde om van de verboden vrucht te eten en zorgde dat er schaamte en onzekerheid bij haar naar binnen drong, mag zich gereed maken omdat Zij hem de oorlog verklaart. Dit omdat God dat zo gezegd heeft.

God geeft ons de kracht om alle gedachtes die bij ons binnen komen qua onzekerheid, schaamte en minderwaardigheid de kop in te drukken en te vermorzelen.

Kijk naar de raven: ze zaaien niet en oogsten niet, ze hebben geen voorraadkamer en geen schuur, het is God die ze voedt. Hoeveel meer zijn jullie niet waard dan vogels!

De waarde van de vrouw lig niet aan wat je presteert, je uiterlijk, sociale invloeden, hoe je bent in vergelijking met anderen, of je gezondigd hebt of niet en of hoe je verleden was.

De waarde van de vrouw ligt in hoe God jou ziet. Geliefd en Waardig , niet om wat je presteert, gedaan hebt of waar je doorheen ben gegaan. Maar puur voor wie je bent. Zijn schepping.

Een sterke vrouw, wie zal haar vinden? Zij is meer waard dan edelstenen. Spreuken 31:10

Ik zie nu in dat mijn waarde onschatbaar is en dat ik ondanks mijn imperfectie waardevol genoeg ben om te zijn wie ik ben.

Vandaag zegt God tegen jou:

Jij bent zo kostbaar in mijn ogen, zo waardevol, en ik hou zo veel van je.

Jesaja 43:3

Ben je al overtuigd van je eigenwaarde?

Dit is een gaaf nummer van SINACH, I KNOW WHO I AM. Geniet ervan!