մեղք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɛʁkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մեղք
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- հանցանք
- պարսավելի` դատապարտելի` արարք
- կրոնաբարոյական պատվիրանների խախտում
- կրոնական հասկացություն, որն օգտագործվում է կրոնաբարոյական հրահանգներին հակասող գործողությունների, բառերի և մտքերի արտահայտման համար
- (բրգ․) հասկացություն, որի մեջ արտահայտվում է մարդու հանցանքի յուրահատուկ կրոնական ըմբռնումը
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- հանցանք, հանցագործություն, ոճիր, ոճրագործություն, (հնց․) մեղսանք, մեղ
- մեղանչանք, մեղանչականություն
- տե'ս հանցավորություն մեղավորություն, հանցավորություն, մեղունակություն, մեղանչականություն
- չարիք, աղետ, դժբախտություն, փորձանք, արհավիրք, պատուհաս
- տե'ս խղճահարություն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- մեղք լինել
- խղճալու` կարեկցանքի արժանի լինել
- ափսոսալի լինել
- մեղք համարել
- մեղքը առնել մեկի
- մեկին անհիմն կերպով մեղադրել, մեղք բարդել մեկի վրա
- մեկի արարքի պատասխանատվությունն իր վրա վերցնել
- մեղքը գալ - խղճալ
- մեղքը շլնքին առնել - հանցանքը խոստովանել, հանձնառու լինել
- մեղքը վիզը - ինքն է պատասխանատու, իր գործն է
- մեղքը վիզն առնել - հոնցանքը խոստովանել, հանձնառու լինել
- մեղքն իր վրա վերցնել մեկի - մեկի արարքի պատասխանատվությունն իր վրա վերցնել
- մեղքի տակ ընկնել` մտնել - մեկի դժբախտության պատճառ դառնալ
- մեղքի տոպրակ - շատ մեղքեր գործած մարդ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։