Jump to content

Moneo

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Moneo
Տեսակվճարային համակարգ
Երկիր Ֆրանսիա
Հիմնադրված1999
Գլխադասային գրասենյակՓարիզ, Ֆրանսիա
Կայքmoneo.com

Moneo-ն էլեկտրոնային դրամապանակների համակարգ է, որն օգտագործվել է Ֆրանսիայում 1999-2015 թվականներին[1]։ Այն կարող էր ապահովված լինել բանկային քարտով կամ լինել այդ նպատակով նախատեսված քարտ։

Գործարքների ենթակա գումարները ունեն փոքր արժույթի կարգ (բանկոմատ, սրճարան, երաժշտություն, հացաբուլկեղեն, թերթեր, կայանատեղի հաշվիչ և այլն)։ Կարգավորման տեսանկյունից (Դրամավարկային և ֆինանսական օրենսգրքի L133-28 և D133-7 հոդվածներ) Moneo-ն վճարային գործիք էր միայն փոքր գումարների համար՝ մինչև 30 եվրո։ մինի|Հին պատկերանշան Դրա բնութագրերն են դեբետային և վարկային գործառույթներ առանց գաղտնի ծածկագրի օգտագործման և դրա օգտագործողի նույնականացման։ Այն անհրաժեշտ էր լիցքավորվի։ Ավելին, Moneo էլեկտրոնային դրամապանակի առանձնահատկությունը, համեմատած ավանդական բանկային քարտի հետ, այն էր, որ բեռնված միջոցները պահվում էին կրիչի վրա։ Հետևաբար, քարտի կորուստը հանգեցնում էր դրա վրա բեռնված միջոցների կորստի։

Moneo-ն շահագործվում էր Moneo Payment Solutions ընկերության կողմից (նախկինում՝ Billettique Monétique Services):

Moneo-ն մասամբ փոխարինվել է 2015 թվականին Izly-ով՝ BPCE բանկի որոշմամբ, որը կենտրոնացած էր ուսանողների շուկայի վրա[2]։

Moneo-ն կառավարող ընկերություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Moneo համակարգի տեխնիկական և առևտրային ասպեկտները կառավարվում էին Moneo Payment Solutions-ի կողմից, մինչդեռ էլեկտրոնային փողի թողարկումն ու կառավարումը, ֆինանսական հոսքերի մոնիտորինգը և համակարգի վերահսկումն իրականացվում էր Միջբանկային էլեկտրոնային դրամապանակի ֆինանսական կորպորացիայի (SFPMEI) կողմից, որը հաստատվել է Տնտեսական վերահսկողության և լուծման մարմնի կողմից։

Այս երկու կազմակերպությունները, որոնք հիմնադրվել են 1999 թվականին տնտեսական շահերի խմբի կողմից, որը միավորում է ֆրանսիական խոշոր բանկերը միջբանկային էլեկտրոնային դրամապանակ ստեղծելու նախագծի շուրջ, գնվել են 2010 թվականի վերջին ներդրումային հիմնադրամի կողմից, որը կառավարվում է Blackfin Capital Partners-ի՝ Blackfin Financial Services Fund-ի կողմից[3]։

Պատմություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1999-2004 թթ․

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Moneo-ն առաջացել է գերմանական Geldkarte. Le համակարգից։ Moneo-ի ներդրումը սկսվել է Տուրում՝ 1999 թվականի սեպտեմբերի 30-ին, որի բացումը կատարել է էկոնոմիկայի նախարարը (Դոմինիկ Ստրոս-Կանը)[4][5]։

Modeus համակարգը (անկոնտակտ քարտ) կլանվել է 2000 թվականին Moneo համակարգի կողմից։

2001 թվականի հոկտեմբերին՝ փարիզյան տրանսպորտում ամենամյա Navigo անցագրի ներդրումից հետո, նախատեսվում էր մինչև 2008 թվականը միացնել այս քարտը Moneo-ի հետ՝ թույլատրելու տրանսպորտի տոմսերի անհպում վճարումը[6][7]։ Բայց բացառությամբ լիազորված դիլերներից դրանք ձեռք բերելու հնարավորության, այս առաջարկը ձախողվել է։

2003 թվականի սեպտեմբերի 18-ին Մրցակցային խորհուրդը դրական եզրակացություն է տվել Moneo-ի վերաբերյալ՝ համարելով, որ այն կարող է որակվել որպես «տնտեսական առաջընթաց»[8]։

2005-2010 թթ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Էլեկտրոնային դրամապանակը վերագործարկվել է 2005 թվականի վերջին, հատկապես կայանման հաշվիչների համար վճարման այս միջոցի ընդունմամբ, այնուհետև որոշ բուհերի ուսանողական քարտերին Moneo չիպերի ավելացմամբ։ 2014 թվականին 26 ակադեմիաներից 22 իրենց ուսանողներին առաջարկել են ուսանողական քարտեր՝ ինտեգրելով Moneo դրամապանակը, վճարումներ կատարելու համալսարանական ռեստորաններում, ավտոմատներով, լուսապատճենահանող սարքերում և լվացքատներում, որոնք գտնվում էին համալսարանի տարածքում[9][10]։ Սա ընդգրկում էր 1,500,000 ուսանող, ովքեր օգտագործում էին Moneo (Ֆրանսիացի ուսանողների ավելի քան 60%-ը)։

Moneo-ն անհպում քարտեր է վաճառում 2006 թվականից։

Moneo-ն արժանացել է մրցանակի՝ 2008 թվականին Crédit agricole Franche-Comté-ի հետ բջջային վճարումների փորձի համար (Innovative Payments Trophy):

2009 թվականի սկզբին Moneo-ով շաբաթական մեկ միլիոնից ավելի վճարումներ են կատարվել՝ միջինը 2,20 եվրոյի դիմաց, ըստ Փոստային բանկի կառավարման խորհրդի նախագահ և BMS-Moneo ընկերության նախագահ Պատրիկ Վերների:

2010 թվականի վերջին BMS-Moneo էլեկտրոնային վճարային ընկերությունը, որը տիրապետում է Moneo էլեկտրոնային դրամապանակին, ձեռք է բերվել BlackFin Capital Partners ընկերության ներդրումային ֆոնդի կողմից[11]։

2011-2017 թթ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2012 թվականի սեպտեմբերին Moneo-ն թողարկեց Ֆրանսիայում առաջին սննդի վաուչերը, որը կոչվում էր Moneo-Resto[12][13]։

Moneo խառը քարտերի (Moneo գործառույթով բանկային քարտեր) շուկայավարման անկումը նկատելի էր դեռ 2013 թվականին՝ մանրածախ բանկերից հրաժարվելու պատճառով, որոնք էին BNP-ն, Փոստային բանկը, BPCE-ը (խնայողությունների ժողովրդական բանկ)։ Moneo քարտը (էլեկտրոնային դրամապանակ) դեռ կարելի է պատվիրել անմիջապես Moneo-ի կայքում։

2014 թվականի փետրվարին Moneo Applicam-ն ընտրվել է Velópolis-ի՝ Ֆրանսիայի հեծանվային ֆեդերացիայի ազգային հեծանվահրապարակի տոմսերի վաճառքի համար, որը գտնվում է Սեն-Կանտեն-Ան-Իվելինում։ Ընկերությանը հանձնարարվել է մշակել առցանց տոմսերի մոդուլ, որը թույլ է տալիս այցելուներին խորհրդակցել, ամրագրել և վճարել իրենց տեղերի համար առցանց[14]։

2015 թվականի առաջին եռամսյակի ընթացքում Moneo-ն ֆիզիկական անձանց համար իր էջում հայտարարել է, որ 2015 թվականի հուլիսի 28–ից համակարգը լիովին լքված կլինի[1]։ Քարտերի վրա բեռնված էլեկտրոնային փողերի փոխհատուցումը հնարավոր է այս ամսաթվից հետո՝ կոնկրետ ընթացակարգով[15]։

2017 թվականի ընթացքում Edenred խումբը (Ticket Restaurant) գնել է Moneo-Resto գործունեությունը[16]։ Հաճախորդները տեղափոխվել են Ticket Restaurant քարտի լուծում 2017 թվականի կեսերից։

Այնուամենայնիվ, գոյություն ունեցող Moneo-Resto քարտերի մնացորդները չեն փոխվում և Moneo-Resto քարտերը գործում են մինչև դրանց գործողության ժամկետը։ Այդուհանդերձ, Moneo-Resto կայքը դեռ չի հայտնել այս գնման մասին։

Տնտեսական մոդել

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Moneo-ն հավաքել է օգտատիրոջ գումարը լիցքավորման ժամանակ, որը մուտքագրվել է հաճախորդի գնած քարտին։ Քարտերից օգտվողներից գանձվել են պարբերական վճարներ։ Առևտրականները նույնպես պետք է վճարեին ծառայությունից օգտվելու համար։

Հետևաբար, Moneo-ն գանձել է և՛ հաճախորդից, և՛ վաճառողից՝ միաժամանակ վերապահելով վերալիցքավորման ժամանակ վերցրած գումարները ֆինանսական շուկայում տեղաբաշխելու հնարավորությունը։

Կիրառություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Moneo-ն ամեն կերպ փորձում էր ճանաչում ձեռք բերել, հաճախ գործընկերությունների միջոցով, որոնք այն պարտադրում էին որպես վճարման միջոց՝ առանց օգտատերերի համաձայնության։

Ավտոկայանատեղի հաշվիչ ընդունող Moneo

Գործարկվելով որպես առևտրականների համար փոքր գումարներ վճարելու պարզ միջոց՝ Moneo-ն հնարավորություն է տվել վճարել ֆրանսիական 70 քաղաքներում կայանման համար (19,000 ժամանակային դրոշմանիշերից, որը կազմում է Ֆրանսիայում 2 ժամանակային դրոշմանիշերից 1-ը)։

2008 թվականին Moneo-ն ներկայացրել է BMS2 տիպի քարտը (ի թիվս այլոց), որը հնարավորություն է տվել օգտագործել Moneo համակարգը CROUS-ում կաֆետերի քարտերի, քաղաքներում գրադարանային քարտերի, որոշակի ընկերություններում մուտքի նշանների համար, և այլն։ BMS2 քարտի հետ կարելի էր աշխատել առանց շփման՝ մի քանի սանտիմետր հեռավորության վրա մագնիսական ընթերցմամբ։ Համալսարանների մեծ մասում ուսանողական քարտը նույնպես Moneo քարտ էր, ինչպես Էքս-Մարսելում[17][18][19]։

2009 թվականի վերջին 17 խոշոր քաղաքներ (ներառյալ Փարիզը) պահանջել էին իրենց քաղաքացիներին ունենալ Ville Moneo քարտ, որը թույլ է տալիս մուտք գործել և վճարել որոշակի հանրային ծառայությունների համար[փա՞ստ]: Այս միջոցառման շնորհիվ 2009 թվականին Moneo-ի միջոցով ամեն շաբաթ կատարվել է 1 միլիոն վճարում։

Moneo-ն փորձել է ներդնել անհպում վճարումներ՝ առանց մեծ հաջողության։ Moneo-ն հայտարարել է, որ այն առաջին համակարգերից էր, որը փորձարկել է անհպում վճարումներ բջջայինով կամ USB բանալիով[20][21]: 2006 թվականից ի վեր Moneo-ի միջոցով կատարվել է ավելի քան 17 միլիոն անհպում վճարումներ (ներառյալ 6 միլիոն միայն 2012 թվականին)[22]։

Moneo-ն ձախողվել և դադարեցվել է 2015 թվականի հուլիսին, քանի որ չնայած բանկային քարտերի վրա չիպի գրեթե համակարգված և չպահանջված առկայությանը, վաճառականներից քչերն էին ընդունում այս տեսակի վճարումը, քանի որ պահանջվող վճարները չափազանց բարձր էին[23]։ Իրենց հերթին, որոշ օգտատերեր զգացել են, որ այս դրամապանակը չափազանց վերացական է, կամ որ դա պարզապես հերթական քարտն է, կամ որ թույլ չի տալիս անմիջապես իմանալ, թե որքան գումար է պարունակում, կամ վերջապես, որ այն պահանջում է վերաբեռնում, և այլն[24][25]։

Վերաբեռնում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վերաբեռնումը տեղի է ունեցել․

Վերաբեռնումը հիմնականում կատարվում էր բանկային քարտով վճարելու միջոցով։ Սակայն որոշ բանկեր հրաժարվել են թույլատրել իրենց քարտը օգտագործել տերմինալում Moneo-ն լիցքավորելու համար։ Այնուհետև պետք էր լիցք գնել Moneo կայքում։ Կայքում վճարումը թույլ էր տալիս մուտք գործել միանգամյա օգտագործման համարի (տոմս, որն աշխատում էր այնպես, ինչպես ժամանակի վարկային լիցքավորումը բջջային հեռախոսի քարտերի համար առանց բաժանորդագրության), որը թույլ էր տալիս քարտը լիցքավորել տերմինալում։

Moneo-ն ամբողջովին անանուն էր։ Գոյություն ունեին «կանաչ Moneo քարտեր», որոնք կարելի էր ձեռք բերել Moneo կայքում կամ որոշակի փոստային բաժանմունքներում։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 «Page des particuliers sur le site Moneo». moneo.com (ֆրանսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հունիսի 9-ին. Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 20-ին.
  2. ↑ Baptiste Marsal (22 avril 2015). «Faute d'usagers, Moneo arrête les frais». bienpublic.com. Վերցված է 29 avril 2015-ին.
  3. ↑ «blackfincp.com». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 20-ին. Կաղապար:Pdf
  4. ↑ «Monéo, la monnaie électronique trébuchante». zdnet.fr (ֆրանսերեն). 1999 թ․ հոկտեմբերի 2. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 21-ին.
  5. ↑ Rue89, Robin Prudent: Moneo, c’est fini : « A chaque commerce, on me la refusait » .
  6. ↑ «Monéo attaque la France par les départements bretons». lsa-conso.fr (ֆրանսերեն). 2001 թ․ դեկտեմբերի 6. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 21-ին.
  7. ↑ «"La RATP s'engage à informer en temps réel par toutes les technologies existantes"». latribune.fr (ֆրանսերեն). 2008 թ․ սեպտեմբերի 26. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 21-ին.
  8. ↑ Avis du Conseil de la concurrence en date du 18 septembre 2003 relatif à une demande de la Confédération du logement et du cadre de vie sur les conditions de commercialisation du porte-monnaie électronique « Monéo »
  9. ↑ http://www.aquipass.u-bordeaux.fr
  10. ↑ (չաշխատող հղում).
  11. ↑ , Le Figaro - "Moneo vendu à un fonds d'investissement"
  12. ↑ Article Le Figaro - Les titres restaurant bientôt sur une carte à puce
  13. ↑ Site Moneo Resto
  14. ↑ Article Boursier.com - Moneo Applicam : retenu pour Vélopolis
  15. ↑ «Service Client Moneo - Interface de demande de remboursement des porte-monnaies électroniques». moneo.com (գերմաներեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 31-ին. Վերցված է 24-10-2021-ին..
  16. ↑ Edenred sort de la trappe
  17. ↑ «CROUS/Universités». moneo.net.
  18. ↑ «Porte-monnaie électronique». passcampus-alsace.fr. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մայիսի 3-ին. Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 20-ին.
  19. ↑ Master en moneo, enquête du mensuel provençal le Ravi, décembre 2012
  20. ↑ « Moneo à la pointe de l'innovation », La Tribune, 11 février 2009
  21. ↑ Le Figaro Economie, La carte Moneo prend son envol le 11 février 2009
  22. ↑ http://www.moneo.com/moneo-applicam Արխիվացված 2016-03-07 Wayback Machine consulté le 16 août 2014
  23. ↑ «Moneo: débuts difficiles pour le portefeuille électronique». zdnet.fr (ֆրանսերեն). 2002 թ․ դեկտեմբերի 4. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 21-ին.
  24. ↑ article Արխիվացված 2012-04-17 Wayback Machine Le cas « Moneo » ou la chronique de l'échec annoncé d'une bonne idée (de F.-M. Lentz, A. Hasnaoui et M. Bidan)
  25. ↑ article de L'UFC Que Choisir
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Moneo&oldid=9973720» էջից