Մինարե

Աշխարհի ամենաբարձր քարե մինարեն՝ Քութբ Մինարը։

Մինարե, մինարեթ (արաբ․՝ منارة‎‎, մանարա, «փարոս»), մի’զանա (արաբ․՝ مئذنة‎‎) կամ սաումա’ա (արաբ․՝ صومعة‎‎), մզկիթներին կից կամ շինության հետ ամբողջություն կազմող աշտարակ, որտեղից մոլլաները մուսուլմաններին աղոթքի են հրավիրում։ Եգիպտոսի, Իրաքի, Իրանի, Կենտրոնական և Միջին Ասիայի երկրներին բնորոշ են բարձր, դեպի վեր նեղացող, կլոր կամ բազմանկյուն հատակագծով մինարեները՝ զարդարված աղյուսի ձևավոր շարվածքով, փորագրություններով, ջնարակած խեցեղենով, ցանցկեն պատշգամբների հարկերով։ Հատակագծում քառակուսի մինարեները բնորոշ են Սիրիային և Հյուսիսային Աֆրիկայի երկրներին։ Թուրքական մինարեները առանձնանում են բազմանկյուն, բարակ բնով ու սայրաձև ավարտով։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 7, էջ 556)։