Հենրիի օրենք, հաստատուն ջերմաստիճանում տվյալ հեղուկումգազի լուծելիությունը (արտահայտված գազի կշռով մեկ լիտր լուծիչում) ուղիղ համեմատական է լուծույթի վրա տվյալ գազի ճնշմանը։ Հենրիի օրենքը ներկայացվում է հետևյալ բանաձևով
Հենրիի օրենքը կիրառվում է միայն իդեալական լուծույթների նկատմամբ (գազի ոչ բարձր ճնշումների տիրույթ), երբ լուծույթը շատ նոսր է, գազը տվյալ լուծիչում չի ասոցվում կամ դիսոցվում և լուծիչի հետ քիմիապես չի փոխազդում։ Օրենքը ձևակերպել է անգլիացի քիմիկոս Ու. Հենրին (W. Henry, 1774–1836), 1803-ին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 6, էջ 354)։
