Ալմա-Աթայի հռչակագիր

Ալմա-Աթայի հռչակագիր
Ստորագրվել է; — վայր	1991 թվականի դեկտեմբերի 21; Ալմա Աթա, Ղազախստան
Ուժի մեջ է մտել	1991 թվականի դեկտեմբերի 21
Ստորագրել են	Ռուսաստան՝ Բորիս Ելցին ; Ուկրաինա՝ Լեոնիդ Կրավչուկ ; Բելառուս՝ Ստանիսլավ Շուշկևիչ ; Հայաստան՝ Լևոն Տեր-Պետրոսյան ; Ադրբեջան՝ Այազ Մութալիբով ; Ղազախստան՝ Նուրսուլթան Նազարբաև ; Ղրղզստան՝ Ասկար Ակաև ; Մոլդովա՝ Միրչա Սնեգուր ; Տաջիկստան՝ Ռահմոն Նաբիև ; Թուրքմենստան՝ Սափարմուրատ Նիյազով ; Ուզբեկստան՝ Իսլամ Քարիմով ;
Լեզու	ռուսերեն

Ալմա Աթայի հռչակագիր կամ Ալմա Աթայի համաձայնագիր, հռչակագիր ԱՊՀ նպատակների և սկզբունքների, դրա հիմքերի մասին։ Հռչակագիրը վերահաստատել է Բելովեժյան համաձայնագիրը՝ նշելով, որ ԱՊՀ կազմավորման հետ ԽՍՀՄ-ը դադարում է գոյություն ունենալ։

1991 թվականի դեկտեմբերի 21-ին Ալմա Աթայում կայացել է նախագահների հանդիպման ժամանակ (ավելի ուշ նման հանդիպումներ տեղի են ունեցել ԱՊՀ պետությունների ղեկավարների խորհրդի նիստերի տեսքով)։ Արդյունքում ԱՊՀ-ին բացի Բելառուսից, Ռուսաստանից և Ուկրաինայից միացել են ևս 8 հանրապետություններ, որոնք են Ադրբեջանը (1993 թվականի սեպտեմբերի 24), Հայաստանը, Ղազախստանը, Ղրղզստանը, Մոլդովան, Տաջիկստանը, Թուրքմենստանը, Ուզբեկստանը։

Վրաստանը ԱՊՀ-ին միացել է 1993 թվականի դեկտեմբերին։ Բալթյան երկրները (Լատվիա, Լիտվա և Էստոնիա) հրաժարվել են ստորագրել ինչպես Ալմա Աթայի, այնպես էլ Բելովեժյան համաձայնագիրը։

Իրավաբանորեն ստորագրվել է՝ հակասելով «ԽՍՀՄ օրենք 03.04.1990 № 1409-I»-ի և ԽՍՀՄ պահպանման մասին համամիութենական հանրաքվեի արդյունքներին^[1]։

Ծանոթագրություններ