velar

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués velar, e este do latín vigilāre.

• Pronuncia: /be.'laɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

velar

1. Permanecer esperto durante o tempo que normalmente se emprega para durmir.
2. Estar pendente de alguén para vixialo.
3. Pasar a noite esperto acompañando a un defunto ou a unha persoa enferma.