porta

Galego

• Etimoloxía: do latín porta.

• Pronuncia: [ˈpɔɾ.t̪ɐ] (AFI)

Substantivo feminino

porta (sg: porta; pl: portas)

1. (Arquitectura) Abertura nunha parede, nun muro, nun valado etc. para entrada e saída de persoas ou animais.
2. Prancha de madeira, metal ou doutro material coa que se pecha esa abertura.
3. Peza dun moble que permite pechalo.
   • Exemplo: A porta dun armario
     
     .
4. (Figurado) Momento ou acción inicial dunha época ou proceso.
   • Exemplo: O pobre está ás portas da morte
     
     .
   • Sinónimos: acceso, entrada.
5. (Deportes) Portaría.

Termos relacionados

• soleira
• xamba
• lumieira
• porta carral, porta carreteira
• porta falsa
• porta traseira
• portal
• portalón
• porteiro
• portelo
• a porta cerrada
• á porta de, ás portas de
• bater a todas as portas
• deixar unha porta aberta
• de portas a dentro
• de portas a fóra
• fechárselle as portas (a alguén)
• pola porta de atrás
• pola porta grande

Traducións

• Alemán: Tür ^(de)
• Bretón: dor ^(br)
• Castelán: puerta ^(es)
• Catalán: porta ^(ca)
• Cheién: he'nétoo'o ^(chy)
• Córnico: daras ^(kw)
• Finés: ovi ^(fi)
• Francés: porte ^(fr), huis ^(fr)
• Herero: omuvero ^(hz)
• Inglés: door ^(en)
• Italiano: porta ^(it)
• Manés: dorrys ^(gv)
• Neerlandés: deur ^(nl)
• Portugués: porta ^(pt)
• Ruso: дверь ^(ru)
• Sueco: dörr ^(sv)
• Vasco: ate ^(eu)

Catalán

• Etimoloxía: do latín porta.

Substantivo feminino

porta (sg: porta; pl: portes)

1. (Arquitectura) Porta.

Italiano

• Etimoloxía: do latín porta.

• Pronuncia: /'pɔr.ta/ (AFI)

Substantivo feminino

porta (sg: porta; pl: porte)

1. (Arquitectura) Porta.

Portugués

• Etimoloxía: do latín porta.

• Pronuncia: [ 'pɔɾ.tɐ ] (AFI)

Substantivo feminino

porta (sg: porta; pl: portas)

1. (Arquitectura) Porta.