fonética

Galego

• Pronuncia: [foˈnɛ.ti.kʊ] (AFI)

Substantivo feminino

fonética (sg: fonética; pl: fonéticas)

1. Disciplina da lingüística que estuda a produción, as calidades físicas e a percepción dos sons dunha lingua, en canto realidades físicas concretas. A fonética persegue o coñecemento do son lingüístico en xeral.

Traducións

• Castelán: fonética ^(es).
• Francés: phonétique ^(fr).
• Grego: φωνητική ^(el).
• Inglés: phonetics ^(en).
• Polaco: fonetyka ^(pl).