corte

Galego

corte¹

Corte moderna de vacas

• Etimoloxía: do latín vulgar cortem, 'curral'.

• Pronuncia: /ˈkoɾ.te̯/ (AFI)

Substantivo feminino

corte
(sg: corte; pl: cortes)

1. (Gandaría) Edificación cuberta na que se gorecen os animais domésticos, que pode estar illada ou integrada na casa.
   • Exemplo: Quen na corte se criou, sempre a esterco ha de cheirar.
     
     

Termos relacionados

buscarlle corte ao boi vello, cortello, curral, encortellar, estar na corte e non ver as vacas, estrume, ir á corte e matalas todas.

corte²

• Etimoloxía: do latín vulgar cortem, 'séquito'

• Pronuncia: /ˈkoɾ.te̯/ (AFI)

Substantivo feminino

corte
(sg: corte; pl: cortes)

1. Conxunto formado polo soberano e as persoas que o rodean e que constitúen a súa familia, o seu servizo e a súa comitiva.
2. Por extensión, lugar ou poboación onde residen o soberano e onde residen os organismos de goberno dunha monarquía.
3. Por extensión, séquito, acompañamento ou comitiva dunha persoa importante.
4. (Dereito) Tribunal de xustiza.
5. (Figurado) Conxunto de persoas que rodean a alguén para seguilo.
6. (Figurado) Galanteo, atención constante a unha persoa para namorala.

Termos relacionados

corte celestial

Substantivo feminino plural

cortes

1. (Historia) Na Idade Media, asemblea das distintas clases sociais, cidades e vilas, convocada polo rei para tratar diferentes asuntos.
2. (Dereito) Institución política composta por representantes dunha Nación ou Estado.

Termos relacionados

Cortes constituíntes, Cortes españolas, Cortes ordinarias, facer a corte.

corte³

• Etimoloxía: de cortar.

• Pronuncia: /ˈkoɾ.te̯/ (AFI)

Substantivo masculino

corte
(sg: corte; pl: cortes)

1. Acción ou efecto de cortar ou cortarse.

Sinónimos

corta, cortada, cortadura, tallo.

Traducións

• Italiano: taglio ^(it)