clima

Galego

• Etimoloxía: do latín clima, do grego antigo κλίμα, (klíma, "inclinación, pendente").

• Pronuncia: /ˈklima̝/ (AFI)

Substantivo masculino

clima (sg: clima; pl: climas)

1. (Xeografía) Condicións atmosféricas como a temperatura, presión do ar, humidade, precipitacións, presenza ou ausencia do sol, ventos, etc presentes nun lugar, rexión, país...
2. (Figurado) Ambiente, atmosfera, contexto en xeral dunha situación no que está inmerso unha persoa, grupo, período ou un espazo ou lugar.

Termos relacionados

• clima alpino
• clima árido
• clima ártico
• clima atlántico
• clima boreal
• clima continental
• clima extremo
• clima local
• clima mediterráneo
• clima oceánico
• climat-
• climato-
• climático
• climatización
• climatizar
• climatoloxía
• climatolóxico
• climatoterapia
• climograma

Traducións

• Africáner: klimaat ^(af)
• Albanés: klimë ^(sq)
• Alemán: Klima ^(de)
• Árabe: مناخ ^(ar)
• Castelán: clima ^(es)
• Catalán: clima ^(ca)
• Checo: klima ^(cs)
• Danés: klima ^(da)
• Esperanto: klimato ^(eo)
• Estremeño: clima ^(ext)
• Feroés: veðurlag ^(fo), líkindi ^(fo)
• Finés: ilmasto ^(fi)
• Francés: climat ^(fr)
• Grego: κλίμα ^(el)
• Ido: klimato ^(io)
• Inglés: climate ^(en)
• Irlandés: clíoma ^(ga)
• Italiano: clima ^(it), aria ^(it)
• Latín: clima ^(la)
• Malaio: iklim ^(ms)
• Neerlandés: klimaat ^(nl)
• Occitano: clima ^(oc)
• Papiamento: klima ^(pap)
• Portugués: clima ^(pt)
• Ruso: климат ^(ru)
• Saami do norte: dálkkádat ^(se)
• Sueco: klimat ^(sv)
• Turco: iklim ^(tr)
• Tsolyáni: srikátlikh ^(tsolyáni)

Castelán

• Etimoloxía: do latín clima, do grego antigo κλίμα, (klíma, "inclinación, pendente").

Substantivo masculino

clima (sg: clima; pl: climas)

1. Clima.

Catalán

• Etimoloxía: do latín clima, do grego antigo κλίμα, (klíma, "inclinación, pendente").

Substantivo masculino

clima (sg: clima; pl: climes)

1. Clima.

Estremeño

• Etimoloxía: do latín clima, do grego antigo κλίμα, (klíma, "inclinación, pendente").

Substantivo

clima

1. Clima.

Italiano

• Etimoloxía: do latín clima, do grego antigo κλίμα, (klíma, "inclinación, pendente").

Substantivo masculino

clima (sg: clima; pl: clime)

1. Clima.

Termos relacionados

• climatico
• climatizzare
• climatologia
• climatoterapia

Latín

• Etimoloxía: do grego antigo κλίμα, (klíma, "rexión, latitude", orixinalmente "inclinación, pendente").

Substantivo

clima

1. (Matemáticas) Pendente.
2. (Metroloxía) Unidade de medida de área equivalente un cadrado de 60 pés romanos de lado.
3. (Latín tardío) Clima.

Occitano

• Etimoloxía: do latín clima, do grego antigo κλίμα, (klíma, "inclinación, pendente").

Substantivo masculino

clima

1. Clima.

Portugués

• Etimoloxía: do latín clima, do grego antigo κλίμα, (klíma, "inclinación, pendente").

Substantivo masculino

clima (sg: clima; pl: climas)

1. Clima.